Συμφωνώ με τις Θέσεις της ΚΕ για το 22ο Συνέδριο του Κόμματος. Επιτρέψτε μου να ασχοληθώ με ένα από τα πολλά και σοβαρά ζητήματα που θίγουν, χωρίς να υποβαθμίζω τη σημασία όλων των άλλων.

Στη σελ. 67 αναφέρεται πως κριτήριο για τη συνεχή, σταθερή ένταξη της ιδεολογικής κομμουνιστικής μορφωτικής δουλειάς στην καθημερινή λειτουργία και δράση θα είναι η διαπίστωση διαμόρφωσης διαλεκτικής - υλιστικής μεθόδου ανάλυσης και αντιμετώπισης προβλημάτων από τα στελέχη και τα όργανα. Εκτίμησή μου είναι πως το πρόβλημα εμφανίζεται, προφανώς με διαβαθμίσεις, στις Τομεακές Επιτροπές, στα Γραφεία τους και στα Γραφεία των ΚΟΒ, στα στελέχη που συγκροτούν αυτά τα όργανα. Η ένταξη της ιδεολογικής δουλειάς στην καθημερινή λειτουργία αυτών των οργάνων και των ΚΟΒ είναι ακόμα ζητούμενο. Ζητούμενο έχω την αίσθηση πως είναι και τα μέτρα που πρέπει να παρθούν και ο τρόπος που θα επιτευχθεί κάτι τέτοιο.

Είναι γνωστό πως η διαλεκτική μέθοδος είναι τρόπος μελέτης όπου τα πράγματα και τα φαινόμενα εξετάζονται στην αμοιβαία σύνδεσή τους, στη γέννησή τους, στην αντιφατική εξέλιξή τους και στην εξαφάνισή τους. Και πως η μεγάλη υπηρεσία που πρόσφεραν οι Μαρξ και Ενγκελς στην ανθρωπότητα είναι ότι πλούτισαν τον υλισμό με τη διαλεκτική μέθοδο.

Εκτιμώ πως η κατάκτηση του κριτηρίου, δηλαδή της διαμόρφωσης διαλεκτικής - υλιστικής μεθόδου ανάλυσης και αντιμετώπισης των προβλημάτων και του στόχου, δηλαδή της συνεχούς, σταθερής ένταξης της ιδεολογικής κομμουνιστικής μορφωτικής δουλειάς στην καθημερινή λειτουργία και δράση είναι δύο ζητήματα αλληλοτροφοδοτούμενα, θα έλεγα διαλεκτικά δεμένα μεταξύ τους. Οσο, δηλαδή, ανεβαίνουμε επίπεδα στην κατάκτηση του κριτηρίου τόσο θα πλησιάζουμε στον στόχο. Χωρίς να φιλοδοξώ να εξαντλήσω το θέμα, επιτρέψτε μου να θέσω με κάποια παραδείγματα πώς, κατά τη γνώμη μου, μπορούμε να κάνουμε βήματα και στα δύο.

Αποφασίζει μία ΚΟΒ να μοιράσει στον χώρο ευθύνης της μία ανακοίνωση που αφορά π.χ. ζητήματα των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών της πόλης. Τι γίνεται, συνήθως, στον χώρο που βρίσκομαι; Βγαίνει μια ομάδα συντρόφων και μοιράζει την ανακοίνωση. Η απεύθυνση είναι περίπου: Πάρε μια ανακοίνωση από το ΚΚΕ να διαβάσεις τη θέση του για αυτό το ζήτημα. Στη συνέχεια, όταν συνεδριάσει η ΚΟΒ, το πολύ - πολύ να συζητηθεί ποιοι μας χαμογέλασαν και ποιοι μας φάνηκαν αδιάφοροι. Τι μπορεί να γίνει κατά τη γνώμη μου; Πριν την εξόρμηση να μαζευτούν οι σύντροφοι και με τη βοήθεια της καθοδήγησης να κουβεντιάσουν το περιεχόμενο της ανακοίνωσης, να λυθούν απορίες πρώτα και κύρια των ίδιων των συντρόφων. Κατά την εξόρμηση να συζητήσουν το περιεχόμενό της με τους επαγγελματίες που θα απευθυνθούν, δίνοντάς τους την ανακοίνωση. Να μαζευτούν πάλι μετά την εξόρμηση και να συζητήσουν τι ακριβώς ζητήματα έβαλαν οι ίδιοι στην απεύθυνσή τους, τι τους έβαλαν οι αυτοαπασχολούμενοι και πώς οι σύντροφοι απαντήσανε ή δεν απαντήσανε. Να πάρουν από την καθοδήγηση βιβλιογραφία για το πού θα βρουν να μελετήσουν περισσότερα για το θέμα καθώς και να ξανασκύψουν στο ντοκουμέντο για τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, που συλλογικά έχει καταλήξει το Κόμμα, ώστε να επανέλθουν - με σχέδιο και έλεγχο - σε όσους έβαλαν ερωτήματα και να απαντήσουν πιο ολοκληρωμένα. Στη συνέχεια δε, να ξαναγίνει συζήτηση για τα αποτελέσματα που είχε αυτή η δεύτερη συνάντηση με τους επαγγελματίες, η τρίτη, η τέταρτη κ.λπ. Το ίδιο, φυσικά, να γίνεται για όλες τις ανακοινώσεις και με όλες τις ΚΟΒ.

Γίνεται μια τοπική ή πανελλαδική εργατική κινητοποίηση. Τα κομματικά μέλη που είναι χρεωμένα στα διάφορα σωματεία πασχίζουν να υιοθετηθούν τα αιτήματα του ταξικού κινήματος από τα διοικητικά συμβούλια, να πείσουν τους εργαζόμενους να κατέβουν στην κινητοποίηση. Χωρίς καθόλου να πάμε πίσω από την εκπλήρωση αυτών των καθηκόντων, για τους κομμουνιστές πρέπει να προστεθεί και να μπει πολύ ψηλά στην ιεραρχία ένα πολύ κρίσιμο ζήτημα - καθήκον: Να συνδέεται το αίτημα ή τα αιτήματα της κινητοποίησης με την προοπτική. Τη σοσιαλιστική κοινωνία. Η σύνδεση αυτή να γίνεται στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου, στη συνέλευση του σωματείου, στη συζήτηση με κάθε εργαζόμενο, παντού. Βέβαια, για να λάβει σάρκα και οστά αυτό το καθήκον απαιτείται και ιδεολογικός εξοπλισμός: Να ξανασκύψουμε στο Πρόγραμμα του Κόμματος και στα σημειώματα που αναλύουν τις διάφορες πλευρές του, να ανατρέξουμε στη βιβλιογραφία που αναφέρεται στο πώς έλυναν στις σοσιαλιστικές κοινωνίες - αν υπήρχαν - παρόμοια προβλήματα, να συμβουλευτούμε και τα έργα των κλασικών για τους τρόπους και τις μεθόδους που οι καπιταλιστές εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους, αλλά και τις τελευταίες επεξεργασίες του Κόμματος για το πώς βαθαίνει η εκμετάλλευση με τις νέες εργασιακές μορφές. Φυσικά, για να αποκτηθεί αυτός ο εξοπλισμός, τα μέλη του Κόμματος πρέπει να «σπρωχθούν» από τα στελέχη, τους ιδεολογικούς και οργανωτικούς καθοδηγητές τους για να τον αποκτήσουν. Να βοηθηθούν σε αυτό με βιβλιογραφία - ενδεχομένως και σημειώματα - που θα τους δοθούν, να γίνει και ο δημιουργικός έλεγχος στην πορεία. Και στη συνέχεια να γίνει αναλυτική συζήτηση και να εξαχθούν συμπεράσματα για το αποτέλεσμα όλης αυτής της δραστηριότητας.

Με μια τέτοια διαδικασία εντάσσουμε την ιδεολογική, κομμουνιστική, μορφωτική δουλειά στις δραστηριότητες της ΚΟΒ. Αυτή, βέβαια, η διαδικασία απαιτεί πρώτα και κύρια από τα στελέχη της ΚΟΒ και της Τομεακής Επιτροπής να ψάξουν και να μελετήσουν πρώτοι αυτοί τη βιβλιογραφία και τα διάφορα σχετικά ντοκουμέντα, επομένως να βελτιώσουν πρώτοι αυτοί το μορφωτικό, ιδεολογικό τους επίπεδο. Και, φυσικά, με δικιά τους ευθύνη, να γίνει «ψωμοτύρι» η βοήθεια και ο δημιουργικός έλεγχος σε μια τέτοια κατεύθυνση και στη διαδικασία του σχεδιασμού και στη διαδικασία της αποτίμησης κάθε κομματικής ή μαζικής δραστηριότητας.

Σαν αποτέλεσμα, τα μέλη της ΚΟΒ θα ανεβάσουν την αποτελεσματικότητά τους, θα νιώσουν πιο ικανοί να πείθουν στις συζητήσεις με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, θα αποκτήσουν καλύτερη εικόνα για τα βάρη που φορτώνει η αστική πολιτική στις πλάτες των συνομιλητών τους, για το μέγεθός τους, για την αλληλοδιαπλοκή τους και την εξέλιξή τους, για τις απόψεις και τις συγχύσεις τους για τη σοσιαλιστική κοινωνία και για την αναγκαιότητα να παλέψουν γι' αυτήν.

Εντάσσοντας, λοιπόν, και με αυτόν τον τρόπο, την ιδεολογική, κομμουνιστική, μορφωτική δουλειά στην καθημερινή λειτουργία και δράση, η ΚΟΒ, αλλά και η Τομεακή Οργάνωση θα ανεβάσει επίπεδα και στη διαμόρφωση διαλεκτικής - υλιστικής μεθόδου ανάλυσης και αντιμετώπισης των προβλημάτων των λαϊκών στρωμάτων στον χώρο ευθύνης της. Και εκτιμώντας κάθε φορά πόσο καλά «γνωρίζει» τους εργαζόμενους - με τους οποίους ήρθε σε επαφή - και τα προβλήματά τους θα οδηγείται σε παραπέρα ιδεολογική - μορφωτική δουλειά για να αποκτήσει ακόμη καλύτερη εικόνα και να έχει καλύτερα αποτελέσματα σε ό,τι αφορά τη διαμόρφωση συνειδήσεων, που αυτό, σε τελική ανάλυση, είναι και το κύριο ζητούμενο.