Ομολογεί τις τεράστιες ελλείψεις εκπαιδευτικών η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την ΕΕ, που όπως αναφέρει «τις γνωρίζει», σε απάντησή της σε Ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Κώστας Παπαδάκης.

Αυτό που υποκριτικά επικαλείται ότι ...δεν γνωρίζει είναι τα στοιχεία των ελλείψεων, δηλαδή όσα τεκμηριωμένα καταγγέλλουν όλα αυτά τα χρόνια οι ενώσεις των εκπαιδευτικών. Μπορεί να μη γνωρίζει λοιπόν τη σημερινή τραγική κατάσταση με στοιχεία, ωστόσο είναι ...άριστα πληροφορημένη ότι τα επόμενα χρόνια θα υπάρχουν μειώσεις μαθητών, οπότε, συνηγορώντας με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, υπονοεί πάγωμα μόνιμων προσλήψεων για ακαθόριστο διάστημα.

Προφανώς λοιπόν για την Κομισιόν πρέπει οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι γονείς τους να συμβιβαστούν για χρόνια με τις ελλείψεις, ως μια κανονικότητα. Στο πλαίσιο της επιχείρησης κουκουλώματος του προβλήματος, μάλιστα, αποδίδει τις ελλείψεις στη «χαμηλή ελκυστικότητα του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού», αποκρύπτοντας τις πραγματικές αιτίες, που δεν είναι άλλες από τους μισθούς πείνας, την πολιτική υποχρηματοδότησης, την εμπορευματοποίηση της Εκπαίδευσης, τη γενίκευση της ελαστικής εργασίας, τις ανύπαρκτες υποδομές και τη μηδενική στήριξη στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που περιπλανώνται ανά την Ελλάδα. Ολες δηλαδή τις συνέπειες της πολιτικής της ΕΕ, την οποία υλοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ και την εξωραΐζουν τα άλλα κόμματα της συστημικής αντιπολίτευσης, επικαλούμενα παραδείγματα άλλων χωρών της ΕΕ, που δεν μπαίνει στον κόπο να τα επικαλεστεί ...ούτε η ίδια η Κομισιόν στην απάντησή της.

Ενδεικτικό είναι ότι ενώ στην Ερώτηση του ΚΚΕ τίθεται με στοιχεία ιδιαίτερα το πρόβλημα των ελλείψεων στην Ειδική Αγωγή, η Κομισιόν ...δεν θεωρεί σκόπιμο να κάνει την παραμικρή αναφορά.

Οσο για τα περί «θεματολογίου για τους εκπαιδευτικούς» και χρηματοδοτήσεων από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αλλά αντίθετα το αναπαράγουν, καθώς εντάσσονται στο ίδιο πλαίσιο πολιτικών που μετατρέπουν τη μόνιμη και σταθερή εργασία σε εξαίρεση. Χαρακτηριστική είναι η επίκληση στην Οδηγία 1999/70, την οποία η Επιτροπή παρουσιάζει ως εγγύηση για την αποτροπή της κατάχρησης διαδοχικών συμβάσεων, ενώ στην πράξη αξιοποιείται από τις κυβερνήσεις ως νομικό άλλοθι για τη διαιώνιση της ελαστικής εργασίας και την ανακύκλωση χιλιάδων αναπληρωτών σε καθεστώς ανασφάλειας.

Την ώρα που η ΕΕ και η κυβέρνηση ομολογούν τις τραγικές ελλείψεις στα σχολεία, προωθούν άγριες περικοπές σε Παιδεία, Υγεία, Πολιτική Προστασία και παράλληλα δαπανώνται δισεκατομμύρια για τη στήριξη της πολεμικής βιομηχανίας, του ΝΑΤΟ, του καθεστώτος Ζελένσκι και του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ, αποκαλύπτοντας τις πραγματικές τους προτεραιότητες. Με τα ίδια αντιλαϊκά κριτήρια «κουνούν το δάχτυλο» στους εκπαιδευτικούς για την επιβολή της καθυπόταξής τους μέσα από τον μηχανισμό της «αξιολόγησης».

Η αντιμετώπιση των ελλείψεων στην Εκπαίδευση και η σύγκρουση με αυτήν τη βαρβαρότητα που αντιμετωπίζουν πρώτα από όλα τα παιδιά, οι εκπαιδευτικοί, η κάθε εργατική - λαϊκή οικογένεια, προϋποθέτουν αγώνα για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, μαζικούς μόνιμους διορισμούς όλων των αναπληρωτών, κάλυψη όλων των κενών σε όλα τα Γενικά και Ειδικά Σχολεία, αξιοπρεπείς μισθούς και σταθερή εργασία με πλήρη δικαιώματα για όλους τους εκπαιδευτικούς, για την κάλυψη όλων των μορφωτικών αναγκών του λαού.