Τις «ευλογίες» του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει από τις 18 Νοέμβρη, με την έγκριση του ψηφίσματος 2803, το άθλιο σχέδιο 20 σημείων του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, το οποίο αποδέχτηκαν η Χαμάς και η Παλαιστινιακή Αρχή με το πιστόλι στον κρόταφο.

Η εξέλιξη επί της ουσίας επιχειρεί να «σβήσει» μονοκονδυλιά προηγούμενες αποφάσεις του ΟΗΕ για την ίδρυση βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Τις αντικαθιστά με το εκτρωματικό σχέδιο Τραμπ, που συνοδεύει ως παράρτημα το ψήφισμα, επιδιώκοντας τη μετατροπή των παλαιστινιακών εδαφών σε διεθνές προτεκτοράτο υπό αμερικανική ηγεσία. Επίσης αποσκοπεί άτυπα (σε πρώτη φάση) στη διχοτόμηση της Λωρίδας της Γάζας, μεταξύ εδαφών υπό τον «έλεγχο» της Χαμάς και του 53% του εδάφους που ελέγχει ο ισραηλινός στρατός, στα όρια της «κίτρινης γραμμής», που γίνεται «λάστιχο» στα χέρια του κράτους - δολοφόνου. Δεν είναι τυχαίο ότι εκεί σχεδιάζεται να ξεκινήσει και η «ανοικοδόμηση». Το παράρτημα του ψηφίσματος προβλέπει έτσι τη διοίκηση της Γάζας από το λεγόμενο «Συμβούλιο Ειρήνης» (Board of Peace) με επικεφαλής τον Τραμπ.

Σε κάθε περίπτωση, το ψήφισμα δημιουργεί τη βάση για το σκηνικό της «επόμενης μέρας» και την ανάπτυξη μιας «Διεθνούς Δύναμης Σταθεροποίησης» (ISF) που δεν θα δεσμεύεται από το πλαίσιο λειτουργίας διεθνών αποστολών κυανοκράνων του ΟΗΕ, καθώς θα συγκροτηθεί υπό σκόπιμα αόριστη εντολή και θα απαρτίζεται από ενόπλους αραβικών και μουσουλμανικών χωρών (όπως η Αίγυπτος, το Κατάρ και το Αζερμπαϊτζάν, που είναι από τους στενούς συμμάχους του Ισραήλ, αλλά όχι η Τουρκία).

Το ψήφισμα 2803 εγκρίθηκε με 13 ψήφους υπέρ - συμπεριλαμβανομένης της ψήφου της Ελλάδας, που είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας - και τις αποχές Ρωσίας και Κίνας, παρά την αρχική έκφραση «ανησυχιών» από τους πρέσβεις των δύο χωρών για το αμερικανικό σχέδιο. Διπλωματικές πηγές στον ΟΗΕ ανέφεραν ότι Ρωσία και Κίνα επέλεξαν την αποχή αντί για βέτο (που έχουν χρησιμοποιήσει κατά κόρον οι ΗΠΑ υπέρ του Ισραήλ), από «σεβασμό» στην απόφαση της Παλαιστινιακής Αρχής να υποστηρίξει το σχέδιο Τραμπ.

Το ψήφισμα 2803 χαιρετίστηκε παράλληλα από ισχυρές αραβικές χώρες, οι οποίες διεκδικούν ρόλο στην «επόμενη μέρα» της Γάζας, καθώς και από την Παλαιστινιακή Αρχή, που το είδε σαν ένα «απαραίτητο πρώτο βήμα» σε μια «μακρά πορεία προς την ειρήνη».

Από την άλλη η Χαμάς αποδοκίμασε το ψήφισμα, διαφωνώντας με το σχέδιο αφοπλισμού της και επιβολής ενός «διεθνούς μηχανισμού κηδεμονίας» στη Γάζα, κάτι που όπως τόνισε «ο λαός και οι οργανώσεις του απορρίπτουν».

Το ίδιο διάστημα, στο Ισραήλ ο πρωθυπουργός Μπ. Νετανιάχου δεν έχει σταματήσει να επαναλαμβάνει πως ό,τι και να γίνει, υπό οποιοδήποτε σχέδιο, δεν πρόκειται να επιτρέψει την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους ούτε τώρα ούτε στο μέλλον. Κατά τ' άλλα ο Νετανιάχου προσπάθησε να εξευμενίσει τον Τραμπ, δηλώνοντας ότι το σχέδιό του «θα οδηγήσει στην ειρήνη και στην ευημερία, διότι εμμένει στην καθολική αποστρατιωτικοποίηση, στον αφοπλισμό και στην αποριζοσπαστικοποίηση της Γάζας». Με περισσό θράσος πρόσθεσε ότι το Ισραήλ «τείνει το χέρι σε όλους τους γείτονές του, φορείς ειρήνης και ευημερίας, και τους καλεί να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ και να ενωθούν μαζί του για την εκδίωξη της Χαμάς και των υποστηρικτών της από την περιοχή».

Σε αυτό το πλαίσιο, με την ανοχή των ΗΠΑ και άλλων ισχυρών χωρών ο Νετανιάχου προχώρησε την Τετάρτη 19 Νοέμβρη (δηλαδή περίπου ένα 24ωρο από την έγκριση του ψηφίσματος στον ΟΗΕ) και εν μέσω υποτιθέμενης εκεχειρίας σε νέο μακελειό εναντίον αμάχων, κυρίως σε πόλεις της νότιας και κεντρικής Γάζας.

Από τις ισραηλινές επιδρομές που έγιναν από το βράδυ της Τετάρτης και συνεχίστηκαν μέχρι τις 5 το πρωί της Πέμπτης σκοτώθηκαν εν ψυχρώ τουλάχιστον 38 άμαχοι - ανάμεσά τους 12 μικρά παιδιά και 7 γυναίκες - και τραυματίστηκαν άλλοι 88.

Την Πέμπτη και την Παρασκευή ο κατοχικός στρατός συνέχισε τα υποτιθέμενα «χειρουργικά» χτυπήματα, με θύματα συνολικά τουλάχιστον άλλους 10 Παλαιστίνιους, υπενθυμίζοντας ότι παραμένει «πανταχού παρών» και ότι η περιβόητη «συμφωνία εκεχειρίας» δεν είναι παρά ένα ακόμα κουρελόχαρτο, που το έχει παραβιάσει από τις 10 Οκτώβρη περίπου 400 φορές, οδηγώντας στον θάνατο τουλάχιστον 312 ανθρώπους και τραυματίζοντας πάνω από 760.

Μέχρι την Πέμπτη ο νέος συνολικός αριθμός θυμάτων σύμφωνα με το παλαιστινιακό πρακτορείο ειδήσεων WAFA ήταν 69.546 νεκροί και τουλάχιστον 170.833 τραυματίες.

Μία μέρα πριν τα νέο μακελειό της 19ης Νοέμβρη σε βάρος δεκάδων Παλαιστινίων ο ισραηλινός στρατός είχε προχωρήσει σε μπαράζ τρομοκρατικών βομβιστικών επιθέσεων στον Λίβανο, σκοτώνοντας τουλάχιστον 16 ανθρώπους και τραυματίζοντας άλλους 11.

Το νέο κύμα φονικών ισραηλινών επιδρομών στον Λίβανο ξεκίνησε το βράδυ της Τρίτης, με τον βομβαρδισμό του μεγαλύτερου παλαιστινιακού προσφυγικού καταυλισμού του νότιου Λιβάνου, του «Αΐν αλ Χίλουα», κοντά στην πόλη Σιδώνα, με το πρόσχημα ότι επρόκειτο για «στρατόπεδο εκπαίδευσης της Χαμάς».

Ο Ισραηλινός υπουργός Αμυνας Ισραελ Κατς με περισσή θρασύτητα επέρριψε την ευθύνη για το νέο μακελειό στην κυβέρνηση του Λιβάνου, ισχυριζόμενος ότι είναι υπεύθυνη «για την παρουσία στρατοπέδων εκπαίδευσης» σε προσφυγικούς καταυλισμούς, για να προσθέσει: «Δεν υπάρχουν πλέον ανθρωπιστικοί προβληματισμοί για τους παλαιστινιακούς προσφυγικούς καταυλισμούς του Λιβάνου. Δώσαμε εντολές να εξουδετερωθούν οποιαδήποτε κτίρια τρομοκρατών».

Το «παζλ» των ισραηλινών προκλητικών επιθέσεων και κινήσεων συμπληρώθηκε την Τετάρτη με την προκλητική εμφάνιση του Νετανιάχου σε νέα κατεχόμενη περιοχή της νότιας Συρίας την οποία κατέλαβε ο ισραηλινός στρατός αμέσως μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης του τέως Προέδρου της Συρίας Μπασάρ Ασαντ, με το τετριμμένο πρόσχημα των «λόγων ασφαλείας».

Φορώντας στρατιωτικό αλεξίσφαιρο γιλέκο ο Νετανιάχου προχώρησε και σε νέα θρασύτατη δήλωση, ότι το Ισραήλ προσδίδει «τεράστια σημασία» στη στρατιωτική του παρουσία στην «ουδέτερη ζώνη» στη Συρία. Ως πρόσχημα επικαλέστηκε την «προστασία των Δρούζων συμμάχων μας, και κυρίως την προστασία του κράτους του Ισραήλ και του βόρειου συνόρου του».

Η επίσκεψη Νετανιάχου γίνεται ενώ στη Συρία ανακατεύεται εδώ και καιρό η «τράπουλα» των ξένων συμφερόντων και στρατιωτικών βάσεων, με την Τουρκία να δημιουργεί άτυπα (προς το παρόν) δύο βάσεις, στο όνομα «εκπαίδευσης» του «νέου» συριακού στρατού, η Ρωσία διατηρεί - όπως φαίνεται μέχρι τώρα - τις δύο δικές της βάσεις σε Ταρτούς και Χμέιμιμ, ενώ οι ΗΠΑ ετοιμάζουν «στρατηγική» αεροπορική βάση στη Δαμασκό ή σε άλλη περιοχή της νότιας Συρίας.