Πάνω από όλα τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων - «εντατικών χρηστών» νερού (βλ. μεγάλα ξενοδοχεία κ.α.) διατρανώνει η ΕΕ, με υπεράνω όλων τον στόχο να μην απειληθεί η κερδοφορία τους και «διαταραχτεί ο εφοδιασμός τους».

Αυτή είναι η ουσία της απάντησης κι ο ορισμός της «δίκαιης κατανομής νερού» που έδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε Ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, που υπέβαλε ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Κώστας Παπαδάκης, για τις ελλείψεις νερού και την αύξηση του κόστους των υπηρεσιών ύδρευσης. Την ίδια ώρα ο λαός λέει ήδη «το νερό νεράκι» και με αυτές τις κατευθύνσεις η κατάσταση σε βάρος του θα οξυνθεί ακόμα περισσότερο.

Η επίτροπος Roswall, μάλιστα, επικαλούμενη τη σχετική Οδηγία - πλαίσιο για τα ύδατα, έδωσε πλήρη κάλυψη στην πολιτική εμπορευματοποίησης του νερού και χαρατσώματος του λαού που ακολουθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, μέσα από τη διαβόητη κατεύθυνση περί «ανάκτησης κόστους». Επικαλέστηκε, επίσης, την αρχή ο «ρυπαίνων πληρώνει» και τη ρήτρα «επαρκούς συνεισφοράς» σαν δυνατότητες για την παροχή πιο φθηνών τιμολογίων, ενώ στην πραγματικότητα είναι αυτές που ενεργοποιούνται για να χαρατσώνουν τον λαό και τους βιοπαλαιστές αγρότες για την άρδευση των καλλιεργειών τους.

Η Κομισιόν στην απάντησή της επίσης, αφού προσπέρασε... με μια κουβέντα την τεράστια έλλειψη έργων υποδομής, η οποία οφείλεται ακριβώς στην ευρωενωσιακή πολιτική στήριξης της κερδοφορίας των ομίλων και στην επιζήμια αντίληψη «κόστους - οφέλους», στην ουσία καλεί τον λαό να μάθει να ζει με όρους μόνιμης λειψυδρίας. Είναι ενδεικτικό ότι η ΕΕ επαίρεται για τα κονδύλια 1,2 δισ. που δόθηκαν την περίοδο 2021-27, όμως βαίνοντας στην ολοκλήρωσή τους η κατάσταση επιδεινώνεται, ενώ όσα έργα τελικά γίνονται είναι μέσω ΣΔΙΤ και ο λαός ακριβοπληρώνει την οποία σύμπραξη κράτους - ιδιωτών.

Επίσης, η Κομισιόν διαμηνύει ότι «δίκαιος τρόπος κατανομής» είναι να ιεραρχείται η εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών ομίλων κάθε περιοχής και να στερείται το νερό ο λαός, να το λαμβάνει εκ περιτροπής ή σε τέτοια ποιότητα που να αναγκάζεται να αγοράζει εμφιαλωμένα για να αυγαταίνουν τα κέρδη των ομίλων εμφιάλωσης.

«Απέναντι σε αυτήν την εχθρική κι αδιέξοδη για τον λαό στρατηγική ο ίδιος μπορεί να δυναμώσει τον αγώνα του ενάντια στην πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των κομμάτων της, που θέλουν το νερό εμπόρευμα. Να διεκδικήσει φτηνό, ελεγμένο και ποιοτικό νερό, έργα υποδομής από το κράτος, χωρίς ΣΔΙΤ και συμβάσεις παραχώρησης. Να ανοίξει δρόμο προοπτικής, για νερό κοινωνικό αγαθό για τις ανάγκες της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας και όχι εμπόρευμα στα χέρια των ομίλων», τονίζει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ.