«Ο στόχος είναι να γίνει η Ελλάδα ένας διεθνής ενεργειακός και διαμετακομιστικός κόμβος, ως σταυροδρόμι τριών ηπείρων, αλλά και ένας κόμβος ειρήνης και σταθερότητας σε μία εύθραυστη περιοχή». Αυτά δεν τα λέει ούτε ο Μητσοτάκης, ούτε ο Ανδρουλάκης. Τα λέει ο συγγραφέας της «Ιθάκης» Αλέξης Τσίπρας, εν έτει 2017. Τότε που μαζί με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ προετοίμαζαν τον «στρατηγικό διάλογο» με τις ΗΠΑ και παζάρευαν την ενεργότερη εμπλοκή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά ενεργειακά σχέδια και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Οι δηλώσεις αυτές είναι καρμπόν με τις σημερινές του Μητσοτάκη, επειδή παλιοί και νέοι «σωτήρες» ιδρώνουν τη φανέλα για τα ίδια συμφέροντα, τους ίδιους αντιλαϊκούς στόχους. Μάταια, λοιπόν, το σύστημα προσπαθεί να εμφανίσει το παλιό ως ...«νέο» και πολλά υποσχόμενο, για να παγιδέψει ξανά τη λαϊκή δυσαρέσκεια και ανησυχία. Από κάτω κρύβεται μασκαρεμένη η ίδια γερασμένη στρατηγική, που την πλήρωσε και την πληρώνει ο λαός.