«Ελευθερία» ο ατομισμός, η κοινωνική απομόνωση, ο «αυτοπροσδιορισμός» και η «αυτοδιάθεση» του ατόμου, αλλά «καταναγκασμός» η συμμετοχή στο σωματείο, στην απεργία, στην κοινωνική πάλη. «Ελευθερία» να ψάχνει ο νέος τη φυγή στα ναρκωτικά, την τοξικοεξάρτηση και σε τόσα άλλα, «ελευθερία» να κάνει «ό,τι θέλει» (το αφεντικό του και οι επιχειρηματικοί όμιλοι) με το σώμα και το μυαλό του, αλλά «εγκληματική» και αντικείμενο καταστολής η πάλη του για ζωή, σπουδές, δουλειά με δικαιώματα. «Ελευθερία» να πιστεύει «ό,τι θέλει», αλλά «εγκληματικό» να παλεύει να αλλάξει την πραγματικότητα, να συγκρούεται με τις αιτίες των προβλημάτων του για να ανατρέψει την ταξική εκμετάλλευση και να ζήσει σύμφωνα με τις ανάγκες του. Αυτό είναι όμως το πραγματικά σύγχρονο περιεχόμενο της ελευθερίας για τους εργαζόμενους και τα παιδιά τους. Γι' αυτό η λέξη αυτή είναι πολύ μεγάλη για να τη λερώσουν, ταυτίζοντάς την με τις σάπιες ιδέες στην υπηρεσία της εκμετάλλευσης και του πολέμου.