Το περασμένο Σάββατο πραγματοποιήθηκε με επιτυχία και μεγάλη συμμετοχή στο Νεκροταφείο Ληξουρίου εκδήλωση τιμής και μνήμης στον τόπο ταφής των 6 ΕΑΜιτων αγωνιστών Ιωαννάτου Διονύση (Σαϊτάνη), Θεοφιλάτου Χαράλαμπου, Θεοφιλάτου Γεράσιμου, Λυκούδη Νικόλα, Χαριτάτου Παναγή και Κατσιβέλη Γεράσιμου, που έπεσαν μαχόμενοι τους μοναρχοφασίστες, μετά από προδοσία, στην περιοχή Πλατιά Αμμος (πλησίον Μονής Κηπουραίων) Παλικής στις 14/6/1946, και των 3 μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας Λευκαδίτη Ιωάννη, Λιναρδάτου Δημήτρη και Λυκούδη Δημήτρη, που έπεσαν κι αυτοί μαχόμενοι, σε σύγκρουση με απόσπασμα της Χωροφυλακής ενισχυμένο με ρουφιάνους.

Στη συγκινητική εκδήλωση παρευρέθηκαν πολυμελής αντιπροσωπεία της Τομεακής Επιτροπής Κεφαλονιάς - Ιθάκης του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Γραμματέα της, Γιάννη Κουρούκλη, και αντιπροσωπείες του Τομεακού Συμβουλίου Κεφλονιάς -Ιθάκης της ΚΝΕ και του Παραρτήματος Κεφαλονιάς - Ιθάκης της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Παρευρέθηκαν επίσης συγγενείς των ηρωικών αγωνιστών και πλήθος κόσμου, για να τιμήσουν την θυσία τους.

Μίλησε εκ μέρους της οικογένειας Θεοφιλάτου ο Θανάσης Θεοφιλάτος, ο οποίος είπε μεταξύ άλλων: «Ευχαριστούμε το Κόμμα για τη σημερινή εκδήλωση. Από την οικογένειά μας, εκτός του Χαράλαμπου και του αδερφού του, Γεράσιμου, που έπεσαν στην Πλατιά Αμμο, χάθηκαν επίσης ο αδελφός τους, Θανάσης, το 1949 σε εκκαθαριστική επιχείρηση στη Σάμη, ο Διονύσης Θεοφιλάτος, θείος των παραπάνω, και ο αδερφός της νόνας μας (σ.σ. γιαγιάς), Διονύσης Ζαφειράτος».

Αναφέρθηκε επίσης στη νόνα (γιαγιά) Μήλια Θεοφιλάτου - Ζαφειράτου, που άντεξε τα πάνδεινα: Εχασε τρία παιδιά της, έναν αδερφό και έναν κουνιάδο, κι όμως δεν λύγισε ποτέ, είχε τέτοια δύναμη ψυχής, δύναμη και περηφάνια, που έλεγε: «Είμαι περήφανη και έχω ψηλά το κεφάλι, γιατί τα παιδιά μου δεν έβλαψαν κανέναν αλλά αγωνίστηκαν και έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν για το καλό του λαού και την προκοπή του τόπου».

Στην ομιλία του ο Γιάννης Κουρούκλης, Γραμματέας της ΤΕ Κεφαλονιάς - Ιθάκης του Κόμματος, τόνισε: «Η σημερινή πρωτοβουλία του ΚΚΕ έχει στόχο να αναδείξει το μέγεθος της θυσίας των παραπάνω αγωνιστών, όχι με έναν επετειακό και μουσειακό τρόπο, που μειώνει μέχρι και ακυρώνει εν τέλει την κορυφαία αυτή στιγμή, αλλά με τους σύγχρονους όρους και τη σημασία της αντίστασης σήμερα, ενάντια στη νέα τάξη των ιμπεριαλιστών και του κεφαλαίου, όπως ακριβώς έκαναν και οι συγκεκριμένοι πατριώτες στην εποχή τους».

Συνεχίζοντας επεσήμανε ότι «ο πατριωτισμός, όπως τότε, έτσι και σήμερα δεν είναι η υποταγή. Δεν είναι αυτό που προσπαθούν σήμερα οι πολιτικές - και όχι μόνο - δυνάμεις του κεφαλαίου να μας πείσουν, να αποδεχτούμε δηλαδή τα τετελεσμένα, να βάλουμε πλάτη για να μη χρεοκοπήσει το κεφάλαιο», για να προσθέσει: «Οι εξελίξεις είναι γρήγορες, πυκνές και σύνθετες, πραγματικό "κουβάρι", και απαιτούν επαγρύπνηση και δράση από τον λαό μας. Η λαϊκή πάλη χρειάζεται να δυναμώσει, σε σύγκρουση με τους σχεδιασμούς κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, που οδηγούν τον λαό στον όλεθρο. Συνεχίζουμε με μεγαλύτερη ορμή και γνώση.

Προχωράμε με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα. Η εποχή μας είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό. Καμία εξουσία δεν είναι άτρωτη απέναντι στις μαζικά οργανωμένες και εξοπλισμένες εργατικές - λαϊκές δυνάμεις.

Πορευόμαστε με έναν και μόνο σκοπό: Να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών, να οικοδομήσουμε τη μεγάλη αντικαπιταλιστική συμμαχία που θα αντιπαλέψει την αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική. Θα βάλει τέλος στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, στους πολέμους, στις κρίσεις, στην εκμετάλλευση, στη φτώχεια, στην ανεργία, στην καταπίεση».

Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων και η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με το «Πένθιμο Εμβατήριο» και τον Υμνο της Διεθνούς.