Σε ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Δράσης για τα εγκλήματα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι σημειώνεται:

«Οι εκρήξεις των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι - εγκλήματα που δεν πρέπει να ξεχαστούν ποτέ - έδειξαν στον κόσμο την αδίστακτη φύση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και τις τρομερές και καταστροφικές συνέπειες της χρήσης πυρηνικών όπλων. Η απόφαση των ΗΠΑ να ρίξουν ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα (6 Αυγούστου 1945) και στο Ναγκασάκι (9 Αυγούστου 1945) ήταν μια υπολογισμένη επίδειξη ιμπεριαλιστικής δύναμης που δεν στόχευε μόνο την Ιαπωνία, αλλά και τη Σοβιετική Ενωση και το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα. Με την απελευθέρωση μιας άνευ προηγουμένου καταστροφικής δύναμης, οι ΗΠΑ επεδίωξαν να εξασφαλίσουν τη μεταπολεμική κυριαρχία στην Ανατολική Ασία και να εκφοβίσουν λαούς που πάλευαν να ακολουθήσουν τον σοσιαλιστικό δρόμο.

Η καταστροφή της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι σχεδιάστηκε από τον ιμπεριαλισμό για να στείλει ένα μήνυμα στη Σοβιετική Ενωση ότι οι ΗΠΑ έλεγχαν τα πυρηνικά όπλα και θα επέβαλλαν τη μεταπολεμική τάξη πραγμάτων, για να ενισχύσουν την ηγεμονία τους στην Ιαπωνία και να αποτρέψουν τα απελευθερωτικά κινήματα σε όλο τον κόσμο, επιδεικνύοντας το απόλυτο όπλο μαζικής καταστροφής.

Αυτοί οι στόχοι αποκάλυψαν τους καπιταλιστικούς και γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς. Οι βομβαρδισμοί συνόψισαν τον τρόπο με τον οποίο οι προηγμένες στρατιωτικές τεχνολογίες στον καπιταλισμό προκαλούν δεινά στους εργαζομένους, στον λαό.

Πάνω από 200.000 άνθρωποι πέθαναν ακαριαία ή αργότερα υπέκυψαν σε εγκαύματα, υποσιτισμό και ασθένειες που σχετίζονταν με τη ραδιενέργεια. Πολλοί από τους απογόνους τους έφεραν τα προσβεβλημένα γονίδια και τα μετέδωσαν στα παιδιά τους.

Αντί να εξασφαλίσουν διαρκή ειρήνη, όπως ισχυρίζονταν οι ιμπεριαλιστές, η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι εγκαινίασαν την κούρσα των εξοπλισμών, καθώς οι ΗΠΑ έσπευσαν να αναπτύξουν ακόμα πιο ισχυρά πυρηνικά όπλα.

Παρά τις προσπάθειες των κομμουνιστών και του παγκόσμιου κινήματος για την ειρήνη, ο ιμπεριαλισμός συνεχίζει να αναπτύσσει την παραγωγή πυρηνικών όπλων και άλλων όπλων μαζικής καταστροφής, που θέτουν σε κίνδυνο το μέλλον της ανθρωπότητας και του πλανήτη.

Για πολλά χρόνια τα πυρηνικά οπλοστάσια αρκούσαν για να καταστρέψουν τον κόσμο, αλλά η συσσώρευση όπλων σήμερα συνεχίζεται. Οι εξελίξεις στην τεχνολογία των πυρηνικών όπλων έχουν επεκταθεί στους ωκεανούς και στο Διάστημα, ενώ ο κόσμος έχει επίσης γίνει μάρτυρας της ανάπτυξης μικρότερων πυρηνικών όπλων για χρήση σε "πεδία μάχης", τα οποία αυξάνουν τις πιθανότητες κλιμάκωσης σε πλήρη πυρηνικό πόλεμο. Με την ολοένα και μεγαλύτερη εξάρτηση από την προηγμένη τεχνολογία, η παραγωγή όπλων προσελκύει ολοένα και νέους τομείς της καπιταλιστικής οικονομίας και επιταχύνει περαιτέρω την κούρσα των εξοπλισμών.

Ενώ οι λαοί αντιμετωπίζουν κρίσιμα προβλήματα φτώχειας, πείνας, υποσιτισμού, ρύπανσης, καταστροφής του περιβάλλοντος και πολέμου, ο ιμπεριαλισμός αυξάνει τους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς του σε βάρος των ζωτικών κοινωνικών και οικονομικών αναγκών των λαών. Η εκτροπή των επιστημονικών και τεχνολογικών πόρων προς στρατιωτικούς σκοπούς επιβάλλει ολοένα και μεγαλύτερες επιθέσεις στα λαϊκά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων της Υγείας, της Παιδείας, της στέγασης και των κοινωνικών δαπανών. Η εξάντληση των φυσικών πόρων, τόσο των ενεργειακών αποθεμάτων όσο και των πρώτων υλών, και η περιβαλλοντική καταστροφή που προκαλεί η κούρσα των εξοπλισμών, αποτελούν συνεχή απειλή για τους λαούς. Είναι προκλητικά δε τα προσχήματα από ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ισραήλ περί "πράσινης μετάβασης" ή περί της αποτροπής απόκτησης πυρηνικών όπλων, την οποία καταλογίζουν μόνο στα καπιταλιστικά κράτη - ανταγωνιστές τους, οδηγώντας πρόσφατα στον βομβαρδισμό του Ιράν.

Η συγκέντρωση τεράστιας οικονομικής δύναμης στα χέρια του μονοπωλιακού κεφαλαίου, οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και συμμαχίες, δημιουργούν και διαιωνίζουν τις συνθήκες για την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και τον πόλεμο. Η πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στην εμπλοκή των κυβερνήσεων των χωρών μας για τερματισμό της κούρσας των εξοπλισμών και την εξάλειψη των πυρηνικών όπλων και άλλων όπλων μαζικής καταστροφής, παραμένει ζωτικό μέρος της πάλης των εργαζομένων και των λαών ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα και την καταπίεση, στην εκμετάλλευση και την εξαθλίωση που το ίδιο γεννά.

Μόνο ο σοσιαλισμός, ο συλλογικός έλεγχος και η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και της επιστημονικής και τεχνολογικής ανάπτυξης, και όχι ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός, μπορεί να αποτρέψει την απειλή της πυρηνικής καταστροφής, να εξασφαλίσει την ειρήνη και την ευημερία των λαών».