Κάποια ...μύγα τσίμπησε διάφορους γραφιάδες, που αποθεώνουν τις πολυδιαφημισμένες επενδύσεις σαν αυτή του Ελληνικού το τελευταίο διάστημα, που μέρα παρά μέρα συμβαίνει και ένα «ατύχημα» στα εργοτάξια. Ετσι και χθες, ένας απ' αυτούς, σε ηλεκτρονικό site που παίρνει εργολαβία τέτοια «επιχειρηματική αρθρογραφία», έτρεξε να σώσει τον ουρανοξύστη του Ελληνικού από τα ...κόμπλεξ που τάχα τον πλήττουν. Γι' αυτό και κατακεραυνώνει όσους αμφισβητούν αυτό το «σύμβολο του καπιταλισμού με πρόσωπο», όσους δεν ανέχονται ότι πρόκειται για οικοδόμημα που χτίζεται «με κεφάλαια, τεχνογνωσία και επένδυση σε μέλλον». Ισως ο συγκεκριμένος να ταραχτεί υπέρμετρα αν του ψιθυρίσει κανείς ότι και ο «πύργος» αυτός χτίζεται από χιλιάδες εργαζόμενους, από το μυαλό και τα χέρια τους, ενώ τα «κεφάλαια» πάνε κι έρχονται από κάτι παράσιτα που μπορεί να μην ξέρουν καν πού πέφτει το έργο... Οπότε ας αρκεστούμε στο να θυμίσουμε ότι στο εμβληματικό αυτό έργο κάθε μέρα οι οικοδόμοι μετρούν σακατεμένους από «ατυχήματα», ότι εργάζονται 10 και 12 ώρες 6 μέρες τη βδομάδα, ενώ ακόμα και μέσα στο λιοπύρι, όπως και χθες, για να διακοπούν οι εργασίες και να μην κινδυνεύουν χρειάστηκε η παρέμβαση του Σωματείου. Αυτή είναι η πραγματική όψη του «καπιταλισμού με πρόσωπο»: Χιλιάδες να δουλεύουν του σκοτωμού για να μετατρέψουν τους σωρούς από μπάζα σε πολυτελή μεγαθήρια, για να μεταφραστούν σε κέρδη που φτάνουν τα 6.000 ευρώ ανά τ.μ., ενώ οι ίδιοι δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε το νοίκι τους...