Σοβαρά ερωτήματα εγείρονται από πληροφορίες και από δημοσιεύματα που δείχνουν ότι με πυρήνα το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, σε εξέλιξη είναι μια γενικευμένη εκκαθάριση αρχειακού υλικού, που δεν αφορά βέβαια μόνο τη συγκεκριμένη υπόθεση.

Συγκεκριμένα, όπως ήρθε στο φως της δημοσιότητας, η ΑΑΔΕ έστειλε σήμα μέσω της Γενικής Διεύθυνσης Τελωνείων και ζητούσε να εκκαθαριστούν οι αποθήκες του ΟΠΕΚΕΠΕ στη Θεσσαλονίκη, στην οδό Μοναστηρίου 90. Ετσι, όπως αναφέρεται, την Πέμπτη 10 Ιούλη, κούτες που περιλάμβαναν αρχεία από την παραπάνω διεύθυνση φορτώθηκαν σε φορτηγό και πήγαν για ανακύκλωση. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ από την πλευρά του ισχυρίζεται ότι η ανακύκλωση των αρχείων του οργανισμού είναι πάγια και σύννομη πρακτική και ότι τα παραπάνω αρχεία αφορούν το 2014.

Σε προέκταση των παραπάνω, ερωτήματα προκαλούν πληροφορίες για μεγάλη ...ζήτηση που έχουν αυτές τις μέρες υπηρεσίες που ειδικεύονται στην καταστροφή εγγράφων και αναλαμβάνουν σχετικές εργολαβίες από κρατικούς φορείς.

Με την ευρωπαϊκή Εισαγγελία να ερευνά δεκάδες υποθέσεις κοινοτικών χρηματοδοτήσεων στη χώρα μας (ακόμα και για το Ταμείο Ανάκαμψης, τα ΕΣΠΑ κ.ά.) είναι αξιοσημείωτα τα επείγοντα αιτήματα για καταστροφή αρχειακού υλικού από δημόσιες υπηρεσίες, που σχετίζονται με διάφορους φορείς οι οποίοι εμπλέκονται με κονδύλια. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, τα αιτήματα καταστροφής περιλαμβάνουν τόσο έγχαρτο όσο και ψηφιακό αρχείο (laptop, μονάδες αποθήκευσης κ.ά.), με εργαζόμενους να δέχονται πιέσεις να ...επιταχύνουν τις σχετικές διαδικασίες. Η κατάσταση περιγράφεται περίπου σαν άγχος για άμεση εξαφάνιση αποδεικτικών και ενοχοποιητικών αποδείξεων, μεγεθύνοντας ακόμα περισσότερο τα ερωτήματα...

Συν τοις άλλοις, ψιθυρίζεται τις τελευταίες μέρες πως με κάτι τέτοιες καταστροφές αρχειακού υλικού συνδέεται και η πρόσφατη πυρκαγιά σε μονάδα ανακύκλωσης στη Σίνδο της Θεσσαλονίκης.

Φαίνεται πως έχουν βγει χοντρά τα μαχαίρια στον ανταγωνισμό ανάμεσα σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και τμήματα του πολιτικού τους προσωπικού, που αφορούν βέβαια κυρίως την κυβέρνηση της ΝΔ, με το καλάθι με τα άπλυτα που έχει ο ένας για τον άλλον να μην έχει πάτο. Αν πάρουμε υπόψη ότι ορισμένες τέτοιες υποθέσεις αφορούν ανταγωνισμούς και αντιθέσεις στο πλαίσιο και της ΕΕ, καταλαβαίνουμε πολύ καλά γιατί κάποιοι τρέχουν να κουκουλώσουν «βρωμοδουλειές», «νόμιμα» και «μη νόμιμα» σκάνδαλα.

Σε κάθε περίπτωση, το καπάκι του υπονόμου έχει ανοίξει για τα καλά, με τα σκάνδαλα, παλιά και νέα, να αναδεικνύουν τη δυσωδία ενός συστήματος που στηρίζεται στο κέρδος και του σάπιου κράτους του.