Δίπλα σε αυτές προστίθεται βεβαίως η ακύρωση πάγιων διεκδικήσεων των δημοσίων υπαλλήλων για βελτίωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους, ενώ παραμένουν σε ισχύ - εκτός από αυτές που χειροτερεύουν - διατάξεις που επιβλήθηκαν με τους αντιασφαλιστικούς νόμους της ΝΔ, δημιουργώντας ένα προβληματικό ασφαλιστικό καθεστώς για τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, τους ΟΤΑ και τον ΟΣΕ.

Την τιμητική της στο πρώτο άρθρο του νομοσχεδίου έχει η αλλαγή στο ποσοστό αναπλήρωσης της σύνταξης για τους δημόσιους υπάλληλους, από το 80% στο 70%, στο όνομα μιας ισοπεδωτικής προς τα κάτω εξισορρόπησης, η οποία προβάλλεται όχι μόνο ως «λειτουργική», αλλά και ως... προοδευτική!!!

Βεβαίως, η κυβέρνηση δε σταματά εδώ. Μπήγει ακόμη πιο βαθιά το μαχαίρι στα δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων, αλλάζοντας προς το χειρότερο τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης. Η χαριστική βολή δίνεται με τον υπολογισμό του μέσου όρου των μισθών της τελευταίας πενταετίας για τη διαμόρφωση του ύψους της σύνταξης, αντί του μισθού του τελευταίου μήνα για όσους προσλήφθηκαν πριν το 1993.

«Κερασάκι στην τούρτα», που δεν μπορεί από τη μία να ανατρέψει ούτε κατά διάνοια τις βλαπτικές για τους δημόσιους υπάλληλους ρυθμίσεις, αλλά αντίθετα προκαλεί νέες επιβαρύνσεις, είναι το πλασματικό 60χίλιαρο (176 ευρώ) για τη δήθεν μείωση της απώλειας από την αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της σύνταξης και του ποσοστού αναπλήρωσης. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, από την 1η Ιανουαρίου 2003, ποσό 176 ευρώ από τα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων, «υπόκειται σε όλες τις ασφαλιστικές εισφορές και λαμβάνεται υπόψη στη βάση υπολογισμού της σύνταξης των εφεξής εξερχομένων από την υπηρεσία, κατά 7/35 του ποσοστού αναπλήρωσης της σύνταξης (80%) για κάθε έτος που έχουν καταβληθεί εισφορές».

Αυτόματα η ρύθμιση αυτή προκαλεί μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, καθώς οι κρατήσεις δεν είναι καθόλου πλασματικές, ενώ το οποιοδήποτε αντίκρισμα θα εμφανιστεί σταδιακά στις συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων! Δεν μπορεί να αγνοηθεί εδώ ότι η ρύθμιση αυτή δημιουργεί συνθήκη άρνησης της κυβέρνησης σε σχέση με το πάγιο αίτημα των δημοσίων υπαλλήλων για ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων στο βασικό μισθό.

Ονειρο «τρελό» αποδεικνύεται η 35ετία για συνταξιοδότηση χωρίς όριο ηλικίας. Το νομοσχέδιο εισάγει αντίθετα την 37ετία, ακυρώνοντας και τη διεκδίκηση για περαιτέρω μείωση του συνολικού χρόνου εργασίας. Ταυτόχρονα δίνει μια συνολική κατεύθυνση αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Αντίστοιχα βλαπτικές είναι οι ρυθμίσεις και για τους στρατιωτικούς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι και στο επίπεδο των υποτιθέμενων βελτιώσεων που θέλησε να εισάγει η κυβέρνηση (π.χ. την 35ετία στα 58 και για τους άνδρες και για τις γυναίκες), υπάρχουν εκπτώσεις. Ετσι, η ποινή της μείωσης της σύνταξης κατά 6% ανά έτος για τους άνδρες και τις γυναίκες δημόσιους υπάλληλους που συνταξιοδοτούνται πρόωρα, δε μειώθηκε στο 3% ανά έτος, όπως είχε αναγγελθεί, αλλά στο 4,5% περίπου.