Με την παράγραφο 2 του άρθρου 2 η κυβέρνηση νομοθετεί τα 37 χρόνια εργασίας χωρίς όριο ηλικίας στους εργαζόμενους του ΙΚΑ μέχρι τις 31/12/1992 και από 1/1/1983 στους εργαζόμενους των «ειδικών ταμείων». Με τη διάταξη αυτή ενισχύει και χειροτερεύει τις ήδη αρνητικές μεταβολές που έχουν επέλθει στις ΔΕΚΟ (30 και 32 χρόνια εργασίας χωρίς όριο ηλικίας ή 35 χωρίς όριο ηλικίας). Γίνεται φανερό ότι για τον ιδιωτικό τομέα, όπου εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι ψάχνουν για δουλιά και ένα σημαντικό τμήμα είναι μακροχρόνια άνεργοι, ή εργάζονται χωρίς ασφάλιση (25%) η ρύθμιση αυτή δεν έχει κανένα θετικό αντίκρισμα και έτσι τα 65 χρόνια παραμένουν το πραγματικό ορόσημο για τον εργασιακό βίο. Αντίθετα ενισχύει την τάση για πραγματική αύξηση των χρόνων εργασίας και μάλιστα για τις επόμενες τρεις δεκαετίες. Και προκλητικά αρνείται το αίτημα των εργαζομένων για 30 χρόνια δουλιάς.