Η τακτική είναι γνωστή και δοκιμασμένη. Κάθε νέα αντεργατική ανατροπή και νομοσχέδιο ντύνεται με τις λεγόμενες «θετικές διατάξεις», με στόχο να παραπλανήσει τους εργαζόμενους και να απορροφήσει τις αντιδράσεις. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του νομοσχεδίου Χατζηδάκη: Την ώρα που η κυβέρνηση ψήφιζε τον ενταφιασμό του 8ώρου και την επιβολή της δεκάωρης ημερήσιας απασχόλησης, η προπαγάνδα της πρόβαλλε ως «θετικό» την τετραήμερη εργασία για να μπορούν οι εργαζόμενοι ...να μαζέψουν τις ελιές από τα χωράφια τους «την πέμπτη μέρα»! Ετσι και τώρα: Ενώ η κυβέρνηση προωθεί τη γενίκευση των 13 ωρών εργασίας τη μέρα, διαφημίζει με ξεδιάντροπες διαρροές ότι το νομοσχέδιο θα περιλαμβάνει «μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς»... Για ποια «μέτρα» μιλάει η κυβέρνηση τη στιγμή που κάνει «κανονικότητα» τις 13 ώρες δουλειάς, σκοπεύει να νομιμοποιήσει τις υπερωρίες ακόμα και στην εκ περιτροπής εργασία και εξετάζει τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας ακόμα και σε εβδομαδιαία βάση; Ποια υγεία και ποια ασφάλεια μπορεί να διασφαλιστεί όταν επιβάλλεται στους εργαζόμενους ένα τέτοιο εξοντωτικό ωράριο, που δημιουργεί «ιδανικές» συνθήκες για τα επόμενα εργοδοτικά εγκλήματα; Η αισχρή προπαγάνδα κυβέρνησης και εργοδοσίας δεν περνάει με τίποτα. 13ωρο σημαίνει εξόντωση και κίνδυνος - θάνατος στο μεροκάματο, όπως γνωρίζουν πολύ καλά από την πείρα τους οι εργαζόμενοι.