Μεγάλο ξενοδοχείο ενημερώνει το προσωπικό για την άσχημη ψυχολογική κατάσταση των (πολλών) Ισραηλινών που φιλοξενεί και εφιστά την προσοχή στην εξυπηρέτησή τους. Ζητάει «διακριτικότητα», επειδή «η παγκόσμια κατάσταση και τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα έντονης συναισθηματικής φόρτισης και είναι πολύ πιθανό οι φιλοξενούμενοί μας να βιώνουν προσωπικές δυσκολίες ή αγωνία (...)». Καλεί τους εργαζόμενους να δείξουν «κατανόηση, ενσυναίσθηση και αυξημένη ευαισθησία στην αλληλεπίδραση μαζί τους» και να αποφεύγουν συζητήσεις «που ενδέχεται να είναι ακατάλληλες ή φορτισμένες». Γιατί τέτοιο άγχος από την εργοδοσία να υποδείξει κανόνες συμπεριφοράς ειδικά απέναντι στους Ισραηλινούς πελάτες; Τι φοβάται; Μην ακουστεί κάνας ψίθυρος για τα εγκλήματα στη Γάζα και τον «ασκό του Αιόλου» που άνοιξε η επίθεση στο Ιράν; `Η μήπως υποδεικνύει στους εργαζόμενους να είναι συμπονετικοί στο «δράμα» των Ισραηλινών τουριστών και όχι βέβαια των Παλαιστινίων, των Σύρων, των Ιρανών και των άλλων λαών που σκοτώνονται και σακατεύονται από τον ισραηλινό στρατό; Οι υποδείξεις αυτές είναι δείγμα μόνο της αισχρής παρέμβασης που κάνει η εργοδοσία στους χώρους δουλειάς, για να ξεπλένονται τα εγκλήματα του Ισραήλ και η πολιτική της εμπλοκής. Δεν είναι μόνο προσβολή για τους εργαζόμενους, αλλά και πρόκληση στα αισθήματα αλληλεγγύης που εκφράζει με όλους τους τρόπους ο ελληνικός στον παλαιστινιακό λαό.