Βρίσκοντας τη δουλειά στρωμένη από την εποχή ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση της ΝΔ προχώρησε παραπέρα τη «στρατηγική συνεργασία» με το κράτος - δολοφόνο, φέρνοντας στη Βουλή και κατοχυρώνοντας με τη μορφή νόμων μια σειρά σημαντικές διακρατικές συμφωνίες:

- Με τον νόμο 4721/2020 κυρώθηκε η Συμφωνία για «κινηματογραφική συμπαραγωγή» μεταξύ των δύο κυβερνήσεων - σε έναν τομέα που μόνο αθώος δεν είναι, καθώς διαμορφώνει συνειδήσεις και πνίγει την αντίθετη φωνή.

- Με τον νόμο 4723/2020 κυρώθηκε η «Συμφωνία για συνεργασία στην καταπολέμηση του εγκλήματος και σε θέματα δημόσιας ασφάλειας». Οι «τομείς συνεργασίας» περιλαμβάνουν την «καταπολέμηση του σοβαρού και οργανωμένου εγκλήματος», την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της χρηματοδότησής της», «έρευνες και πληροφορίες για τη δημόσια ασφάλεια», την «προστασία κρίσιμων υποδομών» κ.ά. Εννοιες που ξεχειλώνονται στα χέρια των αρμόδιων μηχανισμών και υπηρεσιών, ώστε να τυλιχτεί σε μια κόλλα χαρτί όποιος θεωρηθεί απειλή για το κράτος του Ισραήλ.

Ολα αυτά με τη συνεργασία των ελληνικών αρχών, η οποία «προάγεται» μέσω π.χ. «της ανταλλαγής γνώσεων, εμπειριών, πραγματογνωμοσύνης, πληροφοριών, έρευνας και βέλτιστων πρακτικών», «της εξακρίβωσης και της ανταλλαγής προβληματισμών σχετικά με τη δημόσια ασφάλεια βάσει απειλών, αξιολογήσεων κινδύνων, προτεραιοτήτων, τρωτών σημείων και συνεπειών» και «της διευκόλυνσης της τεχνικής και τεχνολογικής ανταλλαγής τεχνογνωσίας, συμπεριλαμβανομένων της εκπαίδευσης, των ασκήσεων και της προμήθειας εξοπλισμού και υπηρεσιών». «Εξοπλισμοί» και «υπηρεσίες» όπως με τα γνωστά ισραηλινά κατασκοπευτικά λογισμικά, που «αξιοποιήθηκαν» από την κυβέρνηση της ΝΔ για τις γενικευμένες παρακολουθήσεις και το φακέλωμα.

- Με τον νόμο 4730/2020 κυρώθηκε η «Συμφωνία για τις Θαλάσσιες Μεταφορές», ανοίγοντας νέους δρόμους και πεδία κερδοφορίας για το εφοπλιστικό κεφάλαιο και τους ομίλους της διαμετακόμισης, καθώς συμφώνησαν π.χ. «να εξασφαλίσουν στα πλοία των δύο συμβαλλόμενων μερών το δικαίωμα της ανεμπόδιστης πρόσβασης και συμμετοχής τους στις θαλάσσιες μεταφορές μεταξύ των λιμένων των δύο συμβαλλόμενων μερών» και «να συνεργαστούν με σκοπό την εξάλειψη κάθε εμποδίου που θα μπορούσε να περιορίσει την ανάπτυξη της θαλάσσιας μεταφοράς μεταξύ των λιμένων των συμβαλλόμενων μερών, ή να επηρεάσει διάφορες δραστηριότητες που συνδέονται με αυτού του είδους τις μεταφορές».

Πάνω σε τέτοια ζητήματα, και για τις «ποικίλες πτυχές ανάπτυξης και διαχείρισης της θαλάσσιας περιοχής μεταξύ των δύο εταίρων», όπως γραφόταν στα σχετικά προπαρασκευαστικά κείμενα, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά μαζί με το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ προσπάθησαν τις προηγούμενες μέρες να στήσουν συνέδριο για την ενίσχυση των διμερών μπίζνες.

Τον τόνο είχε δώσει ο ίδιος ο Μητσοτάκης όταν επισκεπτόταν τέλη Μάρτη την Ιερουσαλήμ (την οποία οι ΗΠΑ προκλητικά έχουν αναγνωρίσει ως «πρωτεύουσα» του Ισραήλ), για να συζητήσει με τον αρχισφαγέα Νετανιάχου την «περαιτέρω εμβάθυνση της διμερούς συνεργασίας» πάνω σε «κοινά συμφέροντα», «προκλήσεις» και «αξίες» και την παραπέρα εξέλιξη της διμερούς «στρατηγικής σχέσης». Οπως διέχεαν συγκεκριμένα από το Μαξίμου, η επίσκεψη ανέδειξε «τη σημασία και το βάθος της στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας - Ισραήλ και τη βούληση περαιτέρω ενίσχυσης της συνεργασίας σε μια σειρά τομείς, με έμφαση στην άμυνα, στον συντονισμό σε ενεργειακά έργα κοινού ενδιαφέροντος και στην υλοποίηση του διαδρόμου IMEC (India - Middle East - Europe Economic Corridor), που αναβαθμίζει ακόμα περισσότερο τη στρατηγική σημασία των σχέσεων Ελλάδας - Ισραήλ».

Την ίδια περίοδο ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Στ. Παπασταύρου υποδεχόταν στην Αθήνα τον Ισραηλινό υπουργό Περιφερειακής Συνεργασίας Νταβίντ Αμσαλέμ, συζητώντας «ενεργειακά projects» (όπως το περιβόητο καλώδιο για την ενεργειακή διασύνδεση, που προς το παρών έχει παγώσει), τους «κοινούς στόχους» των δύο κυβερνήσεων και την προώθηση της «σταθερότητας» από το Ισραήλ! Ο Αμσαλέμ συναντήθηκε κατόπιν και με τον υφυπουργό Εξωτερικών αρμόδιο για την Οικονομική Διπλωματία και Εξωστρέφεια Τ. Χατζηβασιλείου. «Κατά τη συνάντηση συζητήθηκαν οι εμπορικές σχέσεις Ελλάδας - Ισραήλ και επιβεβαιώθηκαν οι κοινοί στόχοι για σταθερότητα, ασφάλεια και ευημερία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου», έλεγαν. Σε αυτήν τη βάση, άλλωστε, του πολέμου και των μπίζνες του κεφαλαίου, Χατζηβασιλείου και Αμσαλέμ συναντήθηκαν με αντιπροσωπεία κρατικών εταιρειών του Ισραήλ, παρουσία και στελεχών του EBEA και του ΣΕΒ.

Είχαν προηγηθεί:

• Η υπογραφή της «διακυβερνητικής συμφωνίας Ελλάδας - Ισραήλ για την προώθηση της περιφερειακής ενεργειακής σταθερότητας», στις 23/12/2024, ανάμεσα στους υπουργούς Ενέργειας των δύο χωρών.
• Η επίσκεψη στην Ελλάδα, στα μέσα Γενάρη, υψηλόβαθμου οικονομικού κλιμακίου του Ισραήλ, στο οποίο συμμετείχε και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων του Ισραήλ. Κατά τη διάρκειά της συζητήθηκε ο στόχος για αντικατάσταση της Τουρκίας ως κύριου εμπορικού εταίρου του Ισραήλ.
• Η επίσκεψη Γεραπετρίτη τον Φλεβάρη σε Ισραήλ, Παλαιστίνη και Ιορδανία, όπου επαναλήφθηκαν η πρόθεση της κυβέρνησης να τρέξουν τα ενεργειακά, εμπορικά και λοιπά ευρωατλαντικά σχέδια και, βέβαια, το «παρών» των κατασκευαστικών ομίλων στα σχέδια «ανοικοδόμησης» της Γάζας και μετατροπής της σε «Ριβιέρα», που οδηγεί στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού...
• Η τριμερής Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ τον Μάρτη, με τον Γεραπετρίτη να υποδέχεται στην Αθήνα τους ομολόγους του, λέγοντας ότι «προσβλέπουμε στη διεύρυνση του σχήματος με την επανενεργοποίηση του "3+1" και τη συμμετοχή των ΗΠΑ», γνωστοποιώντας παραπέρα ότι έβαλε το θέμα στον Αμερικανό ομόλογό του, στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον, αποσπώντας μια «καταρχήν θετική ανταπόκριση».

Ταυτόχρονα, καθώς μπίζνες και πολεμική εμπλοκή πάνε μαζί, ήταν επί ημερών της ΝΔ που με διακρατική συμφωνία η 120ή Πτέρυγα Εκπαίδευσης στην Καλαμάτα δόθηκε στην ισραηλινή «Elbit» για να στήσει «Διεθνές Εκπαιδευτικό Κέντρο Πτήσεων», οι «συμπράξεις» και στην πολεμική βιομηχανία «τρέχουν» (π.χ. με την προμήθεια ισραηλινών οπλικών συστημάτων, αλλά και «επενδύσεις» ισραηλινών πολεμικών βιομηχανιών), ενώ συνεχείς είναι οι συνεκπαιδεύσεις και οι κάθε είδους «διευκολύνσεις» στο κράτος - δολοφόνο, χωρίς μάλιστα να μετράμε τις σχετικές διευκολύνσεις στις ΗΠΑ και λοιπούς που τους κάνουν πλάτες από την πρώτη στιγμή του μακελειού.

Ενδεικτικά, τέλη Μάρτη πολεμικά πλοία του κράτους - δολοφόνου έδεναν στη Σούδα, ενώ οι Ισραηλινοί φονιάδες προσκλήθηκαν προηγουμένως στην πολυεθνική άσκηση της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας «Ηνίοχος 25», όπου κανονίστηκε να συμμετέχουν με ιπτάμενο ραντάρ τύπου G-550, καθώς τα μαχητικά τους ήταν πολύ ...απασχολημένα βομβαρδίζοντας τη Γάζα.

Με τέτοιο «φόρτο εργασίας», άλλωστε, τέλη Μάη του 2024, λίγες μόλις ώρες μετά από φρικιαστική σφαγή στη Ράφα, ξεκίνησε συνεκπαίδευση όπου η ελληνική Πολεμική Αεροπορία συμμετείχε με 56 αεροσκάφη F-16, ενώ από πλευράς της ισραηλινής IAF συμμετείχαν 2 ιπτάμενα τάνκερ σε μεγάλης κλίμακας άσκηση εναέριου ανεφοδιασμού νότια της Κρήτης, με το ΓΕΑ να ανακοινώνει τότε - χωρίς ίχνος ντροπής - ότι «η διεξαγωγή της δραστηριότητας (...) συνέβαλε στην επαύξηση του επιπέδου της επιχειρησιακής ετοιμότητας, της μαχητικής ικανότητας και της ανταλλαγής τεχνογνωσίας, και στην αναβάθμιση της στρατιωτικής συνέργειας των δύο χωρών». Της «μαχητικής ικανότητας» των Ισραηλινών να επιχειρούν εναντίον αμάχων και γυναικόπαιδων...