Η «Λαϊκή Συσπείρωση» Κρήτης καταψήφισε τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) Ερευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή «Νότια Πελοπόννησος», που συζητήθηκε προχθές στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Κρήτης.

Η πλειοψηφία της περιφερειακής αρχής (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ) υπερψήφισε τη ΣΜΠΕ για τους υδρογονάνθρακες, επιβεβαιώνοντας τη στρατηγική σύμπλευση σοσιαλδημοκρατίας - ΝΔ στην παράδοση του ορυκτού πλούτου της χώρας για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των πολυεθνικών.

Ο Δημήτρης Βρύσαλης, περιφερειακός σύμβουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», τόνισε στην τοποθέτησή του: «Είμαστε αντίθετοι με αυτούς τους αντιλαϊκούς - αντιπεριβαλλοντικούς σχεδιασμούς, όπως άλλωστε και η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας.

Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις θα είναι εξαιρετικά σοβαρές, καθώς η Ελληνική Τάφρος, που μεγάλο τμήμα της καταλαμβάνει η έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στη Νότια Πελοπόννησο, είναι θαλάσσιο οικοσύστημα τεράστιας και κρίσιμης οικολογικής αξίας. Επιπλέον, το νότιο τμήμα της θαλάσσιας περιοχής της Νότιας Πελοποννήσου έχει ελάχιστες αποστάσεις και από τις ακτές της Κρήτης.

Ωστόσο, κατά τη γνώμη μας το ζήτημα δεν μπορεί να το δει κάποιος μόνο από τη σκοπιά του περιβάλλοντος. Είναι καθαρά πολιτικό. Απτεται και υπακούει στο μοντέλο της οικονομίας και της ανάπτυξης προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, που φυσικά δεν έχει ως αποτέλεσμα την ευημερία του λαού.

Θα κλαπεί οριστικά και αμετάκλητα και θα χαθεί για τις επόμενες γενιές ένα πολύτιμο ενεργειακό απόθεμα, ένας μη αναπληρώσιμος ορυκτός πλούτος του λαού. Οι ενεργειακοί όμιλοι θα αξιοποιήσουν - με κριτήριο τα κέρδη τους και όχι τις ενεργειακές ανάγκες του λαού - τον πλούτο που τους δίνεται "προίκα" από την κυβέρνηση της ΝΔ, όπως έκαναν και οι προηγούμενες, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Αυτό σημαίνει ότι από κάθε άποψη χαμένος θα είναι ο λαός, αφού ιδιοκτήτες του ενεργειακού πλούτου είναι οι ενεργειακοί κολοσσοί που τον εμπορεύονται».

Επεσήμανε ακόμα: «Σοβαροί είναι οι κίνδυνοι από την εμπλοκή της περιοχής μας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για τον έλεγχο των αγορών, των πηγών και των δρόμων Ενέργειας, ιδιαίτερα σε μια πολεμική περίοδο του καπιταλισμού, με κίνδυνο γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Τα όποια νέα κοιτάσματα θα μπουν μαζί με τα υπόλοιπα στη "λεία" που μοιράζουν μεταξύ τους κράτη και ενεργειακοί όμιλοι, με σφοδρούς ανταγωνισμούς και ιμπεριαλιστικά παζάρια.

Ως "Λαϊκή Συσπείρωση" έχουμε καθαρό ότι η αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας μπορεί να γίνει προς όφελος του λαού μόνο μέσα από έναν δρόμο ανάπτυξης που έχει στο κέντρο του τον άνθρωπο και τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες.

Αν η εξουσία είναι στα χέρια του λαού, αν η οικονομία λειτουργεί με κριτήριο την ικανοποίηση των αναγκών του λαού και όχι το κέρδος, αν δεν υπάρχει ιδιοκτησία των πολυεθνικών, του κεφαλαίου, τότε μπορεί ο ορυκτός και επίγειος πλούτος μιας χώρας να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης, όσο και όπως πρέπει, προς το όφελος και την ευημερία του λαού. Γι' αυτό συνεχίζουμε τον αγώνα για την αποτροπή αυτών των αντιλαϊκών σχεδίων, και τον συνδέουμε με τις πραγματικές αιτίες που τα προκαλούν».