Τελικά «να το κάνουμε όπως στην Πορτογαλία» ή «να μη γίνουμε Πορτογαλία»; Προς το παρόν άγνωστο για το «θολωμένο» μυαλό σοσιαλδημοκρατών και οπορτουνιστών, που με αφορμή την εκλογική εκτόξευση της ακροδεξιάς στην Πορτογαλία και την παραπέρα καθίζηση σοσιαλδημοκρατών και όσων τους έκαναν πλάτες τα προηγούμενα χρόνια, καλούν τώρα σε «συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων», κραδαίνοντας το «σκιάχτρο» της ακροδεξιάς. Μόνο που οι ίδιοι κουνούσαν πριν κάποια χρόνια το δάχτυλο στο ΚΚΕ, που δεν «έπαιρνε μαθήματα» από την Πορτογαλία, για τα «καλά» που έχει η στήριξη και η ανοχή σε αστικές «προοδευτικές» κυβερνήσεις. Τελικά η «φιλολαϊκή διαχείριση» του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος αποδείχτηκε ότι δεν υπάρχει ούτε στα παραμύθια, διαψεύδοντας λαϊκές προσδοκίες, σπέρνοντας απογοήτευση και «καπιταλιστικό μονόδρομο», εύφορο έδαφος όλα αυτά για κάθε είδους αντιδραστικές δυνάμεις. Ο τέλειος κύκλος δηλαδή μέσα στα αδιέξοδα και στο «μαγκανοπήγαδο» των «μεταβατικών προγραμμάτων» και των δήθεν «φιλολαϊκών κυβερνήσεων», που θα υπηρετούν και θα ριζοσπαστικοποιούν τάχα λαϊκές δυνάμεις, με την οικονομία και την εξουσία σταθερά στα χέρια του κεφαλαίου. Αλλη μια επιβεβαίωση ότι ο φαύλος κύκλος μπορεί να σπάσει μόνο σε σύγκρουση με το σύστημα της εκμετάλλευσης και όλες τις κυβερνήσεις του.