Eurokinissi

Από την τεράστια ρύπανση μετά το ναυάγιο του «Αγία Ζώνη»

Κατά πλειοψηφία 4 προς 3, το δικαστήριο έκρινε ενόχους τον πλοιοκτήτη Θ. Κουντούρη, τον πλοίαρχο Δ. Ψωμά και τον ιδιοκτήτη της εταιρείας που είχε αναλάβει την απορρύπανση, Μ. Σπανόπουλο. Καταδικάζονται για τα κακουργήματα της ηθικής αυτουργίας σε πρόκληση ρύπανσης από πρόθεση κατά συναυτουργία με σκοπό οικονομικό όφελος, η οποία είχε ως επακόλουθο σοβαρή και ευρεία ρύπανση και υποβάθμιση, καθώς και σοβαρή και ευρεία οικολογική και περιβαλλοντική διατάραξη και καταστροφή, σε πρόκληση ναυαγίου με πρόθεση, από την οποία προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο κατά συναυτουργία και ηθικής αυτουργίας.

Το δικαστήριο απάλλαξε λόγω αμφιβολιών τους δύο ναυτεργάτες που βρίσκονταν στο πλοίο όταν έγινε το ναυάγιο.

Ο τρόπος που διεξήχθη η δίκη γέννησε περισσότερα ερωτήματα από όσα απαντήθηκαν στην ακροαματική διαδικασία για τις πραγματικές αιτίες και τους ενόχους. Χρειάστηκαν 7,5 ολόκληρα χρόνια για να ξεκινήσει η δίκη και παρά το σοβαρό γεγονός της τεράστιας καταστροφής, παρά το κόστος της απορρύπανσης που πλήρωσε από την τσέπη του ο λαός (περίπου 90 εκατομμύρια ευρώ), το Δημόσιο δεν παρέστη στη ακροαματική διαδικασία, καθώς τα συναρμόδια υπουργεία Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος αλλά και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, που εκπροσωπεί το Δημόσιο, δεν ενδιαφέρθηκαν να υποστηρίξουν την κατηγορία σε βάρος του πλοιοκτήτη και της εταιρείας απορρύπανσης.

Θυμίζουμε ότι για το ζήτημα της βύθισης υπήρχε το πόρισμα του Ανωτάτου Συμβουλίου Ναυτικών Ατυχημάτων (ΑΣΝΑ), στοιχεία του οποίου είχαν υιοθετηθεί στο παραπεμπτικό βούλευμα, κάνοντας λόγο για «εκ προθέσεως πράξεις και παραλείψεις και εξ αμελείας αντίστοιχα», με άνοιγμα των επιστομίων για το έρμα, που οδήγησαν το πλοίο να πάρει κλίση και να βυθιστεί. Αλλο πόρισμα του ΕΜΠ, έλεγε ότι η βύθιση του «Αγία Ζώνη ΙΙ» προκλήθηκε από έκρηξη και όχι από ενέργειες του πληρώματος και η εισροή υδάτων δεν οφειλόταν σε φθορά του πλοίου ή σε λειτουργία των αντλιών νερού, αλλά σε «εκρηκτική φόρτιση» των ελασμάτων του πλοίου, η οποία δημιούργησε μια ρωγμή από την οποία εισήλθαν νερά σε δεξαμενές στη δεξιά πλευρά του πλοίου.

Η πολυετής καθυστέρηση της δίκης ήταν ένας από τους λόγους που οι δικηγόροι των καταδικασθέντων βρήκαν αφορμή να ζητήσουν ελάφρυνση των ποινών των πελατών τους.

Η εισαγγελέας πρότεινε και για τους 3 κατηγορούμενους, 8 έτη για τη ρύπανση, 5 έτη για την πρόκληση ναυαγίου και 7 έτη για την απόρριψη ρυπογόνων ουσιών στη θάλασσα. Το δικαστήριο απέρριψε κατά πλειοψηφία τα ελαφρυντικά και επιδίκασε για καθέναν από τους κατηγορούμενους 5 έτη για τη ρύπανση, 8 για πρόκληση ναυαγίου και 5 για απόρριψη ρυπογόνων ουσιών στη θάλασσα. Τελικά οι ποινές συγχωνεύτηκαν για καθένα απο τους κατηγορούμενους στα 12 έτη, με την απόφαση να έχει ανασταλτική ισχύ μέχρι το εφετείο. Επίσης προτάθηκαν από την εισαγγελέα χρηματικά πρόστιμα 20.000 ευρώ στον Ψώμα, 50.000 στον Κουντούρη, 100.000 στον Σπανόπουλο.