Την πολιτική καταστολής της ΕΕ απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες με τη δημιουργία καταλόγου λεγόμενων «ασφαλών τρίτων χωρών» στηλιτεύει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με Ερώτηση που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Κώστας Παπαδάκης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για «επίσπευση της εφαρμογής» μέρους προβλέψεων του αντιδραστικού πακέτου του «Συμφώνου για τη μετανάστευση και το άσυλο» της ΕΕ, έναν χρόνο πριν την πλήρη εφαρμογή του, σηματοδοτεί την επίσπευση και κλιμάκωση της καταστολής και των απελάσεων για τους ξεριζωμένους των ιμπεριαλιστικών πολέμων.

Ως κίνηση σημαδεύεται από τους ανταγωνισμούς που εντείνονται εν μέσω γενικευμένης πολεμικής προετοιμασίας από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις.

Η πρόταση έχει δύο πτυχές που συμπληρώνουν το πλαίσιο για την επιτάχυνση και ένταση των απελάσεων. Την άμεση απόρριψη αιτήσεων ασύλου με φαστ τρακ προσχηματικές διαδικασίες στα σύνορα για όσους προέρχονται από χώρες με ποσοστό αναγνώρισης έως 20%, και τη δημιουργία καταλόγου με τον χαρακτηρισμό σκοπιμότητας «7 χωρών ως ασφαλείς τρίτες χώρες» το Μπανγκλαντές, την Κολομβία, την Αίγυπτο, την Ινδία, το Μαρόκο, την Τυνησία και το ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο του, καθώς κι όλες τις υπό ένταξη στην ΕΕ χώρες, στις οποίες θα μπορούν να προχωρήσουν άμεσα οι απελάσεις.

Αυτή λειτουργεί σε συνδυασμό με τον αντίστοιχο πρόσφατο κανονισμό για το «κοινό ευρωπαϊκό σύστημα για τις επιστροφές» που προβλέπει τη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης σε τρίτες χώρες επί πληρωμή με την ονομασία «κόμβοι επιστροφής». Το συγκεκριμένο πλαίσιο, η ελληνική κυβέρνηση της ΝΔ έσπευσε από τις πρώτες να το χαιρετίσει ως δήθεν «νέες, καινοτόμες ιδέες» και δήλωσε πρόθυμη να συμμετάσχει στην εφαρμογή του.

Ωστόσο, αυτό συνιστά την τελευταία λέξη της βαρβαρότητας σε βάρος των ξεριζωμένων που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση των «δημοκρατικών αξιών» και της «προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», όπως την παρουσιάζουν τα κόμματα της «βολικής αντιπολίτευσης» και στην Ελλάδα.

Πρόκειται για αποφάσεις που εντάσσονται στην επιχείρηση ενταφιασμού της Σύμβασης της Γενεύης, η οποία κατοχυρώνει το καθεστώς του πρόσφυγα με βασικά δικαιώματα και την εξατομικευμένη εξέταση του αιτήματος ασύλου του. Αυτή η στρατηγική εξυπηρετεί ταυτόχρονα και το «κυνήγι» του απαραίτητου φθηνού εργατικού δυναμικού με τσακισμένα δικαιώματα για τις ανάγκες των ευρωπαϊκών μονοπωλιακών ομίλων, σε ανταγωνισμό με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, με τις διακρατικές συμφωνίες του σύγχρονου δουλεμπορίου που υπογράφει η ΕΕ και τα κράτη - μέλη της με τρίτες χώρες ανά τον κόσμο.

Με βάση τα παραπάνω ο ευρωβουλευτής του Κόμματος υπέβαλε τα εξής ερωτήματα:

«Ερωτάται η Επιτροπή πώς τοποθετείται:

- Στο γεγονός ότι οι "ταχείες και συνοριακές διαδικασίες ασύλου" θα οδηγήσουν σε μη εξατομικευμένες και προσχηματικές εξετάσεις των αιτήσεων ασύλου με προδιαγεγραμμένη την απόρριψή τους προς απέλαση κατά παράβαση της Σύμβασης της Γενεύης για το Καθεστώς των Προσφύγων.

- Στο γεγονός ότι από τη στιγμή που ο κατάλογος "ασφαλών τρίτων χωρών" είναι "δυναμικός" και θα αναθεωρείται, ανοίγει ο δρόμος με βάση τις προβλέψεις του "Συμφώνου για τη μετανάστευση και το άσυλο" για επιστροφές και απελάσεις ακόμα και σε εμπόλεμες χώρες, σε δήθεν "ασφαλή" τμήματά τους.

- Στο γεγονός ότι ο κατάλογος "ασφαλών τρίτων χωρών" σε συνδυασμό με τη νομική δυνατότητα δημιουργίας στρατοπέδων συγκέντρωσης σε τρίτες χώρες προωθεί τη βαρβαρότητα εξορίας ξεριζωμένων ανθρώπων λόγω πολέμου και άλλων αιτιών, σε χώρες που ουδεμία σχέση έχουν και σε καθεστώς κράτησης σε άθλιες συνθήκες, όπως συμβαίνει με τη συμφωνία Ιταλίας - Αλβανίας».