Από πότε είναι αυτή η εφημερίδα; Το ερώτημα αυτό «πάει γάντι» στην ανάρτηση της υπουργού Εργασίας για την Παγκόσμια Μέρα Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία, όπου σημειώνει: «Η ασφάλεια και η υγεία στην εργασία δεν είναι διαπραγματεύσιμες. Είναι ευθύνη, υποχρέωση και δέσμευση». Η υπουργός κάνει πολιτικό marketing με την ασφάλεια και τις ζωές των εργαζομένων, αλλά το παραμύθι της δεν έχει δράκο. Είναι πρόκληση και προσβολή να τα λέει αυτά, όταν εξαιτίας και της δικής της αντεργατικής πολιτικής - σε συνέχεια όλων των προηγούμενων - οι χώροι δουλειάς μετατρέπονται καθημερινά σε αρένες θανάτου, τα εργοδοτικά εγκλήματα δεν έχουν τελειωμό, τα μέτρα ασφάλειας είναι ανύπαρκτα και η ψυχική και σωματική υγεία των εργαζομένων θυσιάζεται στον βωμό του κέρδους. Αποτέλεσμα; Ενας νεκρός στο μεροκάματο κάθε τρεις μέρες, εκατοντάδες σακατεμένοι και άγνωστος αριθμός εργαζομένων που υποφέρουν από επαγγελματικές ασθένειες, αλλά δεν καταγράφονται πουθενά. «Ως Υπουργείο Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης, επενδύουμε στη συνεχή ενίσχυση της ασφάλειας και της υγείας στο εργασιακό περιβάλλον», γράφει επίσης η υπουργός. Πράγματι, η κυβέρνηση «επενδύει» στους καθηλωμένους μισθούς, στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, στα ωράρια - λάστιχο, στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στη δουλειά μέχρι τον τάφο ακόμα και για τους συνταξιούχους. Τα «κέρδη» αυτής της επένδυσης για την εργοδοσία είναι ορατά. Οπως και οι συνέπειές της για την εργατική τάξη, που συνθλίβεται μεταφορικά και κυριολεκτικά στους χώρους δουλειάς.