ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (Του ανταποκριτή μας Β. Γκίνια).--

Προς πλήρη ευρωπαϊκή «εναρμόνιση» των πανεπιστημιακών σπουδών κάθε κράτους - μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης μέχρι το 2010 - όπως αποφασίστηκε στη γνωστή «Διακήρυξη της Μπολόνια» - αλλά και πιθανή ένταξη του συνόλου της ευρωπαϊκής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην εμπορευματική διελκυνστίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) προσανατολίζεται το Συμβούλιο Υπουργών Παιδείας, σύμφωνα με τις συζητήσεις που έγιναν κατά τη χτεσινή συνεδρίασή του στις Βρυξέλλες.

Η ένταξη των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων στη λογική του ΠΟΕ είναι απαίτηση των ΗΠΑ, στη βάση της «φιλελευθεροποίησης» που φαίνεται να συναντά αντιρρήσεις, τόσο στην αμερικάνικη πανεπιστημιακή κοινότητα, όσο και από ορισμένα ευρωπαϊκά κράτη - μέλη. Τα δύο θέματα προς το παρόν συζητιούνται στα Συμβούλια Υπουργών Παιδείας «ξεχωριστά».

Οταν κάποτε θα... συναντηθούν, θα τινάξουν στον αέρα το δημόσιο ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο, υποτάσσοντας άμεσα στις επιταγές του πολυεθνικού κεφαλαίου Παιδεία, γνώση και έρευνα.

Για το ζήτημα της «εναρμόνισης» πραγματοποιείται σήμερα στις Βρυξέλλες μια πανευρωπαϊκή συνάντηση, στα πλαίσια της «πρώτης φάσης του πιλοτικού προγράμματος ΣΩΚΡΑΤΗΣ». Σύμφωνα με την επίτροπο Β. Ρέντινγκ, αρμόδια επίτροπο για θέματα Παιδείας, «τα πανεπιστήμια θα πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να καταστήσουν την τριτοβάθμια ευρωπαϊκή εκπαίδευση πιο θελκτική, όχι μόνο για τους Ευρωπαίους πολίτες, αλλά και για τους φοιτητές των άλλων ηπείρων». Η εντολή της «Μπολόνια» «ανοίγει» έναν «ευρωπαϊκό χώρο» αρχικά σε επτά τομείς, τα μαθηματικά, τη γεωλογία, τις οικονομικές σπουδές, την ιστορία, τα παιδαγωγικά, τη φυσική και τη χημεία. Πρόκειται για την ουσία της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης στην ΕΕ, με ομόκεντρους κύκλους παιδείας, ανάλογα με τις ανάγκες των ευρωπαϊκών «μεγάλων δυνάμεων» και τους βαθμούς εξάρτησης και υποτέλειας των υπολοίπων κρατών - μελών. Προϋποθέτει αλλοίωση τόσο όσον αφορά στη μητρική γλώσσα όσο και στα παιδαγωγικά συστήματα σ' ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο, και επιβολή της ηγεμονίας των ισχυρών κρατών. Ταυτόχρονα, ανοίγει το δρόμο για την αφαίμαξη από τις μικρές χώρες όλου του δυναμικού σε φοιτητές και ερευνητικά προγράμματα, αυτό που στις Βρυξέλλες αποκαλούν «εκπαίδευση χωρίς σύνορα, ποιότητας και διά βίου».

Εάν τελικά αυτή η «εναρμονισμένη» πανεπιστημιακή Ευρώπη τεθεί υπό τις εντολές του ΠΟΕ, τότε αυτό θα σημάνει και το τέλος της δημόσιας εκπαίδευσης. Για να διασκεδάσει την εξέλιξη αυτή ο υπουργός Παιδείας Π. Ευθυμίου δήλωσε: «Εμείς λέμε ότι η δημόσια εκπαίδευση είναι αγαθό». Οταν όμως λαμβάνονται αποφάσεις και με τη συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης, το σίγουρο είναι ότι αντιλαμβάνονται το «αγαθό» μόνο ως εμπόρευμα και είδος προς ιδιωτικοποίηση.