Οι εξελίξεις στη ΛΑΡΚΟ, με την οριστική πλέον απόλυση του συνόλου των εργαζομένων της, επιβεβαιώνουν την εκτίμηση ότι η κυβέρνηση εδώ και μια πενταετία στόχευε με την πολιτική της να απαλλάξει την επιχείρηση από το προσωπικό, για να την παραδώσει στους νέους επενδυτές.

Αυτό επιβεβαιώθηκε και στη συνάντηση των σωματείων της ΛΑΡΚΟ με το Διοικητικό Συμβούλιο της νεοσύστατης κοινοπραξίας «Hellenic Νickel» (του ομίλου ΤΕΡΝΑ). Εκεί φάνηκε ότι εφόσον η αναμενόμενη απόφαση του ΣτΕ έχει θετική έκβαση για την κοινοπραξία, αφού αυτή αποτελεί μέχρι σήμερα τον «προτιμητέο επενδυτή», η ίδια προτίθεται να προχωρήσει σε επενδύσεις στη ΛΑΡΚΟ.

Στόχος είναι η παραγωγή νικελίου με τη μέθοδο της υδρομεταλλουργίας, που σημαίνει ότι καταργείται η μέχρι σήμερα παραγωγή κράματος σιδηρονικελίου με τη μέθοδο της πυρομεταλλουργίας, αλλάζοντας τη διαδικασία παραγωγής.

Πρόκειται για μια επιλογή που στοχεύει στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της ΛΑΡΚΟ, με τον επιχειρηματικό όμιλο να έχει το πλεονέκτημα της κατοχής των μοναδικών κοιτασμάτων νικελίου στην Ευρωπαϊκή Ενωση για την παραγωγή προϊόντων νέας τεχνολογίας, κυρίως μπαταριών, εφαρμογών στην αυτοκινητοβιομηχανία κ.λπ. Ετσι, μπορεί να εξασφαλίζει γρήγορο, μεγαλύτερο και σίγουρο κέρδος για τον επιχειρηματικό όμιλο.

Το Σωματείο Εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ εκτιμά ότι πρόκειται για μια διαδικασία που ξεπερνά την πενταετία.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, μάλιστα, θα χρειαστεί υπάρχουσες εγκαταστάσεις, η κινητή και ακίνητη περιουσία, αποθέματα ανταλλακτικών στις αποθήκες, γενικότερα ο πλούτος της ΛΑΡΚΟ να εκποιηθεί, δηλαδή να λεηλατηθεί, αποτελώντας ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας.

Ωστόσο οι παραγωγοί του πλούτου, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, είναι εδώ και είναι ζωντανοί, δύναμη αντίστασης και διεκδίκησης του δίκιου τους και σήμερα.

Αυτό κάνουν τεσσεράμισι χρόνια τώρα, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα στη δουλειά, αυτό έκαναν με αξιοπρέπεια και αυταπάρνηση σε έναν άνισο αγώνα με την κυβέρνηση της ΝΔ, που ήθελε τη ΛΑΡΚΟ να περάσει πολύ γρήγορα στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων.

Ο αγώνας αυτός ατσάλωσε τους εργαζόμενους, δημιούργησε νέους αγωνιστές, συγκέντρωσε την εκτίμηση και την αλληλεγγύη όλων των εργαζομένων, των αγροτών, των επαγγελματιών στις περιοχές όπου δραστηριοποιείται η ΛΑΡΚΟ, εκφράστηκε σε πολλές περιπτώσεις με μαζικές συγκεντρώσεις.

Και αυτά αποτελούν παρακαταθήκη για τα επόμενα χρόνια.

Τίποτα δεν πήγε χαμένο, γιατί οι εργαζόμενοι είναι και σήμερα εδώ, στον τόπο τους, και παλεύουν να παραμείνουν. Με όπλο τους την ενότητα και το πείσμα να συνεχίσουν τον αγώνα για δουλειά με δικαιώματα, για αξιοπρεπείς μισθούς, για ανθρώπινες συνθήκες ζωής.

Το Σωματείο της ΛΑΡΚΟ είναι η μεγάλη δύναμη, είναι το κάστρο του αγώνα που καθοδήγησε και καθοδηγεί αυτήν την πάλη, με την εμπιστοσύνη που δείχνουν οι εργαζόμενοι σε αυτό, και θα συνεχίσει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να είναι μπροστά στην υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων.

Συνεχίζουν λοιπόν τον αγώνα και στις νέες συνθήκες, για την εξασφάλιση εισοδήματος για όλους, για την αξιοπρέπεια, για την ίδια τη ζωή τους.