Associated Press

Ενας τοίχος που γκρέμισε το τανκς στο αρχηγείο του Γ.Αραφάτ

Μια Μεγάλη Παρασκευή πολύ περισσότερο βυθισμένη στο πένθος από όσο οποιοσδήποτε θα περίμενε ξημέρωσε στη Βηθλεέμ. Πάνοπλοι Ισραηλινοί στρατιώτες και ίλες αρμάτων μάχης συνέχιζαν να βρίσκονται γύρω από το Ναό της Γέννησης. Εκεί 200 άνθρωποι --ανάμεσά τους 30 Παλαιστίνιοι «καταζητούμενοι» από το Ισραήλ μαχητές, καθώς και 6 ξένοι που κατάφεραν να μπουν την Πέμπτη σε αυτόν με τρόφιμα-- εξακολουθούν να βρίσκονται πολιορκημένοι τις τελευταίες βδομάδες.

Η Βηθλεέμ βρισκόταν στο επίκεντρο της προσοχής των ειδησεογραφικών πρακτορείων. Οχι μόνο αυτή. Η αποχώρηση των στρατευμάτων, που κρατούσαν πρακτικά φυλακισμένο τον Παλαιστίνιο ηγέτη Γιάσερ Αραφάτ για 34 ημέρες, από διπλωματικής σκοπιάς, πέρα από τις --δικαίως-- οργισμένες δηλώσεις του, παρήγαγε αρκετές ειδήσεις: ο Αραφάτ δήλωσε «έτοιμος να ξαναρχίσει διάλογο» με τον Αριέλ Σαρόν, τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, που αναγνωρίζει ακόμη ως «συνομιλητή». Ηταν μια εξαιρετικά δύσκολη δήλωση για τον Αραφάτ, με τα κτίρια των υπουργείων της κυβέρνησής του βομβαρδισμένα, τους υπολογιστές και τις υποδομές κατεστραμμένες, τα αρχεία να έχουν κατασχεθεί, τους δρόμους λιωμένους από τα άρματα, και το αίμα των εκατοντάδων νεκρών Παλαιστινίων να είναι ακόμη νωπό. Το βράδυ της Πέμπτης και το πρωί της Παρασκευής είχαμε νέα εισβολή στη Νάμπλους και δύο νεκρούς ακόμη: ένα μέλος των Δυνάμεων Ασφαλείας της Παλαιστινιακής Αρχής, που σκοτώθηκε στη διάρκεια ανταλλαγής πυρών με Ισραηλινούς στρατιώτες, καθώς πάνω από 10 άρματα μάχης εισέβαλαν. Και το θάνατο μιας Παλαιστίνιας που υπέκυψε στα τραύματα που υπέστη την Τετάρτη από τα πυρά Ισραηλινών στρατιωτών, στη διάρκεια της εισβολής τους στη Ράφα στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.

Αλλά στις χτεσινές συνθήκες, με το τελεσίγραφο του Κόλιν Πάουελ προς τον Αραφάτ, όταν τον «προειδοποίησε» ότι η επικείμενη Περιφερειακή Σύνοδος, που προτίθεται να συνδιοργανώσει το «κουαρτέτο» των δυνητικών «μεσολαβητών» (ΗΠΑ, ΟΗΕ, ΕΕ, Ρωσία), το καλοκαίρι στην Ευρώπη, θα είναι «η τελευταία του ευκαιρία», ο Παλαιστίνιος ηγέτης είπε αυτό που έπρεπε να πει, για να αντιπαρέλθει το δυσμενή συσχετισμό. Ενα συσχετισμό που έγινε ακόμη χειρότερος, μετά την άρνηση του Αμερικανού Προέδρου Τζορτζ Μπους, να τον συναντήσει, αλλά και την απόφαση - όνειδος του αμερικανικού Κογκρέσου να εγκρίνει ψήφισμα αλληλεγγύης προς το Ισραήλ(!), το οποίο, όπως αναφέρεται στο σχετικό κείμενο «προσπαθεί να καταστρέψει μια τρομοκρατική υποδομή» (!).. Οπως και με την επισημοποίηση της απόφασης του ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, να ακυρώσει την αποστολή διερευνητικής επιτροπής στην Τζενίν, μετά τις κωλυσιεργίες του Ισραήλ --που κανένα δικαίωμα δεν είχε να αρνηθεί την αποστολή αλλά επέβαλλε, με τη στήριξη των ΗΠΑ, το δίκαιο του ισχυρού, δηλαδή το νόμο της ζούγκλας, γράφοντας στα παλιά του παπούτσια το ψήφισμα 1405 και αυτό που συνηθίζεται (κατ' ευφημισμόν) να λέγεται «διεθνής νομιμότητα»...

Και η σφαγή στην Τζενίν μπορεί να μην είναι η κορύφωση των παθών των Παλαιστινίων. Στη Γάζα, έλεγε ένας ανταποκριτής βρετανικής εφημερίδας, όλοι περιμένουν τους Ισραηλινούς να έρθουν. Γιατί, εκεί βρίσκονται οι περισσότεροι και πιο εκπαιδευμένοι Παλαιστίνιοι μαχητές. Οι κάτοικοι της Γάζας προετοιμάζονται για το χειρότερο. Ενας εκπρόσωπος ανθρωπιστικής οργάνωσης περιμένει «θα χυθεί πολύ αίμα κι από τους Παλαιστίνιους κι από τους Ισραηλινούς. Γιατί οι Παλαιστίνιοι δεν είναι τα καλά θύματα των τανκς τώρα πια. Οι Ισραηλινοί άνοιξαν το κουτί της Πανδώρας».