Τις επερχόμενες αυξήσεις στην τιμή του νερού στον δήμο Ληξουρίου καταγγέλλει η «Λαϊκή Συσπείρωση» Ληξουρίου, απαιτώντας μέτρα για την ελάφρυνση των λαϊκών στρωμάτων και την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων της Δημόσιας Επιχείρησης Υδρευσης Αποχέτευσης Κεφαλονιάς (ΔΕΥΑΚ).

Οπως αναφέρει στην πρόσφατη συνεδρίαση λογοδοσίας του Δημοτικού Συμβουλίου, οι προαναγγελλόμενες αυξήσεις ανακοινώθηκαν από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο, σημειώνοντας ότι θα μειωθούν από δέκα σε τρεις οι μειωμένες τιμολογιακές κατηγορίες, καθώς και ότι «...το Ληξούρι είναι ζημιογόνο για την εταιρεία αφού λόγω των χαμηλών χρεώσεων την "βάζει μέσα" κάθε χρόνο 700.000 ευρώ!», σχετικά με τη ΔΕΥΑΚ.

«Με αυτήν τη "διευθέτηση" ουσιαστικά επιδιώκεται να καλυφθούν από τα λαϊκά νοικοκυριά τόσο τα μεγάλα χρέη των μεγαλοεπιχειρηματιών προς τη ΔΕΥΑΚ, όσο και η κάλυψη της ανάκτησης και χρήσης του νερού που έχει εκτοξευθεί και από την αύξηση του ενεργειακού κόστους», σημειώνει η «Λαϊκή Συσπείρωση».

Προσθέτει ότι είναι απαράδεκτο «την ώρα που τα φτωχά λαϊκά νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις θα κληθούν να πληρώσουν νέα χαράτσια, να μην δίνονται ακόμη και στα μέλη του ΔΣ της ΔΕΥΑΚ (στον εκπρόσωπο της "Λαϊκής Συσπείρωσης") τα στοιχεία των μεγαλοεπιχειρηματιών - μεγαλοοφειλετών που χρόνια τώρα δεν πληρώνουν και μάλιστα με τη δικαιολογία της μη χρήσης των "προσωπικών δεδομένων" τους», όταν ο ίδιος κανόνας δεν ισχύει για οφειλέτες λαϊκών στρωμάτων που τους κόβεται το νερό και συμπληρώνει:

«Θεωρούμε απαράδεκτο επίσης το γεγονός ότι ενώ μεθοδεύεται η παραπάνω λεηλασία, καμιά ουσιαστική πολιτική πρωτοβουλία από τη δημοτική αρχή Κατσιβέλη (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) καθώς και από τον τοπικό βουλευτή της ΝΔ δεν έχει παρθεί, για να καλυφθεί από την κυβέρνηση η αύξηση του ενεργειακού κόστους, που εκτός των άλλων συνέβαλε σε χρέη 11 εκατ. της ΔΕΥΑΚ προς την ΔΕΗ. Αντίθετα μάλιστα προτεραιοποιείται η εξασφάλιση νέων πεδίων κερδοφορίας σε επιχειρηματικούς ομίλους, (αφαλατώσεις, διαχείριση των υδάτινων πόρων σε ανώνυμες εταιρείες κ.ά.), που θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στα λαϊκά νοικοκυριά που θα κληθούν να "πληρώσουν το μάρμαρο"».

Τονίζει ότι «το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και είναι αδιανόητο να εντάσσεται στη λογική της κερδοφορίας. Για αυτό χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στην πολιτική της ΕΕ για την πλήρη εμπορευματοποίηση του νερού και τις ιδιωτικοποιήσεις» και απαιτεί:

«Νερό, μονάδες επεξεργασίας, δίκτυα και άρδευση δεν μπορεί να είναι εμπορεύματα. Λέμε όχι στην "απελευθέρωση", την εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση του νερού».

Μεταξύ άλλων, τέλος, διεκδικεί: Φθηνό, ελεγμένο, ποιοτικό νερό για τον λαό, άμεση υλοποίηση των αναγκαίων έργων υποδομής (φράγματα - λιμνοδεξαμενές), με κρατική ευθύνη και χρηματοδότηση ώστε να εξασφαλιστούν φθηνές, επαρκείς και ποιοτικές ποσότητες, καμιά αύξηση των τιμολογίων, να απαιτηθούν άμεσα όλα τα χρέη των επιχειρηματιών - μεγαλοοφειλετών στη ΔΕΥΑΚ. Να πληρώσουν το κράτος και το κεφάλαιο, να σταματήσει η προσπάθεια λύσης του προβλήματος της έλλειψης με την κοστοβόρα αφαλάτωση που δεν αποτελεί μόνιμη λύση.