Μια σημαντική κατάκτηση για τους Ελληνες μετανάστες στη Δανία που απασχολούνται στον Επισιτισμό - και όχι μόνο - αποτελεί η συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα από πρωτοπόρους εργαζόμενους πριν από έναν περίπου χρόνο.

Στην Επιτροπή Εργαζομένων Επισιτισμού Δανίας (Greek Club 3F) συσπειρώνονται σήμερα δεκάδες επαγγελματίες, που είτε δουλεύουν χρόνια στη Δανία, είτε μεταναστεύουν τώρα. Αλλά και πολλοί φοιτητές, που απασχολούνται σε εστιατόρια, καφετέριες και ξενοδοχεία, κυρίως στην Κοπεγχάγη, για να εξασφαλίσουν ένα εισόδημα.

Η τελευταία αυτή κατηγορία διευρύνεται διαρκώς, αφού είναι υποχρεωτικό οι φοιτητές να εργάζονται τουλάχιστον 12 ώρες τη βδομάδα για να δικαιούνται το φοιτητικό επίδομα από το κράτος. Ετσι, ο κλάδος συγκεντρώνει πολλούς νέους Ελληνες μετανάστες που βρίσκονται στη Δανία για σπουδές.

Οι συνθήκες δουλειάς που περιγράφουν λαντζιέρηδες, μάγειρες και σερβιτόροι, δεν απέχουν από αυτές που συναντά κανείς σε αντίστοιχα επαγγέλματα στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη.

Απλήρωτη δουλειά και υπερωρίες, 10ωρα και 12ωρα, πρακτική χωρίς αμοιβή σε «κυριλάτα» εστιατόρια, απολύσεις και ανακύκλωση του προσωπικού, εργοδοτικές αυθαιρεσίες και χαμηλοί μισθοί, είναι «κανονικότητα» στο πολυδιαφημισμένο «σκανδιναβικό μοντέλο» της Δανίας.

Κι όλα αυτά σε έναν κλάδο με μεγάλη κερδοφορία, που προσελκύει νέες και μεγάλες επενδύσεις, σπάζοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο!

Από τα πρώτα της βήματα, η Επιτροπή έδωσε συλλογική φωνή στις ανησυχίες και στις διεκδικήσεις των εργαζομένων στον κλάδο. Εφερε πιο κοντά τους Ελληνες εργαζόμενους στον Επισιτισμό, προσφέροντας και πρακτική βοήθεια στους νεότερους.

Προώθησε όμως καθοριστικά και την κοινή δράση με τους Δανούς εργαζόμενους, παίρνοντας πρωτοβουλίες στήριξης των αγώνων τους.

Εδώ και έναν χρόνο, αναγνωρίζεται ως «σωματειακή επιτροπή» της πολυκλαδικής Ομοσπονδίας 3F, της μεγαλύτερης στη Δανία, που εκπροσωπεί χαμηλόμισθους κυρίως εργαζόμενους διαφορετικών ειδικοτήτων.

«Λόγω της δράσης της, η Επιτροπή καταξιώνεται διαρκώς στη συνείδηση περισσότερων Ελλήνων εργαζομένων στον Επισιτισμό», μας λέει ο Παναγιώτης Παπάζογλου, πρόεδρος της Επιτροπής, φοιτητής στην Κοπεγχάγη και εργαζόμενος στον Επισιτισμό.

Οπως εξηγεί, είναι το πρώτο σωματείο Ελλήνων εργαζομένων στον χώρο του Επισιτισμού στη Δανία και «προέκυψε σαν ανάγκη από την ίδια τη ζωή και την πείρα μας στον κλάδο, αφού καταρρίφθηκε πολύ νωρίς η εξιδανικευμένη εικόνα της Δανίας - "εργασιακού παράδεισου" και του σκανδιναβικού μοντέλου».

Απαριθμώντας βασικούς σταθμούς της δράσης αυτόν τον έναν χρόνο, στέκεται ιδιαίτερα στις μάχες που δόθηκαν για τα εργασιακά δικαιώματα των Ελλήνων εργαζομένων στον Επισιτισμό.

«Πήραμε σημαντικές πρωτοβουλίες που έφεραν πιο κοντά τους εργαζόμενους. Δεκάδες συνάδελφοι απευθύνθηκαν στην Επιτροπή, διεκδίκησαν και σε πολλές περιπτώσεις κατάφεραν να δικαιωθούν!

Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα αναρρωτικών αδειών και αποζημιώσεων που κερδήθηκαν μετά από την επίμονη πίεση του σωματείου, οι παρεμβάσεις μας για τις συνθήκες υγείας και ασφάλειας σε χώρους δουλειάς, η στήριξη εργαζομένων που απολύθηκαν χωρίς αποζημίωση και τώρα τη διεκδικούν μαζί με δεδουλευμένα, παρεμβάσεις για την κατοχύρωση της συνδικαλιστικής δράσης κ.ά.».

Σημαντικές είναι και οι δράσεις ενημέρωσης των εργαζομένων για τα δικαιώματά τους και πώς συλλογικά μπορούν να τα διεκδικήσουν.

Οπως μας λέει ο πρόεδρος της Επιτροπής, «διοργανώσαμε 4 ενημερωτικές εκδηλώσεις για τα εργασιακά δικαιώματα στη Δανία, αναδεικνύοντας την τραγική κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο. Η μεγαλύτερη μάστιγα είναι τα μηδενικά συμβόλαια εργασίας, με τα 2/3 των εργαζομένων στον Επισιτισμό να απασχολούνται με αυτή τη "σύγχρονη" μορφή σκλαβιάς, χωρίς εγγυημένες ώρες εργασίας, άρα και χωρίς σίγουρο εισόδημα, με μόνιμο άγχος αν θα έχουν δουλειά και την επόμενη μέρα ή τον επόμενο μήνα».

Η Επιτροπή συμμετέχει ενεργά στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες των Δανών εργαζομένων, ενώ τον περασμένο Νοέμβρη εκπροσωπήθηκε στη συνέλευση της «3F Κοπεγχάγης», αναδεικνύοντας την ανάγκη μετανάστες και ντόπιοι να παλεύουν μαζί για τα κοινά τους προβλήματα.

Πρόσφατα, μάλιστα, συμμετείχε στον συντονισμό συνδικάτων της Δανίας που διαδήλωσαν ενάντια στη διά παντός κατάργηση μιας παραδοσιακής αργίας, προκειμένου τα κρατικά έσοδα εκείνης της μέρας να πάνε στον προϋπολογισμό για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες.

«Σταθήκαμε αλληλέγγυοι στον αγώνα των συναδέλφων μας στην Ελλάδα, καταδικάζοντας το αντιδραστικό - αντεργατικό νομοσχέδιο που δίνει το δικαίωμα στους εργοδότες να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους, επεκτείνοντας την ευελιξία ακόμα και με συμβόλαια μηδενικών ωρών, τσακίζοντας το 8ωρο με τη νομοθέτηση 13ωρης εργασίας σε πολλαπλούς εργοδότες, παρατείνοντας τον εργάσιμο βίο έως τα 74 χρόνια και θεσμοθετώντας τη συνεχόμενη 6ήμερη εργασία», μας λέει ο Π. Παπάζογλου, εξηγώντας ότι ο νόμος που ψηφίστηκε πριν από έναν χρόνο στη χώρα μας, «ήταν "copy paste" από το περίφημο δανέζικο μοντέλο!».

Η Επιτροπή εξέφρασε επίσης έμπρακτα την αλληλεγγύη της στους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας, με αποστολή χρημάτων μέσω του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, ενώ στήριξε και το κάλεσμα της Ελληνικής Κοινότητας Δανίας για τον έναν χρόνο από το έγκλημα στα Τέμπη, συμμετέχοντας στην παράσταση διαμαρτυρίας έξω από την ελληνική πρεσβεία.

Τέλος, με δικό της μπλοκ και πανό συμμετείχε μαζικά στις μεγάλες κινητοποιήσεις που διοργάνωσαν στην Κοπεγχάγη παλαιστινιακοί και άλλοι φορείς ενάντια στη σφαγή στη Γάζα και τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή.

Το κύρος και η αποδοχή που κατακτά βήμα το βήμα, φάνηκαν και από τη μαζική συμμετοχή στη μεγάλη συναυλία που οργανώθηκε για την οικονομική ενίσχυση της Επιτροπής τον περασμένο Σεπτέμβρη, με τη συμμετοχή καλλιτεχνών από την Ελλάδα και από τους Ελληνες μετανάστες.

Δεν λείπουν ωστόσο και οι δυσκολίες: «Ζούμε σε άλλη χώρα, όπου ισχύουν άλλες παραδόσεις, άλλα δεδομένα, διαφορετικές Συλλογικές Συμβάσεις, διαφορετικό επίπεδο αιτημάτων και δικαιωμάτων», σημειώνει ο συνδικαλιστής και προσθέτει:

«Αντιμετωπίζουμε και μια σειρά αντικειμενικά εμπόδια, όπως η δυσκολία με τη γλώσσα, η πολυδιάσπαση στην οργανωτική δομή του συνδικαλιστικού κινήματος της Δανίας, όπου οι ομοσπονδίες καλύπτουν νομικά και συνδικαλιστικά μόνο όσους είναι μέλη τους. Οι συνδρομές όμως είναι πολύ ψηλές, ιδιαίτερα για νέους μετανάστες και φοιτητές, που πληρώνουν πανάκριβα τα αναγκαία για την επιβίωσή τους».

Οπως παρατηρεί ο ίδιος, μπορεί η Δανία να είναι μια ισχυρότερη οικονομία και το επίπεδο των μισθών σχετικά καλύτερο, ωστόσο, ειδικά τα τελευταία χρόνια οι εργαζόμενοι καταγράφουν σοβαρές απώλειες, γίνονται μεγάλες περικοπές στο σύστημα Υγείας, το κόστος ζωής ειδικά στην Κοπεγχάγη έχει εκτοξευθεί και η αγοραστική αξία του μισθού είναι η χαμηλότερη των τελευταίων 70 χρόνων.

«Ο στόχος που βάζουμε τώρα και συζητήσαμε αναλυτικά στην τελευταία εκλογοαπολογιστική μας συνέλευση, είναι να δυναμώσει η Επιτροπή ακόμα περισσότερο με νέα μέλη, να κρατήσει τον αγωνιστικό και ταξικό της προσανατολισμό, να παραμείνει σωματείο που παλεύει για τα δικαιώματα των εργαζομένων, απέναντι στην εργοδοσία, τις εργοδοτικές ενώσεις και τις κυβερνήσεις τους», σημειώνει ο Π. Παπάζογλου, κλείνοντας τη συζήτηση με τον «Ριζοσπάστη».