«Ευρωπαϊκή Ενωση και σχολείο. Μύθοι και αλήθειες» ήταν το θέμα της εκδήλωσης που διοργάνωσε το Σάββατο η Τομεακή Οργάνωση Εκπαιδευτικών Αττικής του ΚΚΕ, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Πνευματικού Κέντρου του δήμου Αθηναίων, με κεντρικό ομιλητή τον Νίκο Σοφιανό, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Παρεμβάσεις στην εκδήλωση, που παρακολούθησαν με μεγάλο ενδιαφέρον οι εκπαιδευτικοί, έκαναν ακόμα ο Παυσανίας Τσούλας, γραμματέας της Γ' ΕΛΜΕ Αθήνας, ο οποίος αναφέρθηκε στα προβλήματα των ΕΠΑΛ, στις υποδομές των σχολείων κ.ά., ο Μιχάλης Δουλκέρης, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά, που μίλησε για την προσπάθεια αθώωσης της ΕΕ στα μάτια των μαθητών, αλλά και την κατάσταση με τους αναπληρωτές στην ΕΕ που τους καταδικάζει στην ανασφάλεια και την ομηρία, καθώς και ο Γιώργος Χριστόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (ΟΙΕΛΕ), ο οποίος μίλησε για την κατάσταση των εργαζομένων στην ιδιωτική Εκπαίδευση, το πώς προωθείται με διάφορους τρόπους η εμπορευματοποίηση της Εκπαίδευσης, τα προβλήματα στην Ειδική και Προσχολική Αγωγή.

Ο Ν. Σοφιανός αναφέρθηκε στο επίκαιρο θέμα του μπούλινγκ, στα γερασμένα σε όλη την ΕΕ σχολικά κτίρια, αλλά και στο περιεχόμενο της Εκπαίδευσης, σημειώνοντας συγκεκριμένα γι' αυτό: «Μέσα στη δεκαετία 2011 - 2021, σύμφωνα και με τις μετρήσεις τους, η ικανότητα ανάγνωσης των μαθητών έχει υποχωρήσει στο σύνολο των κρατών - μελών της ΕΕ, ενώ τα ίδια στοιχεία αναδεικνύουν την επίδραση της κοινωνικής καταγωγής στα αποτελέσματα.

Και τα παιδιά που μένουν πίσω στην ανάγνωση, είναι και αυτά που ανήκουν σε εκείνο το 30% των παιδιών τα οποία αναφέρουν ότι νιώθουν ήδη κουρασμένα και πεινασμένα όταν φτάνουν στο σχολείο.

Στην ίδια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ως λύση στο φαινόμενο της χαμηλής ικανότητας ανάγνωσης προτείνεται η ακόμα μεγαλύτερη διαφοροποίηση των προγραμμάτων σπουδών, επιβεβαιώνοντας αυτό που το ΚΚΕ έχει αποκλειστικά αναδείξει: Οτι είναι ακριβώς η πολιτική των δεξιοτήτων αντί της ολόπλευρης μόρφωσης που ακυρώνει ακόμα και την επίλυση υπαρκτών προβληματικών φαινομένων στο σχολείο σε κάθε κράτος της ΕΕ και φυσικά και στην Ελλάδα.

Είναι ακριβώς το πλαίσιο των βασικών ικανοτήτων που έχει καθοριστεί από την ΕΕ και το οποίο αποτυπώνεται από το 2006 στα αναλυτικά προγράμματα και στα σχολικά βιβλία, που έχει κι αυτό την ευθύνη του στην πτώση του μορφωτικού επιπέδου αλλά και στην αποστεωμένη γνώση που τώρα δίνεται ως πληροφορία και ακριβώς γι' αυτό απαξιώνεται από τους μαθητές. Γιατί πληροφορία μπορούν να πάρουν και από άλλους διαύλους και όχι μόνο από το σχολείο».

Παράλληλα, ο Ν. Σοφιανός, απευθυνόμενος στο κοινό των εκπαιδευτικών, τόνισε μεταξύ άλλων:

«Οι αντιδραστικές αλλαγές στο σχολείο έχουν μια κρίσιμη προϋπόθεση. Δεν μπορούν να υλοποιηθούν χωρίς τους εκπαιδευτικούς. Δεν αρκούν οι νόμοι, λένε τα ευρωενωσιακά και κυβερνητικά κείμενα. Χρειάζεται να εκφραστούν αυτές οι τομές και μέσα στην τάξη. Αρα πρέπει να ελεγχθεί ο εκπαιδευτικός γι' αυτήν τη δουλειά. Αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο της "αξιολόγησης". Ασφυκτικός έλεγχος των δασκάλων των παιδιών μας για το κατά πόσο θα προχωρούν αλλαγές στο περιεχόμενο του σχολείου, στην ίδια την αποστολή του. Οπου το κύριο δεν θα είναι ο προβληματισμός και η αναζήτηση όλων των κατάλληλων εκπαιδευτικών και διδακτικών μέσων για την καθολική ανύψωση του μορφωτικού επιπέδου και της όσο το δυνατόν πιο ισόρροπης ανάπτυξης παιδιών και εφήβων.

Αντίθετα. Θα είναι η μετατροπή του εκπαιδευτικού σε μεσάζοντα ανάμεσα στην πληροφορία και τον μαθητή. Η αναζήτηση και από την πλευρά του χορηγών, ή κάπως πιο εύπεπτα, εναλλακτικών πηγών χρηματοδότησης. Αλλωστε, το επάγγελμα του εκπαιδευτικού, όπως μας πληροφορεί κείμενο του Ευρωκοινοβουλίου που ψηφίστηκε από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, "βασίζεται στη σύμπραξη με τον κόσμο των επιχειρήσεων" και έχει ρόλο στην ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητας!

Να το πούμε απλά και όπως είναι:

Οταν το 2022 η ΕΕ ανακοινώνει κείμενο με τίτλο "Μονοπάτια για τη σχολική επιτυχία" και επικεντρώνει στο πώς η "αξιολόγηση" του σχολείου και των εκπαιδευτικών θα γίνει με κριτήριο την εισαγωγή των δεξιοτήτων στα προγράμματα σπουδών, τότε, ναι, είναι αιτία πολέμου για όλο τον κόσμο της Εκπαίδευσης και παράλληλα κριτήριο ψήφου και για τις ευρωεκλογές».