Στιγμιότυπο από την τελευταία πετυχημένη στάση εργασίας

-- Εχετε έναν χρόνο που φτιάξατε σωματείο. Τι σας οδήγησε σε αυτήν την απόφαση;

-- Μας οδήγησε η ανάγκη μας να αντιπαλέψουμε την εκμετάλλευση που βιώσαμε με τα απάνθρωπα ωράρια εργασίας. Από το 2015 μέχρι το 2022, από τον Μάρτη έως τον Οκτώβρη μάς επιβλήθηκαν 7 μέρες συνεχόμενης εργασίας σε βάρδιες, με ασήμαντα ρεπό ενδιάμεσα. Υπήρξαν συνάδελφοι που εργάστηκαν ακόμη και 90 συνεχόμενες μέρες. Από τη νύχτα που τελείωνε η βάρδια, έφευγες σπίτι, κοιμόσουν, ξυπνούσες και ξαναφορούσες τα ρούχα της δουλειάς, για να φύγεις με έναν καφέ στο χέρι χωρίς να προλάβεις να φας. Αυτήν την εκμετάλλευση δεν μπορούσε να την αντέξει κανείς ψυχολογικά και σωματικά. Δεν έβλεπες την οικογένειά σου. Σου μιλούσε η οικογένειά σου και δεν καταλάβαινες τι σου έλεγαν από την κούραση, τις κόντρα βάρδιες. Σε έπαιρνε ο ύπνος εκεί που καθόσουν. Είχες πονοκεφάλους, μυοσκελετικά. Αρρώσταινες από το «χάλι» σου. Εχουμε δει πάρα πολλούς συναδέλφους να μην αντέχουν και να παραιτούνται κάτω από αυτές τις συνθήκες.

Η άδεια το καλοκαίρι ήταν «απαγορευμένος καρπός». Αν κάποιος αντιδρούσε και μιλούσε έντονα, αμέσως τον πήγαιναν στο γραφείο να απολογηθεί για το αυτονόητο δικαίωμά του.

Αυξήσεις έχουμε να πάρουμε από τη δεκαετία του 2000. Ενας μέσος εργάτης με πάνω από 20 χρόνια δουλειάς αμείβεται μέχρι 970 ευρώ καθαρά. Με 5 μέρες νύχτα παίρνεις ακόμη 45 ευρώ στο χέρι. Σε άλλους μπαίνουν οι τριετίες και σε άλλους όχι, ακόμη και με 20 χρόνια εργασίας. Το 2021 δουλέψαμε Δεκαπενταύγουστο, μέρα Κυριακή, και μας είπαν δεν δικαιούστε καμία προσαύξηση. Ακόμη χειρότερα, ένας συμβασιούχος σήμερα παίρνει 640 με 680 ευρώ καθαρά.

-- Σε αυτόν τον έναν χρόνο που συγκροτήθηκε το σωματείο τι κερδίσατε;

-- Γνωριστήκαμε μεταξύ μας οι συνάδελφοι, ήρθαμε πιο κοντά ο ένας στον άλλον. Πριν δεν γνωρίζαμε πραγματικά ποιον είχαμε δίπλα μας. Βάλαμε φρένο στην εντατικοποίηση. Πέρυσι ήταν η πρώτη φορά που κάναμε καλοκαίρι μαζί με τις οικογένειές μας, χωρίς να διαλυθούμε ψυχικά και σωματικά. Κάναμε για πρώτη φορά γιορτές τα Χριστούγεννα στα σπίτια μας. Με τη μαζική μας συμμετοχή στις απεργίες στις 21 Σεπτέμβρη και στις 28 Φλεβάρη πετύχαμε να προβάλουμε τα αιτήματά μας σε όλη την Ελλάδα. Πετύχαμε ακόμη και μέσα στη Βουλή να ακουστεί «Στο "ΖΑΓΟΡΙ" ποτέ δουλειά την Κυριακή». Αποδείξαμε τη δύναμή μας, η εργοδοσία δεν μπορεί να μας αγνοεί.

-- Την περασμένη Δευτέρα πραγματοποιήσατε στάσεις εργασίας σε όλες τις βάρδιες. Πώς πήγε και τι ζητάτε;

-- Στη στάση εργασίας συμμετείχε η μεγάλη πλειοψηφία των εργατών στην παραγωγή, ενώ ακόμη και από τους συνάδελφους που πιέστηκαν από την εργοδοσία, κανείς δεν βγήκε να διαφωνήσει με τα αιτήματα που έχουμε συμφωνήσει στις μαζικές Γενικές μας Συνελεύσεις. Ενωμένοι, μια γροθιά, απαντήσαμε στην τρομοκρατία, στην απαίτηση να διαλύσουμε το σωματείο μας. Στον εκβιασμό ότι το τετράβαρδο, τα 7ήμερα είναι νόμιμα σύμφωνα με τον νόμο «Γεωργιάδη». Νόμιμο γι' αυτούς είναι η δουλειά μέχρι τελικής πτώσεως. Απαντάμε ότι είναι νόμιμο κατακτημένο δικαίωμά μας η πενθήμερη εργασία από Δευτέρα έως Παρασκευή, η ζωή με αξιοπρέπεια. Αυτό γράφει η Σύμβασή μας, αυτή είναι η αλήθεια. Στο δίλημμα «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» διαλέγουμε τις ζωές μας.

Ζητάμε υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας γιατί είναι υπαρξιακό πλέον θέμα για εμάς να μπορέσουμε να καθορίσουμε τι ωράριο θα έχουμε, πόσες μέρες θα δουλεύουμε και με ποιες αμοιβές. Απαιτούμε 40ωρο - 5ήμερο - 8ωρο. Ζητάμε αυξήσεις στους μισθούς για όλους, σε ποσοστό 20%, για να αντιμετωπίσουμε την ακρίβεια, κατώτατο μισθό στα 950 ευρώ μεικτά, ένταξη στα ΒΑΕ και επίδομα ανθυγιεινής και επικίνδυνης εργασίας 10% σε οδηγούς, χειριστές κλαρκ και καθαρίστριες. Μετατροπή όλων των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου. Αναγνώριση όλων των τριετιών από το 2012 έως σήμερα στον καταβαλλόμενο μισθό. Να αποδοθούν ειδικά μέσα ατομικής προστασίας.

-- Πώς προχωράτε από εδώ και πέρα;

-- Σε όλες μας τις Γενικές Συνελεύσεις, στις απεργιακές κινητοποιήσεις, στη μαζική στάση εργασίας κάναμε ξεκάθαρο ότι δεν πρόκειται να αποδεχτούμε το 7ήμερο.

Παρόλο που έγκαιρα ειδοποιήσαμε τη διοίκηση, αυτή έβγαλε πάλι 7ήμερο πρόγραμμα βάζοντας συναδέλφους για δουλειά το Σαββατοκύριακο, δίνοντας άλλες μέρες ρεπό, προωθώντας με πλάγιο τρόπο τη δουλειά μέχρι τελικής πτώσεως.

Αν νομίζουν ότι με τον βούρδουλα θα μας εξαναγκάσουν σε ένα πρόγραμμα δουλειάς που το έχουμε δοκιμάσει και μας εξόντωσε σωματικά και ψυχικά, τους απαντάμε ότι χωρίς τα δικά μας χέρια δεν βγαίνει ούτε μία ώρα δουλειάς. Ας αφήσουν το «κάνω ό,τι θέλω και λογαριασμό δεν δίνω» και να καθίσουμε να συμφωνήσουμε στους όρους εργασίας. Να υπογράψουμε σε μία κόλλα χαρτί Σύμβαση που να ξέρει ο καθένας πότε θα δουλεύει και πώς θα αμείβεται, όπως έγινε και σε άλλους χώρους, στην COSCO, στη ΔΕΛΤΑ, στη ΜΙΝΕΡΒΑ και αλλού. Χωρίς υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης, δουλειά Κυριακή δεν ξαναμπαίνουμε, ό,τι και να γράφει το πρόγραμμά τους.

Απαντάμε σε όλη αυτήν τη βαρβαρότητα. Απεργούμε μαζικά, για άλλη μία φορά, στις 17 Απρίλη. Καλούμε τους εργάτες σε όλο τον νομό να οργανωθούν, ιδιαίτερα τους εργάτες της «Βίκος» να φτιάξουν το σωματείο τους, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, να παλέψουμε με κοινό σκοπό ανθρώπινα ωράρια, αυξήσεις στους μισθούς.