Οι εκπρόσωποι των ΚΚ αντάλλαξαν απόψεις για το θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος και της λεγόμενης πράσινης «ανάπτυξης». Κατά τη διάρκεια των εργασιών διαπιστώθηκαν σύμπτωση και σημαντική σύγκλιση απόψεων σε σοβαρές πλευρές του θέματος, ενώ το επόμενο διάστημα θα εκδοθεί σχετική Κοινή Ανακοίνωση.

Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα εκτενή αποσπάσματα από την εισαγωγική τοποθέτηση που έκανε στην τηλεδιάσκεψη ο Κώστας Παπαδάκης, ευρωβουλευτής και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, καθώς και αποσπάσματα από το κλείσιμο των εργασιών που έκανε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στην ιστοσελίδα της ΕΚΔ (www.eurcomact.org) έχουν αναρτηθεί όλες οι παρεμβάσεις των κομμάτων.

Στην εισαγωγική τοποθέτηση, ο Κ. Παπαδάκης σημείωσε μεταξύ άλλων τα εξής:

«Αγαπητοί σύντροφοι,

Οι λαοί σε όλη την υδρόγειο αντιμετωπίζουν σε όλους τους τομείς της ζωής τους σοβαρά και οξυμένα, χρόνια προβλήματα και έχουν απέναντί τους τη διαρκή επιβάρυνση του περιβάλλοντος και του κλίματος, που ήδη προκαλεί τεράστιες συνέπειες για την ανθρωπότητα και τις επόμενες γενιές εξαιτίας του ίδιου του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που έχει ως κριτήριο την εξασφάλιση του μέγιστου κέρδους.

Με πρόσχημα την υπερθέρμανση του πλανήτη έχει χαραχτεί η "πράσινη" αστική στρατηγική με συγκεκριμένους αντιλαϊκούς στόχους, που αντικατοπτρίζουν τις ανάγκες και τις στοχεύσεις των αστικών τάξεων σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, ως διέξοδο από τα προβλήματα του συστήματος, ενεργοποιώντας λιμνάζοντα συσσωρευμένα κεφάλαια, την ώρα που επίκειται και νέα καπιταλιστική κρίση. Αυτά χρησιμοποιούνται για μία αναδιάρθρωση της παραγωγής και στην ουσία αποτελούν σχεδιασμό των μονοπωλίων προκειμένου να εντάξουν νέες τεχνολογίες με μόνο κριτήριο τα κέρδη τους και την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Στην ίδια κατεύθυνση προωθείται και ο συνδυασμός "πράσινων" και ψηφιακών - σε κάθε περίπτωση αντιλαϊκών - στόχων του κεφαλαίου.

Για την προώθηση αυτής της εχθρικής για τον λαό στρατηγικής, κάθε ιμπεριαλιστικό κέντρο καταστρώνει τον δικό του σχεδιασμό στον διεθνή ανταγωνισμό. Η ΕΕ επιδιώκει με ένα μπαράζ δήθεν "πράσινης" νομοθεσίας βιομηχανικών προδιαγραφών να βάλει εμπόδια στους προπορευόμενους ανταγωνιστές της, τις ΗΠΑ και την Κίνα, προκειμένου να μη χάσει έδαφος από αυτούς, την ώρα που εκείνοι εντείνουν τον μεταξύ τους ανταγωνισμό για την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές καπιταλιστικό σύστημα. Καθεμία ιμπεριαλιστική δύναμη αναπτύσσει πακέτα τεράστιων χρηματοδοτήσεων που προορίζονται για τους "πράσινους" ομίλους, όπως της ΕΕ με το Ταμείο Ανάκαμψης, που αποτελούν προϊόν αφαίμαξης των εργαζομένων.

Οι κατά καιρούς συμβιβασμοί με διάφορες ενδοκαπιταλιστικές συμφωνίες, όπως η Συμφωνία του Παρισιού το 2016 αλλά και οι εκάστοτε κοινές δηλώσεις στις ετήσιες COP, όπως αυτή στο Ντουμπάι, επιβεβαιώνουν την αντιλαϊκή στρατηγική που προωθούν από κοινού τα μονοπώλια, οι κυβερνήσεις, τα λόμπι και οι ΜΚΟ τους.

Η ΕΕ και όλες οι κυβερνήσεις των χωρών στην Ευρώπη πλειοδοτούν σε ισχυρισμούς περί "ανθρωπογενούς κλιματικής κρίσης", επιρρίπτοντας στον λαό μέσω της ατομικής ευθύνης τις όποιες αλλαγές στο κλίμα. Επιχειρούν να κάνουν το μαύρο άσπρο, προκλητικά να εμφανίσουν τον θύτη του περιβάλλοντος, το καπιταλιστικό σύστημα, ως "σωτήρα".

Δεν υπάρχει π.χ. πιο εμβληματικό παράδειγμα καταστροφής του περιβάλλοντος και εγκληματικής παρέμβασης σε αυτό από τη διεξαγωγή των πολέμων (...) Αυτοί που προωθούν τα ιμπεριαλιστικά πολεμικά σχέδια, που χρηματοδοτούν τον πόλεμο και τον προπαγανδίζουν λυσσασμένα πάει πολύ να προσποιούνται την ίδια στιγμή τους "προστάτες του περιβάλλοντος" (...)

Η επιβάρυνση από τον πόλεμο είναι τέτοια που η αποκατάσταση των οικοσυστημάτων απαιτεί να περάσουν πολλές δεκαετίες και συχνά η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη τόσο στην ατμόσφαιρα όσο και στο υδάτινο στοιχείο. Ολα τα παραπάνω ισχύουν στο πολλαπλάσιο όταν οι ιμπεριαλιστές επιστρατεύουν τα βιολογικά και τα πυρηνικά όπλα, όπως και τις κατά τ' άλλα απαγορευμένες βόμβες διασποράς στη Γάζα και την Ουκρανία (...)

Βεβαίως η ΕΕ και οι κυβερνήσεις, υπηρετώντας τα συμφέροντα του κεφαλαίου, αντιεπιστημονικά κι αυθαίρετα, βαφτίζουν "πράσινη" την πυρηνική ενέργεια, την καρκινογόνο καύση απορριμμάτων, τη μεταφορά τοξικών αποβλήτων σε τρίτες χώρες, στην Αφρική και την Ασία, ενώ προωθούν τη λεγόμενη "δέουσα επιμέλεια", δηλαδή το καθεστώς που οι μονοπωλιακοί όμιλοι δήθεν "αυτοελέγχονται" με την εκπόνηση από τους ίδιους "κατά παραγγελία" εκθέσεων που "ξεπλένουν" τη δράση τους ως "πράσινη" και φιλοπεριβαλλοντική, την ώρα που αυτοί μολύνουν με μόνη υποχρέωση να καταγράφουν τις τιμές μόλυνσης, ενώ ταυτόχρονα έχουν στήσει το κυνικό εμπόριο ρύπων (...)

Με αυτές τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις, που στηρίζουν, ψηφίζουν και προωθούν όλα τα αστικά κόμματα, φιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι, ακροδεξιοί, ανάμεσά τους και οι σοσιαλδημοκράτες του Κόμματος της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Αριστεράς και της ομάδας "Αριστεράς" στο Ευρωκοινοβούλιο έχουν νομιμοποιηθεί και οι κάθε είδους καταπατήσεις οικοσυστημάτων, περιοχών σπάνιου φυσικού κάλλους και ανεκτίμητης ιστορικής πολιτιστικής σημασίας, για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, καθώς και οι δήθεν προστατευόμενες περιοχές Νatura, στις οποίες πλέον έχει θεσμοθετηθεί "και με τον νόμο" από ΕΕ και κυβερνήσεις η ανεμπόδιστη επιχειρηματική δράση, η τουριστική και κάθε άλλη εκμετάλλευση δασών και άλλων πολύτιμων οικοσυστημάτων. Την ίδια ώρα, καταγράφεται τεράστια έλλειψη των αναγκαίων υποδομών και μέσων που αφορούν την αντιπυρική, αντιπλημμυρική και αντισεισμική προστασία, με τραγικά αποτελέσματα για τους λαούς.

Η υλοποίηση της στρατηγικής της λεγόμενης "πράσινης μετάβασης", η "απελευθέρωση" της αγοράς Ενέργειας, η καθιέρωση του μηχανισμού του Χρηματιστηρίου της Ενέργειας και η μετατροπή της Ενέργειας σε χρηματιστηριακό προϊόν, μαζί με τη μείωση των πραγματικών μισθών και την άγρια φορολογία καταδικάζουν τους λαούς στην ενεργειακή φτώχεια, στην αβάσταχτη ακρίβεια που εκδηλώθηκε πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο οποίος την επέτεινε. Οι λαοί επιπλέον πληρώνουν το κόστος των κυρώσεων που επιβλήθηκαν για την ευρωενωσιακή στρατηγική απεξάρτησης από το φτηνότερο ρωσικό φυσικό αέριο και την επιλογή της ρυπογόνας επαναεριοποίησης του πανάκριβου αμερικανικού LNG.

Η αύξηση της αναλογίας των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα κάθε χώρας της ΕΕ και η ταυτόχρονη επιβάρυνση με ευρωενωσιακό "καπέλο" στην τιμή του φτηνού και άφθονου σε ορισμένες χώρες όπως η Ελλάδα, καυσίμου για ηλεκτροπαραγωγή, όπως είναι ο λιγνίτης, παρά τον μύθο που καλλιέργησαν ότι τάχα θα οδηγούσε σε φτηνή Ενέργεια για τον λαό διαψεύστηκε οικτρά με εκτίναξη της ακρίβειας και των "πράσινων" τελών, που εξανεμίζει τους πενιχρούς μισθούς.

Επιβεβαιώθηκαν οι προειδοποιήσεις των κομμουνιστών ότι από τη στιγμή που και στην Ενέργεια μεσολαβούν η καπιταλιστική ιδιοκτησία και το κυνήγι του κέρδους ο λαός θα την πληρώνει ως πανάκριβο εμπόρευμα, είτε πρόκειται για ρεύμα είτε για καύσιμα, όπως και στα τρόφιμα, στα οποία υπάρχει εξίσου άμεση επίδραση.

Αυτή είναι και η αιτία γιατί ενώ υπάρχουν σήμερα πολύ περισσότερες δυνατότητες αξιοποίησης μορφών Ενέργειας, γιατί ενώ υπάρχουν πλέον πολλαπλάσια κοιτάσματα που ανακαλύφθηκαν και εκμεταλλεύονται οι καπιταλιστές, γιατί ενώ πολλαπλασιάζονται οι αγωγοί μεταφοράς Ενέργειας με τους πλέον σύγχρονους τεχνολογικούς όρους, τελικά ο λαός πληρώνει πολύ πιο ακριβό ρεύμα (...)

Θέλουμε ιδιαίτερα να σημειώσουμε ότι σε αυτήν την αγορά κομβικό ρόλο παίζουν και παλιά κρατικά μονοπώλια της Ενέργειας σε κάθε χώρα, που αποτελούν καπιταλιστικές επιχειρήσεις και λειτουργούν κάτω από τον συλλογικό καπιταλιστή, το αστικό κράτος. Μέσα στη ζούγκλα της "απελευθερωμένης" αγοράς, κάθε όμιλος λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος των μετόχων του, ανταγωνίζεται τους άλλους ομίλους, ανεξάρτητα από το αν αυτός ανήκει 100% στο κράτος, ανεξάρτητα αν αυξηθεί ή μειωθεί το ποσοστό συμμετοχής του κράτους. Οι όποιες δε επανακρατικοποιήσεις έγιναν, π.χ. πρόσφατα στη Γερμανία, στη Γαλλία κ.α., δεν συνιστούν φιλολαϊκή πολιτική, αλλά μεταφορά των ζημιών πολλών δισ. των μετόχων στις πλάτες των φορολογούμενων - εργαζομένων.

(...) Η διέξοδος που πρέπει να αναδεικνύουν οι κομμουνιστές στον λαό δεν βρίσκεται σε συνθήματα - καλέσματα να επιστρέψουμε στο καπιταλιστικό παρελθόν μιας διευρυμένης κρατικής παρέμβασης αλλά προς τα μπροστά, στην κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Μπορούμε να αναλογιστούμε τη ριζική διαφορά που θα έκανε για τον λαό αν το ηλεκτρικό ρεύμα και τα καύσιμα δεν ήταν εμπορεύματα. Αν η τιμή τους και η αξιοποίηση των εγχώριων πηγών Ενέργειας δεν καθορίζονταν με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος και τον ανταγωνισμό των ομίλων, ούτε με βάση τις δεσμεύσεις της ΕΕ και κάθε ιμπεριαλιστικής συμμαχίας.

Αυτοί οι όροι μπορούν να εξασφαλιστούν μόνο στον σοσιαλισμό, στην κοινωνική ιδιοκτησία που μπορεί να διασφαλίσει την ευημερία του λαού (...) Είναι ο ενεργειακός σχεδιασμός του σοσιαλισμού που μπορεί να αξιοποιήσει το σύνολο των εγχώριων ενεργειακών πηγών, για να εξαλειφθούν η ενεργειακή φτώχεια και η ανεργία, να εξασφαλιστεί η ενεργειακή επάρκεια κάθε χώρας, να προστατευτούν η ασφάλεια των εργαζομένων, το περιβάλλον και η υγεία των κατοίκων.

Στις σημερινές συνθήκες η Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Δράση μπορεί να συγκρουστεί με την "πράσινη" στρατηγική των επιχειρηματικών ομίλων, των κυβερνήσεων, της ΕΕ.

Να απαιτήσουμε:

• Απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, κλείσιμο των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων και διευκολύνσεων. Καμιά συμμετοχή Ενόπλων Δυνάμεων των χωρών μας σε αμερικανοΝΑΤΟικές αποστολές, όσο κι αυτές της ΕΕ.
• Αμεσα αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, αντιπυρικά έργα, ουσιαστική ανακούφιση και προστασία των πληγέντων με 100% αποζημίωσή τους από το κράτος.
• Προστασία των δασών και του υδροφόρου ορίζοντα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και κάθε επιχειρηματική δράση όπως και στην εμπορευματοποίηση του νερού.
• Να μην υπάρξουν αλλαγές χρήσης γης και καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος από την εγκατάσταση χερσαίων ή υπεράκτιων ανεμογεννητριών και ηλιακών πάνελ.
• Απαγόρευση της καρκινογόνας καύσης σκουπιδιών (RDF-SRF) και άλλων επικίνδυνων "εναλλακτικών" καυσίμων, όπως το πετ-κοκ.
• Κανένας "πράσινος" φόρος και πρόστιμο.
• Καμία εμπορευματοποίηση των ακτών και παραλιών.

Η Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Δράση θα πρέπει το επόμενο διάστημα να συμβάλει στην ανάδειξη της σημασίας των παραπάνω αιτημάτων, ώστε αυτά να στηρίξουν τη δράση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, απαντώντας στην οργανωμένη επιχείρηση χειραγώγησης από τη σοσιαλδημοκρατία και τον οπορτουνισμό, κάθε είδους ΜΚΟ που με κινήσεις τύπου "Παρασκευές για το μέλλον" προωθούν την πλύση εγκεφάλου ιδιαίτερα στη νεολαία αλλά και την οργανωμένη ιδεολογική χειραγώγηση μέσα από το αστικό σχολείο ότι δήθεν το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα μπορεί να γίνει φιλοπεριβαλλοντικό.

Η ιδεολογική διαπάλη είναι βέβαιο ότι θα ενταθεί μπροστά στις ευρωεκλογές. Τα κόμματα της ΕΚΔ μπορούν να δώσουν από καλύτερες θέσεις τη μάχη αποκαλύπτοντας τα σχέδια του κεφαλαίου και υπηρετώντας τα λαϊκά συμφέροντα. Για να ενισχυθεί η εργατική - λαϊκή πάλη γι' αυτά τα ζητήματα, σε γραμμή σύγκρουσης με το κεφάλαιο, την ΕΕ, τις κυβερνήσεις τους, προβάλλοντας ότι μόνο με τον σοσιαλισμό είναι δυνατόν να σταματήσει η κατασπατάληση των πόρων του πλανήτη. Γιατί μόνο ο σοσιαλισμός είναι αυτός που υπηρετεί τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα και μαζί την προστασία του περιβάλλοντος».