Των Βαΐων σήμερα, νηστεία, προσευχή και προσμονή. Το καημένο το αρνάκι σάς περιμένει στωικά. Ομως, ο καθένας κάνει τα δικά του όνειρα για τις αργίες που έρχονται. Πού θα πάει, τι θα φάει, τι θα πιει κτλ., κτλ. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι χορτοφάγοι, αλλά και οι βιβλιοφάγοι, όπως η γράφουσα. Η οποία σάς προτείνει: Εγκράτεια στο φαγητό, προσοχή στην οδήγηση και βιβλία. Εν ολίγοις: εκμεταλλευτείτε τις μέρες της ανάπαυσης, διαβάζοντας πολλά και καλά βιβλία. Υπάρχουν για όλα τα γούστα

Για εκείνους που αγαπούν τα αστυνομικά μυθιστορήματα έχουμε καλά νέα. Από τις εκδόσεις «Ωκεανίδα» κυκλοφόρησε το τελευταίο βιβλίο της Ρουθ Ρέντελ «Το δέντρο με τα χέρια».

Η συγγραφέας, μαζί με την συμπατριώτισσά της, την εξαιρετική Πι Ντι Τζέιμς, θεωρείται μια από τις σημαντικότερες εκπροσώπους του κλασικού αγγλικού μυθιστορήματος. Φυσικά, ανάμεσα στις δυο συγγραφείς, υπάρχει μια διαφορά, όχι στην ποιότητα της γραφής, αλλά στο είδος. Τα μυθιστορήματα της Πι ντι Τζέιμς έχουν εντελώς καθαρή αστυνομική πλοκή, ενώ τα βιβλία της Ρουθ Ρέντελ, προχωρούν βαθύτερα, και εισβάλλουν μέσα στην άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής, επιτρέποντάς της έτσι να κάνει σημαντικές ψυχολογικές παρατηρήσεις. Το θέμα του βιβλίου είναι ένα παιδί, ένα παιδί που δεν αγαπήθηκε από κανέναν, ένα παιδί που εκλάπη από τη διαταραγμένη ψυχικά μητέρα μια νέας και διάσημης γυναίκας, της Μπένετ, η οποία μόλις έχει χάσει το λατρεμένο της γιο. Η Μπένετ, από μικρό κοριτσάκι μισεί τη μητέρα της και συνεχώς επαναλαμβάνει μέσα της ότι δεν πρέπει να τη μισεί. Οταν δε, τη βλέπει να μπαίνει σπίτι της με ένα άγνωστο παιδί, στην ηλικία του γιου της, γίνεται έξαλλη. Θεωρεί αυτή την ενέργεια βάρβαρη, προκλητική, άσπλαχνη, αψυχολόγητη, χυδαία. Παράλογη. Δεν μπορεί όμως να καταδώσει την ίδια της μάνα, όσο και εάν έρχονται στιγμές που τη μισεί. Κλείνεται στον εαυτό της, αντιπαθεί το παιδάκι και πίνει χάπια για να ηρεμήσει. Εχει μάθει την ταυτότητα του μικρού από τις εφημερίδες και από την τηλεόραση, βλέπει τη μάνα που είναι μια πανέμορφη γυναίκα αλλά φτηνή και αδιάφορη. Πολύ φτηνή και πολύ αδιάφορη για όλους, κυρίως για το τρίτο παιδί της, που είναι αγνώστου πατρός, αλλά ούτε μοιάζει να χολοσκάει για τα άλλα δυο, που έχει κάνει με τον πεθαμένο πια άνδρα της και μεγαλώνουν σε ίδρυμα. Η Μπένετ, παρ' όλα αυτά, περιμένει να τελειώσει η μητέρα της τις εξετάσεις και να παραδώσει το παιδί στην αστυνομία, η οποία θεωρεί το παιδί ήδη νεκρό και υποπτεύεται ανθρώπους αθώους. Οχι αθώους γενικώς, αλλά ειδικώς. Οταν φεύγει η μητέρα της και η Μπένετ για πρώτη φορά βάζει το παιδάκι στην μπανιέρα, θα διαπιστώσει με φρίκη ότι το αγοράκι είναι σημαδεμένο από χτυπήματα και από καψίματα. Το δίλημμα είναι μεγάλο: να επιστρέψει το παιδί σ' αυτούς που αδιαφορούν για την ύπαρξή του ή να το κρατήσει εκείνη, να του δώσει αγάπη και στοργή; Μα δεν είναι μονάχα η δική της αγωνία που απασχολεί τον αναγνώστη. Η συγγραφέας φροντίζει επιμελώς να σκιαγραφήσει πολλούς τύπους που εμπλέκονται έμμεσα και άμεσα στην ιστορία της απαγωγής του μικρού Τζέιμς. Επινοεί και πλάθει. Πλάθει και περιγράφει, απάτες, απιστίες, ψέματα, φόνους αλλά και έρωτες.

Τελικά τι θα γίνει; Η νομοταγής και πληγωμένη Μπένετ θα κρατήσει το άγνωστο αυτό αγοράκι ή θα το επιστρέψει στη γενέτειρά του και στην οικογένειά του, που κατοικεί στην «κόλαση;».

Θα θυσιάσει το παιδί, που ήδη άρχισε να αγαπά στο βωμό ενός σφοδρού έρωτα που έφτασε απροσδόκητα, -όπως οι περισσότεροι έρωτες άλλωστε- στην πιο ακατάλληλη στιγμή της ζωής; Και κάτι ακόμη, θα συνεχίσει να μισεί τη μητέρα της, ή θα τη συγχωρέσει γιατί η συγκεκριμένη τρελή της ενέργεια εμπεριείχε και μια μητρική σοφία; Πρόκειται για ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ που θα συνεπάρει όλους όσοι αγαπούν το δυνατό αστυνομικό μυθιστόρημα. Καλή ανάγνωση.