Επειτα από σχεδόν δυο μήνες διακοπής των μαθημάτων ή διεξαγωγής τους ηλεκτρονικά λόγω των καταστροφικών πλημμυρών, οι φοιτητές επιστρέψαμε και επίσημα στην «κανονικότητα». Μια κανονικότητα κατά την οποία (όπως και πριν τις πλημμύρες) στα αμφιθέατρα χρειάζεσαι κράνος για να νιώθεις ασφαλής, αφού στο παραλιακό συγκρότημα τα ταβάνια είτε στάζουν, είτε πέφτουν σοβάδες, ενώ παράθυρα αποκολλώνται και πλακώνουν ολόκληρα θρανία. Ταυτόχρονα, τα κτίρια του Πολυτεχνείου παραμένουν γεμάτα μούχλα και βρωμιά που άφησαν πίσω τους οι τόνοι λάσπης, κάτω από την οποία βρίσκονταν για καιρό, ενώ τα μαθήματα στα «υπερσύγχρονα» κτίρια ΠΡΟΚΑΤ συνεχίζονται.

Αυτή η κατάσταση δεν είναι ούτε τυχαία ούτε αποτέλεσμα απλά μιας έκτακτης συνθήκης. Εχει όνομα και λέγεται «λογική κόστους - οφέλους», στην οποία δεν αποτελεί προτεραιότητα ο φοιτητής και οι ανάγκες του. Γι' αυτό δεν καταρτίστηκε ποτέ από τη διοίκηση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ολοκληρωμένο σχέδιο ουσιαστικής συντήρησης και αποκατάστασης των κτιρίων, γι' αυτό η κυβέρνηση έδωσε ψίχουλα για τη «στήριξη» του ιδρύματος. Ομως, οι συνεχείς παρεμβάσεις των Φοιτητικών Συλλόγων καθ' όλη τη διάρκεια των πλημμυρών και η ανάδειξη αυτών των ζητημάτων, οι καθαρίστριες που τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν επειδή καθάριζαν λάσπες χωρίς μέτρα προστασίας, σκονίζουν τη βιτρίνα του «Πανεπιστημίου ΑΕ», των μάνατζερ και των συμφωνιών τους με τον ΣΕΒ, γι' αυτό οι πρυτανικές αρχές ήταν άφαντες όλο αυτό το διάστημα, γι' αυτό απολύθηκαν οι πρωτοπόρες καθαρίστριες.

Παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας! Στον Βόλο στις 6 Νοέμβρη τους απαντάμε όπως αξίζει! Για ασφαλή κτίρια, για πτυχίο με αξία και δωρεάν σπουδές, για δημόσια πανεπιστήμια, μονόδρομος η κινητοποίησή μας. Μονόδρομος η ισχυροποίηση των Φοιτητικών μας Συλλόγων.