«Εφυγε» από τη ζωή την Τετάρτη 25/10 ο σύντροφος Γιάννης Σαργολόγος, που φιλοξενούνταν στο «Σπίτι του Αγωνιστή». Η τελετή αποχαιρετισμού θα γίνει την Παρασκευή 27/10 στις 3.35 μ.μ. στο Κέντρο Αποτέφρωσης στη Μεγάλη Γέφυρα Ριτσώνας.

Ο Γιάννης (Jean) Σαργολόγος γεννήθηκε το 1934 στην Κωνσταντινούπολη από εργατική οικογένεια και από νωρίς νιώθει τη φτώχεια και την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Νέος έρχεται στην Ελλάδα, όπου προσπαθεί να βγάλει ναυτικό φυλλάδιο, μένει όμως χωρίς δουλειά γιατί του έλειπε το περίφημο πιστοποιητικό φρονημάτων. Φεύγει για τη Γένοβα, όπου θα μπαρκάρει σε καράβια με ξένη σημαία, μιας και σε ελληνικά δεν του επιτρεπόταν να ναυτολογηθεί και ταξιδεύει ανά τον κόσμο.

Από μικρός έρχεται σε επαφή με τα ιδανικά του μαρξισμού - λενινισμού. Οπως έλεγε ο ίδιος, «με εντυπωσίασαν οι λόγοι του σ. Στάλιν που άκουγα στο ραδιόφωνο». Ως ναυτικός γρήγορα συνδικαλίζεται και γίνεται μέλος της θρυλικής Ομοσπονδίας Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων (ΟΕΝΟ) και του ΚΚΕ.

Με απόφαση της Κομματικής Οργάνωσης Ναυτεργατών (ΚΟΝ) εγκαθίσταται στην αρχή στο Ρότερνταμ και μετά μόνιμα στο Αμβούργο της Γερμανίας ως εκπρόσωπος της Οργάνωσης για τη στήριξη των ναυτεργατών και των αγώνων τους. Για τη δράση του αυτή το ελληνικό αστικό κράτος τον κυνηγά, τον επικηρύσσει, του στερεί το διαβατήριο, τον καταδίδει στις γερμανικές αρχές που αρκετές φορές προχωρούν σε έρευνες στο σπίτι του κ.λπ.

Με την επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα δραστηριοποιήθηκε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα των ναυτικών, όπως και στο Αμβούργο. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ενιαίας Αντιδικτατορικής Συνδικαλιστικής Κίνησης Ελλήνων Ναυτικών (ΕΑΣΚΕΝ) τον Σεπτέμβρη του 1967 στη Δανία. Επίσης, δραστηριοποιήθηκε στα γερμανικά συνδικάτα και πρωτοστάτησε στην αλληλεγγύη και στους αγώνες ενάντια στη δικτατορία.

Υπήρξε δραστήριος στα γερμανικά συνδικάτα, στη Γερμανική Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (DGB), όπου για χρόνια έδρασε στην υπηρεσία αλλοδαπών εργατών στο Αμβούργο με ευθύνη για τους Ελληνες μετανάστες. Με τη δράση του στήριξε τους αγώνες των ναυτεργατών οργανώνοντας π.χ. την αλληλεγγύη στις απεργιακές κινητοποιήσεις της ΠΕΜΕΝ στα καράβια στις αρχές της δεκαετίας του 1980, με εκδηλώσεις αλληλεγγύης, πρακτική στήριξη των απεργών στο λιμάνι του Αμβούργου από τα τοπικά συνδικάτα και την Ελληνική Κοινότητα.

Σε όλη του τη ζωή υπήρξε αφοσιωμένος στο ΚΚΕ. Εναντιώθηκε στη διάλυση των Κομματικών Οργανώσεων μετά την 6η Ολομέλεια (βλ. Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, τ. Γ, σ. 424), πάλεψε για τη διατήρηση των μαρξιστικών - λενινιστικών χαρακτηριστικών του Κόμματος μετά τη 12η Ολομέλεια το 1968 όπως και στη σύγκρουση με τον οπορτουνισμό το 1991 στο 13ο Συνέδριο και έως το τέλος της ζωής του συνέχισε να αγωνίζεται μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, του οποίου μέλος υπήρξε για πάνω από 70 χρόνια.

Στο Αμβούργο γνώρισε και τη σύζυγό του Ντίνα, που πάντα τον στήριζε στους αγώνες του, με την οποία απέκτησαν δύο κόρες, την Ειρήνη και την Σοφία, που ζουν σήμερα στο Αμβούργο.

• Ναυτεργάτες που γνωρίσαμε τον σύντροφο Γιάννη Σαργολόγο στον αγώνα και ανεβήκαμε μαζί τις σκάλες των βαποριών, προπαγανδίζοντας τις μεγάλες παγκόσμιες απεργίες των ναυτεργατών στο Αμβούργο τη δεκαετία του '80, εμπνεόμαστε από τη συνολική 70χρονη προσφορά του στο Κόμμα και στο κίνημα.

Θα τον θυμόμαστε ως έναν συνεπή αγωνιστή ναυτεργάτη τη δεκαετία του '50, που η παρανομία του Κόμματος και οι διώξεις του αστικού κράτους τον ανάγκασαν να ξενιτευτεί.

Παρ' όλα αυτά δεν τον παρόπλισαν. Ηταν με πολλούς τρόπους στήριγμα για την ανάπτυξη της δράσης της οργάνωσης των ναυτεργατών και του Κόμματος στη Γερμανία, ενώ έδρασε δραστήρια και με συνέπεια για το δίκιο των εργαζομένων συμμετέχοντας και εκπροσωπώντας τους εργαζόμενους στην οικοδομή στο Αμβούργο.

Ο σύντροφος θα είναι παράδειγμα και έμπνευση για όλους μας, ιδιαίτερα για τη νέα γενιά των αγωνιστών ναυτεργατών. Εκφράζουμε τα συλλυπητήρια στην αγαπημένη του Ντίνα και στα παιδιά του.

Στη μνήμη του μέλη και φίλοι του στο Κόμμα προσφέρουν στην Οικονομική Εξόρμηση - που είχε έγνοια ο σύντροφος Γιάννης - 200 ευρώ μέσω των ΚΟ Ναυτεργατών του ΚΚΕ.