«Για να πάρει ένα νέο ζευγάρι την απόφαση να κάνει παιδί, θα πρέπει να πιστεύει ότι μπορεί να αντεπεξέλθει και οικονομικά. Γιατί τα παιδιά μάς φέρνουν άπειρες χαρές, αλλά φέρνουν μαζί τους και πολλά έξοδα. Και αν θέλεις να παράσχεις στο παιδί σου ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο, μια εκπαίδευση που θεωρείς ότι θα του κάνει καλό και θα του εξασφαλίσει αργότερα μια καλύτερη ποιότητα ζωής και καλύτερη μόρφωση, καλύτερο χαρακτήρα και ούτω καθεξής, χρειάζεσαι και χρήματα». Αυτά έλεγε τις προάλλες ο Γεωργιάδης σε συνέδριο για την υπογεννητικότητα, σημειώνοντας ότι εξαιτίας της λείπουν εργατικά χέρια από τη χώρα μας και την Ευρώπη και ότι μεγαλώνει η αναντιστοιχία ασφαλισμένων - συνταξιούχων, με αποτέλεσμα να απειλείται ξανά το Ασφαλιστικό. Μέχρι εκεί φτάνουν οι ...ανησυχίες του υπουργού και της κυβέρνησης για το γεγονός ότι όλο και λιγότερα παιδιά γεννιούνται στην Ελλάδα. Κατά τ' άλλα, θέλει πολύ θράσος να νομοθετείς τη 13ωρη δουλειά και να μιλάς για «δύσκολη απόφαση» των γονέων να κάνουν παιδιά, όταν για να αντεπεξέλθουν στην ανατροφή τους θα πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα στο να μην έχουν λεφτά, λόγω των πολύ χαμηλών μισθών, ή να δουλεύουν όλη μέρα για να πληρώνουν και μια νταντά στο σπίτι τις ατελείωτες ώρες που λείπουν! Οσο για το μέλλον των παιδιών που γεννιούνται, και γι' αυτό έχει προνοήσει η κυβέρνηση, με τους νόμους τους δικούς της και όλων των προηγούμενων: Εκμετάλλευση ...και των γονέων, για να πηγαίνουν καλά τα κέρδη και η οικονομία.