«Εχουμε κατανοήσει όλοι όχι μόνο τι μας περιμένει αλλά και τι πρέπει να κάνουμε», σημείωσε η Χριστίνα Καραμαλίκη, πρόεδρος του Σωματείου Καθαριστών - Καθαριστριών Πειραιά, μιλώντας στη συνέντευξη Τύπου. Στην παρέμβασή της επικεντρώθηκε στην ώθηση που δίνει το νομοσχέδιο στην «ευελιξία» στον κλάδο, τόσο για το προσωπικό που δουλεύει σε εργολάβους όσο και για το προσωπικό που έχει εργοδότη το ίδιο το κράτος. «Οι καθαρίστριες ζούμε στο πετσί μας χρόνια τώρα όλο τον εργασιακό Μεσαίωνα», επεσήμανε και πρόσθεσε ότι οι νέες ρυθμίσεις απειλούν να εκτινάξουν την «ευελιξία». «Θα είμαστε στη διάθεση των εργολάβων και του ίδιου του κράτους για όλο το 24ωρο, όσο θέλει, όποτε θέλει, όπου θέλει ο εργοδότης, από έργο σε έργο», τόνισε, καταγγέλλοντας την καθημερινή Οδύσσεια στην οποία καταδικάζονται οι εργαζόμενοι που καθαρίζουν νοσοκομεία, σχολεία, Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, δημόσια και ιδιωτικά κτίρια, κι όλα αυτά με αμοιβή το μεικτό ωρομίσθιο των 4 ευρώ την ώρα. «Ο μισθός μιας καθαρίστριας με 6ωρο δεν φτάνει ούτε για τον μισό μήνα», ανέφερε, και στο έδαφος αυτό είναι που εξασφαλίζεται η «σύμφωνη γνώμη» του εργαζόμενου να δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ. «Δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα», ξεκαθάρισε και απαίτησε σταθερή δουλειά, με πλήρες ωράριο, δικαιώματα και αυξήσεις στους μισθούς.

Ο Γιάννης Σχοινάς, πρόεδρος του κλαδικού Συνδικάτου Τροφίμων - Ποτών Αττικής, ανέδειξε ότι το νομοσχέδιο έρχεται να χειροτερεύσει περαιτέρω τις υφιστάμενες άθλιες συνθήκες εργασίας. Ηδη στον κλάδο η εντατικοποίηση χτυπάει «κόκκινο», με την «ευέλικτη» εργασία, την εργολαβοποίηση, τους εποχικούς και τους ενοικιαζόμενους. Υπάρχει πανσπερμία συμβάσεων και εργασιακών σχέσεων, με χιλιάδες εργαζόμενους, μετανάστες εργάτες γης, που είναι ανασφάλιστοι και χωρίς άδεια παραμονής και εργασίας, αναγκασμένοι να δουλεύουν και να ζουν σε άθλιες συνθήκες. Αναδεικνύοντας δε τις επιπτώσεις των «ευέλικτων» μορφών εργασίας και της εντατικοποίησης, αναφέρθηκε στο πρόσφατο θανατηφόρο εργατικό «ατύχημα» στην EMFI, που όπως είπε ήταν το αποτέλεσμα της 10ωρης και 12ωρης εργασίας, της εντατικοποίησης και των ελλιπών μέτρων υγείας και ασφάλειας.

«Το υπουργείο μάς κάλεσε να γίνουμε κι άλλο "ευέλικτοι", κι άλλο φτωχοποιημένοι, κι άλλο ελαστικοί», σχολίασε ο Σήφης Στάμου από την Κίνηση Τεχνικών Κινηματογράφου - Τηλεόρασης.«Τα τελευταία χρόνια οι εταιρείες παραγωγής γνωρίζουν μια πρωτόγνωρη "άνοιξη", αφού χρηματοδοτούνται γενναία από τα δημόσια ταμεία, της τάξεως του 40% του προϋπολογισμού ενός έργου, μέσω ΕΚΟΜΕ, τα κανάλια πλουτίζουν εξτρά μέσω των διαφημίσεών τους, ενώ σε μεγάλο βαθμό τα μεροκάματά μας πιέζονται κι άλλο προς τα κάτω και τα ωράριά μας ήδη είναι στην κλίνη του Προκρούστη. Δηλαδή 12ωρα, 14ωρα κι όπου βγει», ανέφερε. «Τώρα, με τις συμβάσεις μηδενικών ωρών, μας ζητάνε να κοιμόμαστε με το ένα μάτι ανοιχτό, πότε θα μας πάρει ο εργοδότης τηλέφωνο να δουλέψουμε την επόμενη μέρα, και ταυτόχρονα να ζούμε το άγχος αν θα μπορούμε ή όχι να κάνουμε αλλού κάποιο μεροκάματο. Τώρα μας ζητάνε να δουλεύουμε 13ωρα κάτω από πολλαπλά ΑΦΜ, δήθεν διαφορετικών εργοδοτών αλλά επί της ουσίας του ίδιου, αφού οι εταιρείες παραγωγής έχουν άλλες θυγατρικές, μικρές εταιρείες. Τώρα μας επιβάλλουν και ποινές, μην τυχόν και αντιδράσει ο κλάδος. (...) Κι όλα αυτά σε μια εποχική δουλειά σαν τη δική μας, που είναι χωρίς εργασιακή ασφάλεια, αφού δουλεύουμε με συμβάσεις έργου, δηλαδή επί της ουσίας απολυόμαστε για να επαναπροσληφθούμε μετά από λίγο».

Τις πλευρές του νομοσχεδίου που αγγίζουν τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα συνόψισε ο Βασίλης Πετρόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΟΕ ΟΤΑ.«Ξέρουμε πολύ καλά ότι το ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων και οι όροι εργασιακής ζούγκλας έχουν περάσει και στον δημόσιο τομέα, με την κάθε μορφή "ευέλικτης" εργασιακής σχέσης», υπογράμμισε. Σε αυτό το σημείο ανέφερε μια σειρά άρθρα του νομοσχεδίου που ισχύουν και στον δημόσιο τομέα, όπως το χτύπημα της απεργίας, η «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, το ξήλωμα της 5ήμερης εργασίας. Ειδικά για το τελευταίο ανέφερε ότι μέχρι σήμερα όποιος δούλευε το Σάββατο έπαιρνε ρεπό την επόμενη βδομάδα, για να μην καταστρατηγηθεί το πενθήμερο. Με το νέο πλαίσιο όμως «οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν τα Σάββατα για 8 ευρώ και οι δήμαρχοι θα τρίβουν τα χέρια τους, αφού με 32 ευρώ κόστος τον μήνα θα έχουν εξασφαλίσει 4 επιπλέον μέρες εργασίας». «Χρειάζεται ξεσηκωμός», τόνισε και διευκρίνισε: «Ξεσηκωμός δεν σημαίνει απλά να εξαγγείλουμε μια απεργία, ξεσηκωμός σημαίνει να αποδομήσουμε την κυβερνητική προπαγάνδα σε κάθε χώρο δουλειάς δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα, με Γενικές Συνελεύσεις, με περιοδείες, με μαζική διαδήλωση στη ΔΕΘ, με κάθε τρόπο και κάθε μέσο αυτό το νομοσχέδιο να πάει στο καλάθι των άχρηστων».

«Είναι προκλητικό και εξοργιστικό να μας παρουσιάζει η κυβέρνηση ως δικαίωμα και επιλογή το γονάτισμά μας στη δουλειά 13 ώρες τη μέρα σε δυο και τρεις εργοδότες», κατήγγειλε η Ντίνα Γκογκάκη, πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. Στο Εμπόριο, όπου η ημιαπασχόληση τείνει να γίνει κυρίαρχη μορφή δουλειάς, όπου «ο 4ωρος καλείται να ζήσει με 350 ευρώ», ενώ ακόμα και οι 8ωροι πληρώνονται με τον βασικό μισθό των 780 ευρώ μεικτά, «δεν είναι επιλογή η δεύτερη δουλειά, είναι ζήτημα επιβίωσης», ξεκαθάρισε. «Γνωρίζουμε από πρώτο χέρι πώς είναι να δουλεύεις όσες ώρες και μέρες θέλει η εργοδοσία, με προγράμματα και ωράρια - λάστιχο, με κάθε μορφή "ευέλικτης" εργασίας. Αλλωστε, δεν έχει περάσει πολύς καιρός που ο σημερινός υπουργός Εργασίας, ως υπουργός Ανάπτυξης της προηγούμενης κυβέρνησης, νομοθέτησε την 24ωρη λειτουργία των καταστημάτων με την τζίφρα μόνο του εκάστοτε δημάρχου», υπενθύμισε. «Τώρα με τις συμβάσεις μηδενικών - ελάχιστων ωρών κάνει άλλο ένα δώρο στην εργοδοσία, παρέχοντας εργαζόμενους μίας χρήσης, που θα καλούνται για δουλειά και θα έχουν μεροκάματο μόνο στα εορταστικά ωράρια, στις Λευκές Νύχτες, στις Μαύρες Παρασκευές», κατήγγειλε.

Ο Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και της Ενωσης Εργαζομένων στη Διακίνηση Εμπορευματοκιβωτίων στο λιμάνι του Πειραιά, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι στο λιμάνι του Πειραιά, όπου οι ελαστικές σχέσεις εργασίας είναι μια κανονικότητα, «πολλοί συνάδελφοί μας δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα και κάνουν 2-3 δουλειές». «Το νέο νομοσχέδιο θα φέρει ακόμα μεγαλύτερη εξάντληση και εντατικοποίηση», σημείωσε και προειδοποίησε για «περισσότερα εργατικά "ατυχήματα", περισσότερους νεκρούς, και μετά θα κλαίνε με κροκοδείλια δάκρυα αυτοί που έχουν επιβάλει τη σύγχρονη σκλαβιά και έχουν αφήσει το ΣΕΠΕ χωρίς επιθεωρητές». «Το ζήσαμε στο λιμάνι με τον θάνατο του Δημήτρη Δαγκλή, στη ζώνη με τον θάνατο του Γιάννη Νομικού, ενώ η λίστα με τους σακάτηδες συνεχώς μεγαλώνει. Λίγο καιρό μετά την κατάργηση των κόντρα βαρδιών στο λιμάνι του Πειραιά, που καταφέραμε με αγώνες για να προστατέψουμε τις ζωές μας και την υγεία μας, έρχεται η κυβέρνηση και λέει όχι, θα δώσουμε στους εργοδότες το δικαίωμα να σας ξεζουμίζουνε. (...) Ας σκεφτούμε τι σημαίνει η εφαρμογή του νόμου στο λιμάνι του Πειραιά, όπου έχει μέσα 5-6 εργολάβους με διαφορετικά ΑΦΜ που θα μπορούν να παίρνουν τον ίδιο λιμενεργάτη και να τον βάζουν να δουλεύει 13 ώρες την ημέρα χωρίς ούτε ένα λεπτό υπερωρία».