Σε αντίθεση με αυτήν την τόσο ζωτική ανάγκη, παιδιά και γονείς έρχονται αντιμέτωποι με μια δύσκολη πραγματικότητα: Οι ώρες Καλλιτεχνικών Μαθημάτων και Φυσικής Αγωγής μειώνονται από όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες αυτών των ηλικιών στα γνωστά, ανεπαρκή σχολικά κτίρια. Να αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι η Μουσική είναι πλέον μονόωρο μάθημα για όλες τις τάξεις του Δημοτικού και η Θεατρική Αγωγή σταματά στην Δ' τάξη (καταργείται εντελώς στις Ε' και ΣΤ' τάξεις και γίνεται μονόωρο μάθημα στις Α', Β', Γ' και Δ' τάξεις). Ταυτόχρονα δίνεται η «δυνατότητα» στους δασκάλους γενικής παιδείας να καλύψουν τα κενά στα σχολεία διδάσκοντας και μαθήματα ειδικοτήτων (Μουσική, Εικαστικά, Θεατρική Αγωγή), με προφανές αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα του μαθήματος. Επιπλέον, η Φυσική Αγωγή δεν αποτελεί πλέον σταθερό στοιχείο στο καθημερινό πρόγραμμα του παιδιού στο Δημοτικό, αφού διδάσκεται μόνο για 3 ώρες στις Α' - Δ' τάξεις και για 2 ώρες στις Ε' και ΣΤ' τάξεις.
Σε αυτό το τεράστιο κενό έρχεται να απαντήσει για μια ακόμα φορά μόνη της η οικογένεια, ασθμαίνοντας, με το «κυνήγι» των απογευματινών δραστηριοτήτων. Πού να γράψω το παιδί; Πού έχει κλίση; Τι είναι κατάλληλο για την ηλικία του; Να δοκιμάσει αρκετά και μετά να διαλέξει; Κι εδώ αρχίζει ο Γολγοθάς, και οικονομικός και ...χρονικός! Που παρότι στοχεύει να καλύψει υπαρκτές ανάγκες, ακριβώς επειδή αυτές οι ανάγκες βγαίνουν εκτός εκπαιδευτικού ωραρίου και βασικής εκπαίδευσης πολλές φορές δεν μπορούν να βρουν ουσιαστική διέξοδο. Γιατί ένα εκπαιδευτικό σύστημα σταθερά προσανατολισμένο στην ολοκληρωμένη διαπαιδαγώγηση θα είχε δύο βασικά στοιχεία: Πρώτον, οι τέχνες και ο αθλητισμός (ως βασικά στοιχεία καλλιέργειας της προσωπικότητας και του σώματος) θα αφορούσαν όλα τα παιδιά, άσχετα αν θα γίνουν καλλιτέχνες ή αθλητές. Και, δεύτερον, η μαζική ενασχόληση όλων των παιδιών με τον αθλητισμό και τις τέχνες θα αποτελούσε και το έδαφος να εκφραστεί, να φανεί η κλίση του κάθε παιδιού, το οποίο με την επίβλεψη του κατάλληλου επιστημονικού εκπαιδευτικού προσωπικού θα μπορούσε να προσανατολιστεί σωστά στις επιλογές του.
Εδώ χρειάζεται να ανοίξουμε άλλη μια παρένθεση: Το παιδί δεν έχει ανάγκη μόνο την οργανωμένη δραστηριότητα. Εχει ανάγκη και για ελεύθερο χρόνο, για ελεύθερο παιχνίδι σε ανοιχτούς χώρους, για κοινωνική συναναστροφή με άλλα παιδιά, για πιο ουσιαστικό χρόνο με τους γονείς του, πέρα από τα γνωστά «παιχνίδια» που παίζουμε κολλημένοι στην κίνηση μέσα στο αυτοκίνητο.
Για όλους αυτούς τους λόγους, έχουν ιδιαίτερη αξία οι διεκδικήσεις Συλλόγων Γονέων και Συλλόγων Γυναικών για ασφαλείς παιδικές χαρές, για να μένουν ανοιχτά τα σχολεία και τα απογεύματα με σχολικούς φύλακες ώστε να αξιοποιούνται ελεύθερα από τα παιδιά, ή οι διεκδικήσεις της Ομοσπονδίας Γονέων να αξιοποιηθούν τα σχολικά κτίρια, ενισχύοντας τις υποδομές τους, σε απογευματινές δωρεάν δραστηριότητες με ευθύνη των δήμων, με κατάλληλο επιστημονικά διαμορφωμένο πρόγραμμα και αντίστοιχο κατάλληλο προσωπικό.
Σε αυτό το πλαίσιο και υπό την ανάγκη οργανωμένων δραστηριοτήτων που να απευθύνονται σε παιδιά των μεγαλύτερων τάξεων του Δημοτικού και της Α' Γυμνασίου, η Κομματική Οργάνωση Αττικής αξιοποιεί πιο οργανωμένα φέτος τη δυνατότητα που υπάρχει να στηρίξει τέτοια προγράμματα στα Στέκια Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ. Σκοπός μας, να «φωτίσουμε» αυτές τις ανάγκες αλλά και να δώσουμε ώθηση να ανέβουν οι διεκδικήσεις των γονιών, ώστε να βρει η Τέχνη τη θέση που της αρμόζει μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα και να λειτουργούν αντίστοιχες υποδομές με ευθύνη του κράτους.
Φίλοι και σύντροφοι καλλιτέχνες, με πείρα και μεράκι να φέρουν τα παιδιά σε επαφή με το αντικείμενό τους, αφιερώνουν εθελοντικά χρόνο ώστε να προετοιμαστεί και να υλοποιηθεί ένα σωστό πρόγραμμα που να απευθύνεται στις συγκεκριμένες ηλικίες των παιδιών. Είναι μια προσπάθεια που έχει δοκιμαστεί (παιδική θεατρική ομάδα, χορωδία «κόκκινο Αερόστατο») και πλέον θέλουμε να τη στηρίξουμε πιο ολοκληρωμένα.
Σκοπός μας είναι να λειτουργήσουν σταθερές καλλιτεχνικές παιδικές ομάδες, που θα βοηθήσουν τα παιδιά στο να έρθουν σε επαφή με τη συγκεκριμένη τέχνη, αλλά και μέσα από μια συλλογική λειτουργία και προσπάθεια να παρουσιάσουν τη δουλειά τους. Παράλληλα, σκοπεύουμε να λειτουργήσουν εργαστήρια που θα δώσουν τη δυνατότητα στα παιδιά να έρθουν σε επαφή και με άλλες μορφές καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Είναι μια προσπάθεια απαιτητική, που θεωρούμε ότι μπορούμε να κάνουμε το βήμα και να ανταποκριθούμε στις μεγάλες απαιτήσεις που - σωστά - έχουν αυτές οι ηλικίες!