Κάθε είδηση από τον κλάδο - ναυαρχίδα της ανάπτυξης στη χώρα μας, τον Τουρισμό, δίνει και μια ψηφίδα της βαρβαρότητας που ζουν οι εργαζόμενοι. Πριν μερικές μέρες, ένας «πρακτικάριος» σε ξενοδοχείο της Κρήτης παραλίγο να καεί ζωντανός από καυτό λάδι. Πώς αντέδρασε η εργοδοσία; Επειδή ήταν ανασφάλιστος, του αρνήθηκε τη μεταφορά με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο και τον έβαλε μέσα στο ψυγείο με τα νωπά κρέατα (!) για να τον εξετάσει ο γιατρός του ξενοδοχείου! Ξανά στην Κρήτη, ξενοδόχοι απαιτούσαν από τους εργαζόμενους να υπογράψουν «ρήτρα» ώστε αν παραιτηθούν, επειδή π.χ. δεν θέλουν να μπαίνουν ως τραυματίες στα ...ψυγεία, να πληρώσουν 5.000 ευρώ! Αλλοι εργαζόμενοι, στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου, χρειάστηκε να διεκδικήσουν και το πιο στοιχειώδες: Να αφήνουν τα αυτοκίνητά τους σε πάρκινγκ του χώρου και να μην πληρώνουν ένα σκασμό λεφτά σε πρόστιμα και εισιτήρια. Και δεν είναι μόνο αυτά: Εργαζόμενοι σε μεγάλα αεροδρόμια, όπως της Καλαμάτας, καταγγέλλουν μεσαιωνικές συνθήκες λόγω έλλειψης προσωπικού. Αυτά συμβαίνουν καθημερινά σε έναν κλάδο όπου τα άλλα κόμματα και η εργοδοσία έχουν βγάλει τα κομπιουτεράκια και μετράνε αφίξεις - αναχωρήσεις - κρατήσεις, ενώ τσακώνονται για το «πώς θα πάει φέτος ο τουρισμός». Σε καθένα όμως απ' αυτά τα περιστατικά οι εργαζόμενοι «μίλησαν» με τη δύναμη του αγώνα τους, διεκδικώντας και ακυρώνοντας σχεδιασμούς της εργοδοσίας. Από τη μία λοιπόν αυτοί που «συμπολιτεύονται» τις μεγαλοεπιχειρήσεις του Τουρισμού και από την άλλη η πραγματική αντιπολίτευση, οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους, απέναντι στη ζούγκλα που απειλεί ακόμα και την ίδια τους τη ζωή.