«Δικαίωμα κάθε κόμματος (...) είναι να αγωνίζεται για την επιβίωσή του. Αλλά μεγαλύτερο χρέος ενός υπεύθυνου πολιτικού οργανισμού και ιδιαίτερα ενός προοδευτικού κόμματος, που θέλει μάλιστα να εκφράζει τα συμφέροντα των εργαζομένων, είναι να εκτιμά τις συγκεκριμένες συγκυρίες και να δρα για την προώθηση των γενικότερων στόχων του λαϊκού κινήματος. Σήμερα κανένας πραγματικά προοδευτικός (...) δεν μπορεί να αδιαφορεί αν στις εκλογές (...) θα νικήσει η Αλλαγή ή η συντήρηση και η αντίδραση που περιλαμβάνει στους κόλπους της η ΝΔ». Οχι, δεν πρόκειται για ένα ακόμα απεγνωσμένο κάλεσμα του Τσίπρα στο ΚΚΕ, «να αναλάβει τις ευθύνες του» βάζοντας πλάτη σε αντιλαϊκές κυβερνήσεις, αλλά για ένα άρθρο από το μακρινό 1985 (!) σε μια από τις «ναυαρχίδες» του ΠΑΣΟΚ. Σαν να λέμε δηλαδή, κατευθείαν από τη ναφθαλίνη τα κάλπικα και εκβιαστικά διλήμματα περί «μικρότερου κακού» και «προοδευτικών» αντιλαϊκών κυβερνήσεων απέναντι στη «δεξιά», που τσάκισαν τον λαό. Με την πείρα και τη γνώση, με το βλέμμα μπροστά, στον αγώνα για τη ζωή που μας αξίζει και όχι στους μουχλιασμένους εκβιασμούς τους, την Κυριακή ΚΚΕ δυνατό.