Με μια μαζική και συγκινητική εκδήλωση, οι ΚΟ Περιστερίου του ΚΚΕ τίμησαν την Κυριακή 30/4 την ιστορική ομάδα του Ατρόμητου, που συμπλήρωσε 100 χρόνια ζωής. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε ανοιχτό χώρο δίπλα στο κλειστό γυμναστήριο της περιοχής και παραβρέθηκαν παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές, φίλαθλοι και οπαδοί του Ατρόμητου, της ομάδας της πόλης της φτωχολογιάς, των προσφύγων.

Το «παρών» έδωσαν οι Θέμης Γκιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Στέφανος Λουκάς, μέλος της ΚΕ, οι υποψήφιοι βουλευτές του Κόμματος στη Δυτική Αθήνα Νίκος Καραγιάννης, Αλέκα Τσιρογιάννη και Στέλιος Μπούσουλας, οι δημοσιογράφοι Μιχάλης Λεάνης και Νίκος Αγγελίδης, που είναι υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στον Βόρειο Τομέα Αθήνας.

Στην εκδήλωση μίλησαν ο Γιώργος Σιδέρης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υποψήφιος δήμαρχος Περιστερίου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», και ο Θοδωρής Λιάππης, υπεύθυνος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ. Για την ίδρυση και την ιστορική πορεία του Ατρόμητου μίλησε ο δημοσιογράφος Νάσος Μπράτσος, ενώ παρεμβάσεις έκαναν παλαίμαχοι παίκτες του Ατρόμητου.

Στην εκδήλωση το ΚΚΕ τίμησε τους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές του Ατρόμητου με αναμνηστικές πλακέτες, όπως και τους φιλάθλους και οπαδούς της ομάδας, στους οποίους χάρισε ένα κάδρο της ομάδας του 1943, το οποίο δέχθηκαν, όπως ειπώθηκε, με «μεγάλη χαρά, συγκίνηση και τιμή», σημειώνοντας ότι το σύμβολο του Ατρόμητου ανήκει σε κάθε Περιστεριώτη.

Στην ομιλία του ο Γιώργος Σιδέρης αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην ιστορική πορεία της ανάπτυξης του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, σημειώνοντας ότι «η ιστορική πορεία του ποδοσφαίρου έχει παράλληλη τροχιά με την πορεία εμφάνισης της εργατικής τάξης. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι το ΚΚΕ συνέδεσε τη δράση του με την ανάπτυξη του μαζικού αθλητισμού στην Ελλάδα και ιδιαίτερα με το πιο λαοφιλές άθλημα, το ποδόσφαιρο». Οσον αφορά το θέμα της εκδήλωσης, υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ έχει τη δική του συμβολή στην ιστορία του Ατρόμητου, καταθέτοντας τη δική του οπτική και μαρτυρία, κάτι για το οποίο, όπως επισήμανε, το Κόμμα και τα μέλη του έχουν όχι μόνο τέτοιο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση. Πάνω σε αυτό στάθηκε σε τρεις πλευρές:

Αφενός, όπως είπε, «αν θέλει κανείς με μια κουβέντα να περιγράψει τους παίκτες του Ατρόμητου προπολεμικά θα αρκεστεί σε λίγες γνωστές λέξεις: Παιδιά της φτωχολογιάς, η γενιά της παράγκας. Παίχτες που πλημμύριζαν τα σπίτια τους όταν έβρεχε, που φορούσαν δύο αριστερά παπούτσια αλλά ήταν τόσο φαρδιά που δεν ενοχλούσαν, κάποιοι που όταν έπαιρναν πριμ, τα έδιναν στον διπλανό τους συμπαίχτη που ήταν πιο φτωχός...». Αφετέρου, όπως σημείωσε, «αρκετοί παίκτες του Ατρόμητου ήταν στην ΕΠΟΝ, στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, οι περισσότεροι κρυφά, αρκετοί αξιοποιούσαν τον ποδοσφαιρικό τίτλο ως κάλυψη όπως οι Χαρίκος, Κοντοβάγγελος αλλά και το μεγάλο αστέρι της εποχής, ο Σαμπανίδης, που ήταν αποδεδειγμένα μέλη του ΕΛΑΣ και κάποιοι πυρήνων του ΚΚΕ». Επιπλέον, όπως επισήμανε, βίωσαν τον πολιτικό διωγμό καθώς «κάποιοι κόπηκαν από την Εθνική νέων και άλλοι από την Εθνική ανδρών επειδή οι πατεράδες τους ήταν κομμουνιστές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, εκτός από διάφορους παρευρισκόμενους σήμερα εδώ, είναι αυτό του Αγγελου Ράμφου, ίσως του μεγαλύτερου ποδοσφαιριστή που πέρασε από την ομάδα της πόλης. Με την ευκαιρία λοιπόν δηλώνουμε για άλλη μια φορά την απαίτηση του λαού του Περιστερίου για μετονομασία του Δημοτικού Σταδίου σε "Αγγελος Ράμφος"». Μια πρόταση που έγινε δεκτή με έντονο χειροκρότημα από τους παρευρισκόμενους.

Από την πλευρά του, ο Θοδωρής Λιάππης υπογράμμισε ότι μέσω και της συγκεκριμένης εκδήλωσης «αναδεικνύουμε την ιστορία των ομάδων, την πείρα του Μεσοπολέμου και της Κατοχής, τότε που το ΚΚΕ και η ΟΚΝΕ ανέπτυξαν πρωτοπόρα δράση στο μέτωπο του αθλητισμού, πρωτοστάτησαν στην ίδρυση και την οργάνωση των εργαζομένων στα αθλητικά σωματεία, μέσα από τα οποία δρούσαν και οργάνωναν την ενημέρωση, την κινητοποίηση, τη διεκδίκηση, αλλά και τη δραστηριότητα αυτή καθαυτή που βοηθούσε στην ψυχική και ηθική ανάταση σε περιόδους παρανομίας και έντονων διώξεων».

Ανέφερε ότι «σήμερα δυστυχώς το "παιχνίδι" παίζεται έξω από το γήπεδο. Το εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο είναι μια επιχείρηση κέρδους και εξουσίας». Πρόσθεσε ότι «χρειάζεται αγώνας. Να υπάρξουν φωνές αντίδρασης από τους αθλητές, προπονητές, από φορείς, σωματεία και ανθρώπους του αθλητισμού. Χρειάζεται προπόνηση και προετοιμασία γιατί ο αντίπαλος είναι δύσκολος, όχι όμως ανίκητος. Γιατί μόνο έτσι θα ξαναγίνει το ποδόσφαιρο ένα παιχνίδι που θα το χαίρονται ο λαός και η νεολαία». Οπως είπε, «σε αυτόν τον αγώνα το ΚΚΕ θα δώσει το "παρών" με όλες του τις δυνάμεις, όπως ακριβώς υπαγορεύει η ιστορική του πορεία μέχρι σήμερα».

Ο Νάσος Μπράτσος αναφέρθηκε στην ίδρυση και την πορεία του Ατρόμητου μέχρι σήμερα. Ειδικά για την περίοδο της Κατοχής σημείωσε ότι «η φωτογραφία μπροστά στα μαγειρεία του ΕΛΑΣ στο Περιστέρι και η ένταξη συγκεκριμένων αθλητών του στην Αντίσταση είναι ισχυρή σύνδεση με το κίνημα αυτό». Τόνισε ακόμα πως «εμβληματικές μορφές στην ιστορία του συλλόγου, ο Αγγελος Ράμφος και ο αδικοχαμένος Μουκάντι Τσιμάνγκα (...) έδειξαν ότι ο αθλητισμός μπορεί και πρέπει να είναι μια όμορφη λαϊκή υπόθεση».

Σε κορυφαίες μορφές που ανέδειξε ο σύλλογος και διέπρεψαν στα γήπεδα αναφέρθηκε στον χαιρετισμό του ο πρόεδρος των παλαίμαχων ποδοσφαιριστών, Γιώργος Κωνσταντινίδης, ο οποίος ευχαρίστησε το ΚΚΕ για την εκδήλωση που διοργάνωσε. Από την πλευρά του, ο επίσης παλαίμαχος παίκτης Σωτήρης Ζαρτανόπουλος στάθηκε στις συνθήκες κάτω από τις οποίες τα παιδιά της φτωχολογιάς προσπαθούσαν να παίξουν ποδόσφαιρο τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι «ευτυχώς που μας πήγαιναν σε ξενοδοχείο πριν τον αγώνα και τρώγαμε διότι στα σπίτια δεν είχαμε...». Ενώ ο Χρήστος Πάτσης, επίσης παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, μίλησε συγκινημένος για τα χρόνια που έπαιζε ποδόσφαιρο και για τον Αγγελο Ράμφο, ίσως τη σπουδαιότερη μορφή του συλλόγου και έναν από τους κορυφαίους του ελληνικού ποδοσφαίρου.