-- Καταρχάς, εφόσον πρόκειται για πολιτικό πρόσωπο είναι και πολιτικό ζήτημα. Είναι και ατομικό ζήτημα, κρίνεται βέβαια ο συγκεκριμένος ευρωβουλευτής ενός συγκεκριμένου κόμματος, με αποτέλεσμα να επηρεάζει φυσικά και να δημιουργεί και ερωτηματικά. Φυσικά, μένει να αποδειχθεί. Εμείς λέμε ότι πρέπει η Δικαιοσύνη να πάει σε βάθος για το συγκεκριμένο ζήτημα, να ερευνηθούν όλες οι περιπτώσεις αυτές οι οποίες καταγγέλλονται ή έχουν καταγγελθεί, γιατί δεν ξέρουμε και ακριβώς τι συμβαίνει απ' ό,τι ακούμε από τα δημοσιογραφικά επιτελεία και απ' ό,τι βγαίνει στη δημοσιότητα. Και πρέπει να ερευνηθεί σε βάθος διότι πρόκειται για μεγάλο ζήτημα, είναι - πώς να το πω - αισχρό ζήτημα η κακοποίηση γυναίκας, η σεξουαλική κακοποίηση, η σωματική ή οτιδήποτε άλλο, και από αυτήν τη σκοπιά πρέπει να είμαστε κάθετοι.

-- Αυτό κρίνεται από την ίδια την πορεία ενός κόμματος, τη στάση των στελεχών του, των μελών του, των εκπροσώπων του στο Κοινοβούλιο ή αλλού. Μπορούμε να κρίνουμε πολιτικά κόμματα βεβαίως και απ' αυτό, φυσικά είναι και το ζήτημα της ατομικής ευθύνης. Δεν σημαίνει ότι σε οποιονδήποτε πολιτικό χώρο δεν μπορεί να συμβεί ένα τέτοιο γεγονός. Το ζήτημα όμως είναι ότι δεν πρέπει να συμβαίνει και πρέπει και σε αυτό να είμαστε κάθετοι.

-- Τους ευρωβουλευτές ή τους βουλευτές πώς τους διαλέγετε εσείς; Πώς τους διαλέγει το ΚΚΕ;

-- Καλά, το ΚΚΕ δεν έχει καμία σχέση με τα υπόλοιπα, τα αστικά κόμματα, με τα κόμματα του κατεστημένου, με όλους αυτούς που υπηρετούν διαφορετικά συμφέροντα. Εμείς επιλέγουμε και τους ευρωβουλευτές και τους βουλευτές με βάση κριτήρια συμμετοχής τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι, στους αγώνες του λαού μας, αν στηρίζουν μια πορεία προς την πρόοδο, όχι τη «σικέ» πρόοδο που λένε διάφοροι δήθεν αριστεροί, δήθεν προοδευτικοί, αλλά αυτό που πάει την κοινωνία μπροστά, και σε αυτά τα ζητήματα που συζητάμε με αφορμή την υπόθεση Γεωργούλη αλλά και σε άλλα, γενικότερα ζητήματα. Κυρίως είναι ο αγώνας για μια πιο δίκαιη κοινωνία, σε αυτό παλεύεις και βεβαίως αυτό πρέπει να υπηρετούν και οι βουλευτές και οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ.

-- Αρα, η δημοφιλία έπεται της προσφοράς, όχι η δημοφιλία μπροστά. Εδώ θεωρείται ότι πρέπει να αλλάξει με έναν τρόπο; Νομίζω το έχει πει ο πρωθυπουργός, το λένε και διάφοροι τώρα, ότι ενδεχομένως πρέπει να επανέλθουμε σε ένα σύστημα λίστας πλέον και όχι σταυροδοσίας ανά την επικράτεια, όπου η δημοφιλία εκ των πραγμάτων είναι το κεντρικό στοιχείο.

-- Σωστά το θέτετε. Εχω ακούσει αυτήν την πρόταση και πρέπει να σας θυμίσω ότι το ΚΚΕ επανειλημμένα έχει πει ότι πρέπει να είναι με λίστα. Εμείς προκρίνουμε και ψηφίζουμε, είμαστε αναφανδόν υπέρ της λίστας, και στην Ευρωβουλή και στην ελληνική Βουλή. Αλλά εντάξει, για την Ευρωβουλή, που είναι ένα γενικότερο ζήτημα, είναι εκπροσώπηση στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στο Ευρωκοινοβούλιο δηλαδή, της Ελλάδας, και πρέπει να γίνεται μέσα από λίστα. Φυσικά, έχουμε διαφορετική άποψη για τη δημοφιλία.

Για εμάς κριτήριο δημοφιλίας είναι και όταν ένας εργάτης σε ένα εργοστάσιο, που είναι πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου για παράδειγμα, ή είναι πρόεδρος της ΛΑΡΚΟ ή πρόεδρος ενός σωματείου που παλεύει και αγωνίζεται καθημερινά, και συγκρούεται για τα συμφέροντα των εργαζομένων. Κάποιος μπορεί να έχει μια μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα από τα κανάλια, όμως όχι αναγκαστικά και μέσα στους αγώνες, μέσα στον λαό. Μπορεί κάποιοι να έχουν αναγνωρισιμότητα στα κανάλια, ή επειδή είναι δημοσιογράφοι ιδιωτικών μεγάλων ή κρατικών καναλιών, για παράδειγμα, και τους αναγνωρίζει ο κόσμος, αλλά στην κοινωνική τους ζωή να μην κάνουν τίποτε, δηλαδή δεν συμμετέχουν πουθενά, δεν πάνε να υποστηρίξουν αγώνες, προβλήματα, ενάντια σε πλειστηριασμούς που γίνονται κ.λπ. Εμείς θέλουμε να συνδυάζεται αυτό, δηλαδή ένας άνθρωπος, γιατί και ο ηθοποιός κάνει τη δουλειά του, όπως και ο εργάτης, όπως και ο υπάλληλος, όπως και ο πανεπιστημιακός. Επειδή ακριβώς είναι περισσότερο αναγνωρίσιμο πρόσωπο, έχεις μεγαλύτερες απαιτήσεις από το τι λέει δημόσια, από το τι κάνει δημόσια και από το πώς ενεργεί στον δημόσιο χώρο, γιατί δημόσιος χώρος δεν είναι το κανάλι, με συγχωρείτε πολύ. Είναι μέσα εκεί ο αγώνας.

-- Τι θα γίνει τώρα με τις εκλογές; Μια εκλογή θα έχουμε; Δύο θα έχουμε; Τρεις θα έχουμε; Τι εκτιμάτε εσείς; Πώς το βλέπετε;

-- Οι εκλογές είναι την 21η Μαΐου. Οι άλλες δεν είναι δεύτερες, είναι άλλες εκλογές, καινούργιες εκλογές, με άλλο εκλογικό σύστημα και με άλλους όρους. Ο κύριος όρος των δεύτερων όπως λέτε - εμείς δεν τις λέμε δεύτερες, είναι άλλες, καινούργιες εκλογές - θα είναι μία προσπάθεια χειραγώγησης της πρώτης ψήφου, δηλαδή ο ελληνικός λαός θα έχει αποφανθεί και θα έχει κατατάξει τα κόμματα, πρώτο, δεύτερο, τρίτο, τέταρτο, πέμπτο, δεν ξέρω τι, και θα έχει αποφανθεί έτσι όπως ψηφίζει. Στις δεύτερες εκλογές θα θέλουν τα δύο πρώτα κόμματα να χειραγωγήσουν την ψήφο, να «κλέψουν» όπως λέμε, να υποκλέψουν ψήφους, κάτω από ψεύτικα κατά την άποψή μας διλήμματα. Διότι ούτε στις δεύτερες - αυτές που λέτε δεύτερες - τις εκλογές του Ιουλίου θα μπορέσει να γίνει, όπως προσδοκούν, κυβέρνηση μονοκομματική, αυτοδυναμίας, θα είναι συνεργασίας πάλι, οπότε θα μπορούσαν από τις πρώτες εκλογές να γίνουν κυβερνήσεις συνεργασίας. Η διαφορά τους εδώ είναι ότι τσακώνονται για το ποιος θα έχει μεγαλύτερο κομμάτι, μερίδα μέσα στο Κοινοβούλιο σε αυτήν την κυβέρνηση, διότι τα προγράμματά τους, τα βασικά - μπορεί να μην είναι ίδια κόμματα, να έχουν επιμέρους διαφορές, όμως - τα κεντρικά ζητήματα για τα οποία κρίνεται η πορεία της χώρας, η πορεία του ελληνικού λαού, τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και της Ελλάδας, είναι στην ίδια κατεύθυνση. Από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, από το Χρηματιστήριο Ενέργειας, για τα ζητήματα της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας, των Μεταφορών, του νερού και μίας σειράς άλλων ζητημάτων, μέχρι την «πράσινη μετάβαση», που σημαίνει «πράσινα άλογα», τα γνωστά που έχουμε συζητήσει, και βεβαίως πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, funds, χαμηλό εργατικό εισόδημα και πάει λέγοντας. Σε αυτά υπάρχει σύμπνοια, υπάρχει συμφωνία. Αυτά είναι τα βασικά και ακόμη και στα ζητήματα του πώς χειριζόμαστε τον πόλεμο στην Ουκρανία, το ΝΑΤΟ, τις βάσεις κ.λπ. Και αυτά φαίνονται και από τις ψηφοφορίες στη Βουλή. Για παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ ψήφισε το 70% των νόμων που έφερε η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε το 50% των νόμων. Γιατί, για παράδειγμα, πολύ απλά σκέφτεται ο απλός άνθρωπος: Δεν θα μπορούσαν να είναι για δύο - τρία χρόνια σε μία κυβέρνηση συνεργασίας με όλους τους και να ησυχάσει ο ελληνικός λαός πλέον, και η οικονομία και οι αντοχές της για την οποία κόπτονται όλοι; Και να τελειώνουμε στις 22 Μάη.

-- Αυτή είναι και η απάντηση στο ερώτημα που έχετε απαντήσει ήδη, αλλά οφείλω να το ξαναθέσω, αν το ΚΚΕ θα συμμετείχε σε μία κυβέρνηση, ακόμα και με ψήφο ανοχής. Αυτή είναι η απάντηση που δίνετε;

-- Εμείς έχουμε ξεκαθαρίσει, και το λέμε κοιτάζοντας στα μάτια τον ελληνικό λαό, ότι ούτε συμμετοχή, ούτε στήριξη, ούτε ανοχή θα δώσουμε σε μία αντιλαϊκή κυβέρνηση, γιατί θεωρούμε ότι θα είναι από χέρι αντιλαϊκή οποιαδήποτε κυβέρνηση. Είτε με πρώτο κόμμα τη ΝΔ είτε με πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε μονοκομματική κυβέρνηση ενός από τους δύο είτε κυβέρνηση συνεργασίας με άλλους πρόθυμους - διαθέσιμους. Εμείς λέμε στον ελληνικό λαό, εφόσον ο ίδιος δεν έχει αποφασίσει ότι πρέπει να πάει - αν αποφασίσει είναι διαφορετικό ζήτημα - για ριζικές αλλαγές στο κράτος, στην κοινωνία, στην οικονομία, έχουμε συγκεκριμένη πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας και εκεί θα συμμετέχει ο λαός, έχουμε Πρόγραμμα. Δεν συμφωνούν όλοι οι άλλοι. Δεν υπάρχουν τέτοιες πολιτικές δυνάμεις. Εμείς το θέτουμε στον λαό, προσπαθούμε να τον πείσουμε. Ο ίδιος ο λαός ακόμα δεν έχει πειστεί γι' αυτό. Βεβαίως μένει να το δούμε και στις εκλογές και στους αγώνες που έρχονται τι θα κάνει, διότι εκεί πάμε, αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσει ο ελληνικός λαός ότι για να είναι δυνατός - επειδή έχει πραγματική δύναμη, που εμείς πιστεύουμε ότι ακόμη δεν την έχει καταλάβει ολοκληρωτικά - χρειάζεται να δείξει αυτήν τη δύναμή του και στους αγώνες και σε όλες τις κάλπες, στις βουλευτικές εκλογές, στις ευρωεκλογές, στις δημοτικές, στις περιφερειακές, στις αρχαιρεσίες των συλλόγων, των σωματείων, των Ομοσπονδιών, όπου γίνονται. Αυτό θα σημάνει μία συνολική αλλαγή συσχετισμού και βεβαίως εκεί το ΚΚΕ θα δώσει το «παρών», είμαστε έτοιμοι να δώσουμε το «παρών». Ομως τώρα, από τη θέση της αντιπολίτευσης, θα μπορέσουμε να συμβάλουμε ουσιαστικά.

-- Και θα αφήσετε τη χώρα ακυβέρνητη;

-- Να σας πω, αν στηρίξουμε ή δείξουμε ανοχή, θα έχουμε κάνει υποχώρηση σε αυτό που λέμε καθαρά στον ελληνικό λαό. Θα έχουμε βρεθεί να απολογούμαστε για πολιτικές που θα περνάνε τα υπόλοιπα κόμματα ή θα αναγκαστούμε να τη ρίξουμε μία τέτοια κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή που θα έρθει για ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή και να πούμε όχι, διότι τα μέτρα που θα παίρνει τα βλέπετε, τα λένε δημόσια. Για παράδειγμα, ματωμένα πλεονάσματα θα έχουμε ξανά, ουσιαστική αύξηση μισθών, μεροκαμάτων, εισοδήματος δεν θα έχουμε. Η φορολογία θα εξακολουθεί να είναι σε βάρος του ελληνικού λαού, των εργαζομένων, που πληρώνει φόρους στο 95%. Είδατε χθες (σ.σ. 20/4) την έκθεση του Γραφείου του Προϋπολογισμού της Βουλής, τι λέει και τι τονίζει. Το 95% των εσόδων από φορολογία ήταν από τον ελληνικό λαό, από τα λαϊκά στρώματα, από τους εργαζόμενους. Το 5% από το κεφάλαιο, το οποίο έχει δισεκατομμύρια κέρδη, εκατομμύρια κέρδη όλα αυτά τα χρόνια.

-- Λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ως κριτική: Αν είμαστε στη φάση που μπορούμε να συγκροτήσουμε μία κυβέρνηση προοδευτική, να εδραιώσουμε την απλή αναλογική, να συμφωνήσουμε για τα funds και τους πλειστηριασμούς, να συμφωνήσουμε σε βασικά πεδία. Γιατί να μείνει απέξω το ΚΚΕ;

-- Καλά, κυβέρνηση δεν γίνεται για την απλή αναλογική. Ας έφερνε την απλή αναλογική για παράδειγμα, να την ψηφίσουμε, όποιος και να τη φέρει στη Βουλή, να είναι απλή αναλογική. Για παράδειγμα, εμείς ψηφίσαμε την ψήφο στα 17, που την είχε φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, ψηφίσαμε να σταματήσει το bonus, και σε αυτό ψηφίσαμε υπέρ. Τι σημαίνει αυτό; Το ψηφίζεις στη Βουλή, αυτό δεν σημαίνει ούτε ανοχή ούτε συνεργασία. Γιατί η κυβέρνηση δεν έχει να λύσει δύο - τρία μικρά ζητηματάκια. Εγώ σας λέω, όταν για παράδειγμα στη θητεία αυτής της κυβέρνησης συμβαίνει με την Τουρκία αυτό που προωθείται τώρα, με κρυφές συνομιλίες και μετά τις εκλογές θα γίνουν και πιο φανερές, με παρέμβαση ευρωατλαντική για κυριαρχικά δικαιώματα, για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, αυτό ποιος θα το λύσει; Εχουμε άλλα ζητήματα. Κάθε μέρα περνάνε καραβιές, στρατιές, πλοίων, στρατιωτών, Αμερικάνων, Ευρωπαίων και πάνε στην Ουκρανία, στέλνουμε οπλικά συστήματα, χρησιμοποιούνται οι βάσεις. Εμείς λέμε να κλείσουν οι βάσεις, λέμε καταρχάς να μη χρησιμοποιούνται για τέτοιες επιθετικές ενέργειες ενάντια στους λαούς, είτε το λέει το ΝΑΤΟ είτε η ΕΕ. Σε αυτά πρέπει να απειθαρχείς και ξεκινάς άλλη πορεία. Ποιος από όλα τα άλλα κόμματα τα λέει αυτά; Θέλω να σας πω, δεν υπάρχει κοινή βάση για οποιαδήποτε τέτοιου είδους «προοδευτική συνεργασία». Για να μην κάνουμε τώρα ολόκληρη κουβέντα τι σημαίνει πρόοδος και τι συντήρηση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ «όσο πιο δεξιά τόσο πιο καλά», αυτή είναι η λογική του και το βλέπουμε και στη σύνθεση των ψηφοδελτίων του. Πιάνει από διάφορους δήθεν αριστερούληδες, πρώην αριστερούς, πρώην προοδευτικούς και τέτοια, πήρε το μισό ΠΑΣΟΚ που είχε κυβερνήσει, ήταν υπουργοί μαζί με τη ΝΔ, μαζί με άλλους και περάσανε όλα αυτά, από τα μνημόνια μέχρι οτιδήποτε άλλο αντιλαϊκό μέτρο, και φτάνει μέχρι τη ΝΔ και την «καραμανλική δεξιά» όπως λένε, δεν ξέρω βέβαια αν το στηρίζει ο κύριος Καραμανλής αλλά έτσι τη λένε, ας το βάλω εντός εισαγωγικών, και προσπαθεί να κάνει διείσδυση εκεί. Βλέπει σήμερα τον κύριο Σολτς, τι τον βλέπει, τι θα πει εκεί; Ο κύριος Σολτς έχει γονατίσει τους Γερμανούς εργαζόμενους. Θα ξέρετε ότι κάτι αντίστοιχο που γίνεται στη Γαλλία με μαζικές κινητοποιήσεις, όπου βρέθηκα πρόσφατα, γίνεται και στη Γερμανία. Ο κύριος Τσίπρας δεν πάει όμως στους εργαζόμενους που απεργούν, που κινητοποιούνται ενάντια στον Σολτς, πάει να δει τον κύριο Σολτς. Τι σόι πρόοδος είναι αυτή;

-- Πάει σε εκδήλωση της αριστεράς βέβαια.

-- Σοσιαλδημοκράτης είναι, αλλά είναι αστός καραμπινάτος, γνωστός για τα αντιλαϊκά μέτρα που πήρε στη χώρα του, γι' αυτά που παίρνει στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πάει λέγοντας...

-- Ακούγεται ότι με το γεγονός ότι γίνονται εκλογές τον Ιούλιο - είχαν γίνει βέβαια και το 2019 εκλογές τον Ιούλιο - αποκλείονται οι νέοι από την ψήφο με έναν τρόπο.

-- Να σας θυμίσω - πριν πούμε για τους νέους, που θα σας απαντήσω στο ερώτημα - ότι και τότε οι εκλογές που έγιναν τον Μάιο δεν ήταν με απλή αναλογική. Ο λαός επέλεξε με πλειοψηφικό σύστημα, έδωσε περίπου στο πρώτο κόμμα, τη ΝΔ, 19%, στο δεύτερο, τον ΣΥΡΙΖΑ, 16%, στο τρίτο, το ΠΑΣΟΚ, 13%, και σε συνέχεια στα υπόλοιπα κόμματα. Τον Μάιο του 2012 και ξανά, γιατί μπορούσαν να κάνουν και τότε κυβέρνηση συνεργασίας έτσι όπως ήταν με τα ποσοστά αυτά τα υπόλοιπα κόμματα, και ξανάγιναν τον Ιούλιο άλλες εκλογές, πήραν βέβαια λίγο παραπάνω τα δύο πρώτα κόμματα, και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, και έγινε η κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και μετά από κάποιες αλλαγές μπήκε και η ΔΗΜΑΡ κ.λπ. Λοιπόν, έτσι για να εξηγούμαστε, δεν είναι η απλή αναλογική μόνο, είναι τι αποφασίζει ο λαός. Δεν λέω ότι θα γίνει και κάτι τέτοιο τώρα, δεν φαίνονται ότι είναι τέτοιες συνθήκες.

-- Επειδή εσείς ερευνάτε την πραγματικότητα, βλέπετε κάποια σενάρια, βλέπετε πιθανότητα να ψηφίζουμε επ' άπειρον; Τι θα γίνει τώρα; Θα βρουν τρόπο;

-- Νομίζω ότι αντικειμενικά υπάρχει δυνατότητα να τα βρουν και πιστεύω ότι το ίδιο θέλουν και αυτοί που ουσιαστικά κινούν τα νήματα, που είναι η πραγματική εξουσία, δηλαδή θεωρώ ότι εφοπλιστές, βιομήχανοι, τραπεζίτες, η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι ΗΠΑ θέλουν να γίνει τώρα κυβέρνηση συνεργασίας, χωρίς προβλήματα. Νομίζω ότι αυτή είναι η κατεύθυνση που έχουν αυτά τα κόμματα. Με την πρώτη εκλογή, αν είναι δυνατόν. Τώρα αυτό θα εξαρτηθεί...

Να πω κάτι, εμείς είχαμε προτείνει στον υπουργό Εσωτερικών, στην κυβέρνηση της ΝΔ, έγκαιρα να λύσει το πρόβλημα των εποχικών εργαζομένων, της σεζόν όπως λέμε, γιατί δεν είναι μόνο το καλοκαίρι, ξεκινάει από τώρα, από το Πάσχα ήδη έχουν φύγει για τα νησιά, από τώρα λειτουργεί ο Τουρισμός, ο Επισιτισμός. Ολοι αυτοί οι άνθρωποι που δουλεύουν στον Επισιτισμό ή δουλεύουν στον Τουρισμό έχουν ξεκινήσει και φεύγουν, φυσικά πιο μαζικά αυτό γίνεται από τον Ιούνιο και μετά, αλλά και τον Μάιο θα υπάρχει πρόβλημα. Είχαμε πει να υπάρχει μία ρύθμιση, μπορεί να γίνει και νομικά, και τεχνικά μπορεί να επιλυθεί, αρκεί έγκαιρα να γίνει, και δεν πέρασε. Καταθέσαμε τροπολογία και δεν το δέχτηκε τότε η κυβέρνηση, νομίζω σκόπιμα, δεν θέλει δηλαδή νέους ψηφοφόρους να πάνε μαζικά στην κάλπη, δεν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά, γιατί υπάρχει το έδαφος να επιλυθεί αυτό το πρόβλημα και φυσικά δημιουργείται τέτοιο ζήτημα.

Αντικειμενικά, ξαναλέω, υπάρχει η δυνατότητα να γίνει κυβέρνηση τον Μάιο.

-- Να σας πω, έχετε βάλει εσείς στόχο αριθμητικό του κόμματος για τις εκλογές;

-- Δεν βάζουμε αριθμητικούς στόχους.

-- Από το 17%, από τη δεύτερη κατανομή.

-- Τότε και πάλι δεν ήταν αριθμητικός στόχος, είχε να κάνει με τον εκλογικό νόμο, τη δεύτερη κατανομή τότε, θυμόσαστε, το 1981.

Το ζήτημα είναι να πάμε όσο πιο ψηλά γίνεται, δεν θα είχαμε αντίρρηση για 17%, καμία...

-- Εχω παρατηρήσει, τελευταία κάνετε ένα «άνοιγμα» θα μου επιτρέψετε να πω, π.χ. σας είδα, κάνατε μια συνέντευξη στην ψυχαγωγική εκπομπή της Ναταλίας Γερμανού, σας είδα επίσης να χρησιμοποιείτε το χιούμορ στα βιντεάκια με το «Luben», βλέποντας την απήχηση που έχουν στη νεολαία, γιατί έχουν μία απήχηση, προηγουμένως ήταν μία συνάδελφός μας και το περιέγραφε πολύ εύγλωττα, έγιναν πραγματικά «viral». Αυτό δείχνει και μία προσαρμογή του Κομμουνιστικού Κόμματος και στα νέα δεδομένα;

-- Κοιτάξτε να δείτε, προσαρμογή με αυτήν την έννοια πάντα υπάρχει. Πριν πολλά χρόνια δεν υπήρχαν τα ψηφιακά δεδομένα, όταν άρχισαν να υπάρχουν τα παρακολουθείς, παρακολουθείς τις εξελίξεις και στην επικοινωνία, στη διαφώτιση, στην ενημέρωση.

-- Επειδή σας είχα ότι είστε λίγο συντηρητικοί ως κόμμα.

-- Αυτό που λέτε για το «Luben» δεν το έκανα εγώ, το «Luben» τα πήρε. Εγώ μιλάω όπως μιλάω και στην καθημερινή μου ζωή και μέσα στο Κόμμα και έξω από αυτό, δεν είμαι άλλος εδώ, άλλος εκεί, άλλος αλλού.

-- Οι επικοινωνιολόγοι σας τι λένε;

-- Τίποτα δεν μου λένε, καταρχήν δεν έχω κιόλας. Ούτε ρωτάω ούτε με απασχολεί καθόλου.

-- Πάντως, η επιστράτευση του χιούμορ, το οποίο είναι έμφυτο, φαίνεται και ιδιωτικά και δημόσια, δεν στερούνται οι Γραμματείς του ΚΚΕ διαχρονικά το χιούμορ η αλήθεια είναι.

-- Να σας πω κάτι, δεν θεωρώ αυτό που λένε lifestyle εκπομπές, εκπομπές ψυχαγωγίας, φυσικά κάθε εκπομπή έχει το δικό της περιεχόμενο και επιλέγει, δεν είναι ακριβώς ίδιες, αλλά η ψυχαγωγία, ο πολιτισμός, εντάξει με το σωστό τρόπο φυσικά, με περιεχόμενο που να προωθεί όχι αυτό το κουτσομπολίστικο, είναι στοιχείο της πολιτικής. Δεν μπορεί να είναι έξω από αυτό και το χιούμορ και το γέλιο, και η συζήτηση για κοινωνικά ζητήματα που αφορούν πώς βλέπουμε τους άλλους συνανθρώπους μας, ή πώς ζούμε στην οικογένεια, ή πώς πρέπει να είναι αυτό που λέμε οικογένεια, πώς πρέπει να είναι οι σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους. Αυτά δεν είναι έξω από αυτά που λέμε πολιτική γενικά, μπορεί να μην είναι κάθε φορά το μείζον ζήτημα πιθανόν, όμως είναι ένα σημαντικό κομμάτι που επηρεάζει και απασχολεί και τους νέους, οπότε δεν βλέπω για ποιον λόγο να μην πάω και να απαντήσω σε ζητήματα που μου έθετε η δημοσιογράφος εκεί.

-- Υπάρχουν ορισμένες εξελίξεις που μένουν λίγο πίσω. Βλέπουμε την τεχνητή νοημοσύνη, ασχολούνται όλοι με αυτό το πράγμα, βλέπουμε κάτι δισεκατομμυριούχους που ανατινάζονται οι πύραυλοί τους...

-- Ναι, και γελάει και λέει «ωραία πήγε η δοκιμή», επειδή ανατινάχτηκε και ξοδεύει δισεκατομμύρια, και πεινάει ο κόσμος στην Αφρική, στην Ασία, στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, παντού. Τόσοι άστεγοι και ο άλλος γελάει. Και βλέπετε, ο κόσμος κάθεται και το παρακολουθεί, ή τα κανάλια το προωθούν ως είδηση και «τι καταπληκτικό που είναι»!

-- Θα σας δούμε να έχετε προσωπικά social media;

-- Οχι, έχουμε ως Κόμμα. Ο,τι θέλω, εκφράζομαι μέσα από εκεί, και οι δηλώσεις μου και όλα, τα πάντα, από το Youtube, το Twitter, όλα αυτά τα έχουμε. Τα έχει το Κόμμα, όμως, και προωθεί από εκεί προς τα μέσα ενημέρωσης, προς τη νεολαία. Δεν έχω κάτι να πω διαφορετικό εγώ, τα ίδια λέμε.