Από τη συμμετοχή των Ελλήνων κομμουνιστών στις πορείες ειρήνης |
Σε Βερολίνο, Στουτγάρδη, Ντίσελντορφ, Νυρεμβέργη και Φρανκφούρτη τα μπλοκ του ΚΚΕ και της ΚΝΕ έστειλαν μέσα από τα πανό και τα συνθήματά τους το μήνυμα «Δυναμώνουμε την ταξική πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για τον σοσιαλισμό!».
Επίσης, διακινήθηκαν στους παρευρισκόμενους εκατοντάδες αντίτυπα (στα Ελληνικά και τα Γερμανικά) της Κοινής Ανακοίνωσης 39 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων για τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, που εκδόθηκε πριν από λίγες βδομάδες με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, του ΚΚ Εργαζομένων Ισπανίας, του ΚΚ Μεξικού και του ΚΚ Τουρκίας.
Στις συγκεντρώσεις συμμετείχαν επίσης μέλη και φίλοι του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος (DKP), της Σοσιαλιστικής Γερμανικής Εργατικής Νεολαίας (SDAJ) και του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας (TKP).
Γενικότερα, η συμμετοχή στις πορείες ειρήνης ήταν μεγάλη. Επέδρασαν σε αυτό τα κονδύλια ρεκόρ για τη μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας, που δίνονται από την κυβέρνηση για τις εξοπλιστικές δαπάνες του στρατού, σε συνδυασμό με τα υψηλά επίπεδα του πληθωρισμού, της ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας που πληρώνει ο λαός. Την ίδια ώρα η λαϊκή δυσαρέσκεια φουντώνει και καταγράφονται σημαντικές απεργιακές κινητοποιήσεις μετά από δεκαετίες.
Οι πασχαλινές πορείες ειρήνης πραγματοποιούνται στη Γερμανία για πάνω από 6 δεκαετίες και αποτελούν σημαντικό βήμα διαμαρτυρίας ενάντια στους πολεμικούς εξοπλισμούς και τον πόλεμο, παρά τις προσπάθειες που γίνονται από διάφορες δυνάμεις να κυριαρχήσει σε αυτές μια πασιφιστική προσέγγιση και συνθηματολογία που συσκοτίζει τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα και τις πραγματικές αιτίες των πολεμικών συγκρούσεων.
Αφορμή για την πρώτη πορεία ειρήνης, το Πάσχα του 1960, ήταν η απόφαση της τότε κυβέρνησης Κόνραντ Αντενάουερ (CDU) να εξοπλίσει τον στρατό με πυρηνικά όπλα. Φέτος, με την ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία να μαίνεται, καταγγέλθηκαν ο πόλεμος και η συμμετοχή της Γερμανίας σε αυτόν, που κλιμακώνεται με ευθύνη της σημερινής συμμαχικής κυβέρνησης του Ολαφ Σολτς, με κορμό τη σοσιαλδημοκρατία του SPD.