Χαρακτηριστικό παράδειγμα ποικιλομορφίας εργασιακών σχέσεων είναι η περίπτωση του Δήμου Ανω Λιοσίων. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι μόνο το 10% του προσωπικού των δημοτικών επιχειρήσεων είναι μόνιμο.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συλλόγου Υπαλλήλων των Δήμων Ανω Λιοσίων - Πετρούπολης - Καματερού - Φυλής και Θρακομακεδόνων, Γιάννης Παπαπαναής, στο δήμο υπάρχουν τρεις δημοτικές επιχειρήσεις (ραδιοφωνίας, ανάπτυξης και κατασκευαστική), οι οποίες «ζουν» κυρίως από τα αντισταθμιστικά οφέλη που λαμβάνει ο δήμος για τη λειτουργία της χωματερής. Υπολογίζεται ότι εργάζονται περίπου 2.000 εργαζόμενοι, εκ των οποίων μόλις οι 200 είναι μόνιμοι. «Αυτοί φαίνονται, γιατί υπάρχουν και εργαζόμενοι ανασφάλιστοι, με δελτίο παροχής υπηρεσιών, κλπ. που δεν είναι καταγεγραμμένοι πουθενά. Πολλοί προσφέρουν εργασία σε οργανωμένες υπηρεσίες του δήμου, χωρίς να αντιμετωπίζονται το ίδιο. Εξάλλου είναι γνωστή η θέση του δημάρχου, Ν. Παπαδήμα, ότι δε θέλει μόνιμο προσωπικό, οπότε πετυχαίνει εμμέσως ιδιωτικοποίηση του δήμου».

Σαν παράδειγμα ο Γ. Παπαπαναής αναφέρει την εντολή της ΕΕ και την απόφαση της διοίκησης του δημάρχου να δημιουργήσει δημοτική επιχείρηση για τη λειτουργία του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι». Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρηματοδοτείται για τα πρώτα χρόνια και μετά θα πρέπει να το αναλάβει μόνος του ο δήμος. «Ετσι, λοιπόν, "πετυχαίνει" μια δημοτική επιχείρηση που δεν προσλαμβάνει μόνιμο προσωπικό. Πληρώνουν οι δημότες και κερδίζει έδαφος ο ιδιωτικός τομέας σε βάρος του δημοσίου», μας λέει ο Γ. Παπαπαναής.

Ο ίδιος συμπληρώνει πως ο Σύλλογος έχει πολλές φορές απευθυνθεί προς τον δήμαρχο, ώστε να γίνει ένας προγραμματισμός των προσλήψεων και να προσλαμβάνεται μόνιμο προσωπικό για τις πάγιες ανάγκες. Τέλος, αναφερόμενος στην κυβερνητική ρύθμιση για μοριοδότηση των συμβασιούχων, τονίζει ότι «αποτελεί πολιτική απάτη. Πρέπει να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες».