«Η ανάπλαση στο Κέντρο της Αθήνας για μας δεν είναι "θεωρητικό" ούτε τεχνοκρατικό ζήτημα που πρέπει να απασχολεί τους "ειδικούς", πολεοδόμους ή άλλους επιστήμονες που ψάχνουν να βρουν τη "βέλτιστη" λύση... Αφορά τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που κατοικούν, εργάζονται στο Κέντρο της Αθήνας, εκατομμύρια εργαζόμενους που διέρχονται απ' το Κέντρο ή κυκλοφορούν στις περιοχές αυτές.

Γι' αυτό για κάθε τέτοια παρέμβαση στο δομημένο περιβάλλον ως ΚΚΕ θέτουμε το ερώτημα "ποιος ωφελείται;" Ποιων τις ανάγκες υπηρετεί αυτό το σχέδιο στο Κέντρο;

Αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα που πρέπει να καθορίζει τη σκέψη και τη στάση των εργαζομένων καθημερινά, απέναντι σε κάθε επεισόδιο της αντιλαϊκής επίθεσης.

Είτε τις εμβληματικές επενδύσεις απ' το λιμάνι του Πειραιά, στο Ελληνικό και το παράκτιο μέτωπο.

Είτε τις επενδύσεις για τις αναπλάσεις στο Κέντρο με την παράδοση των τελευταίων αδόμητων χώρων στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Οι επενδύσεις φέρνουν κέρδη στον επενδυτή και απαιτούν μόνιμες θυσίες απ' τους εργαζόμενους. Η στέρηση δωρεάν ελεύθερων χώρων και υποδομών άθλησης είναι δεδομένη στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, όπως δεδομένες είναι η απουσία ελεύθερου χρόνου, η διατήρηση των μισθών στο ύψος που δεν θίγουν την αύξηση των κερδών, των δικαιωμάτων στο όριο της ακραίας φτώχειας.

Επιμένουμε να βλέπουμε τη "μεγάλη εικόνα", να μιλάμε με τον λαό και να αποκαλύπτουμε τον σχεδιασμό της άρχουσας τάξης για το Λεκανοπέδιο και το Κέντρο της Αθήνας. Παλεύουμε να μη χαθεί το λαϊκό κίνημα στις "λεπτομέρειες", να μην μπερδευτεί με τις "εναλλακτικές διαδρομές" των αστικών κομμάτων και των παρατάξεών τους στην Τοπική Διοίκηση, που οδηγούν όλες στο "μοναδικό τελικό προορισμό" της εξασφάλισης της κερδοφορίας των ομίλων.

Γι' αυτό σε δήμο, Περιφέρεια και Βουλή οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ τοποθετήθηκαν αρνητικά αποκαλύπτοντας πού στοχεύει η "μεγάλη εικόνα" με τον "Μεγάλο Περίπατο", τα έργα σταθμών μετρό, την "αξιοποίηση" κρατικών κτιρίων στο Κέντρο της Αθήνας με τη μετακίνηση των υπουργείων στο κυβερνητικό πάρκο στην πρώην ΠΥΡΚΑΛ, τη διπλή ανάπλαση Αλεξάνδρας - Βοτανικού, τα Προσφυγικά, το Πάρκο Γουδή, τον Λόφο του Στρέφη, τον Ελαιώνα, την Πειραιώς.

Οπως αποτυπώνεται απ' το 2014 στο Ρυθμιστικό της Αθήνας, το Κέντρο προορίζεται να αποτελέσει διεθνή προορισμό τουρισμού "υψηλού επιπέδου", με επέκταση της τουριστικής περιόδου, δικτύωση των πολιτιστικών πόλων και του φυσικού περιβάλλοντος, αξιοποίηση των αδόμητων αστικών κενών. Στον "χώρο" το σχέδιο μεταφράζεται σε επενδυτικά σχέδια. Η αναβάθμιση των υποδομών έχει στόχο τη μεγάλη αγορά της λεγόμενης "silver economy", της αγοράς για το 7% των ενηλίκων της Ευρώπης που δηλώνει ότι επιθυμεί να ζήσει στη Νότια Ευρώπη μετά τη συνταξιοδότηση. Μαζί με τη μετατροπή της Αθήνας σε "city break" προορισμό για τουρίστες του Σαββατοκύριακου, για συνεδριακό τουρισμό, για όλες τις εποχές του χρόνου αποσκοπεί να εξασφαλιστεί άνοδος της τουριστικής κίνησης από 5,5 εκατ. σε 8,5 εκατ. τουρίστες.

Το "όραμα" αυτό του κεφαλαίου υπηρετούν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ που προωθούν τον σχεδιασμό, πέρα απ' τον "θόρυβο" της δήθεν δικομματικής αντιπαράθεσης, όπως έκανε η δημοτική αρχή της Αθήνας που μαζί με ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ επικύρωσαν το σχέδιο του "Μεγάλου Περιπάτου".

Το σχέδιο που υλοποιεί η δημαρχία Μπακογιάννη αποτελεί συρραφή παλιότερων μελετών και προτάσεων για το Κέντρο, όπως η Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων και το Rethink Athens. Η ανασυγκρότηση με άξονα την οδό Πανεπιστημίου εξετάζεται από το τέλος του 2009, στο πλαίσιο του Προγράμματος "ΑΘΗΝA - ΑΤΤΙΚΗ 2014". Ο ΣΥΡΙΖΑ ιδρύει την εταιρεία "Ανάπλαση Αθήνας ΑΕ" το 2018 για έργα εντός του δήμου και το καλοκαίρι του 2019, το υπουργείο Υποδομών του ΣΥΡΙΖΑ υλοποιεί αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την ανάπλαση του ιστορικού Κέντρου.

Η δημαρχία Μπακογιάννη επιτάχυνε την υλοποίηση αυτού του στρατηγικού σχεδιασμού με υπογραφή σειράς συμφωνιών και μνημονίων συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων και δήμου για την από κοινού υλοποίηση των σχεδίων αυτών με τη μορφή των ΣΔΙΤ, όπως το σχέδιο "AGORA ATHENS - Πλάκα Μοναστηράκι", τη συνεργασία δήμου - ΕΒΕΑ για μετατροπή του ιστορικού εμπορικού κέντρου της Αθήνας σε "open mall".

Με το πρόγραμμα "Υιοθέτησε την Πόλη σου" έγινε η αναδιαμόρφωση της Ομόνοιας με χορηγίες. Αντίστοιχος είναι ο χαρακτήρας της "δωρεάς" της εταιρείας διαχείρισης ακινήτων "Prodea", που εκμεταλλεύεται σειρά ακινήτων στα Εξάρχεια, για τη μελέτη διαμόρφωσης του Λόφου του Στρέφη. Η πρακτική αυτή θέλει τον δήμο να αναλαμβάνει να ολοκληρώσει τις προτεινόμενες από την εταιρεία εργασίες ανάπλασης, ώστε να δημιουργηθούν "ελκυστικές περιοχές" για νέες επενδύσεις αυξάνοντας τις αξίες των ακινήτων στην υπό ανάπλαση περιοχή.

Το Κέντρο μπαίνει σε κλοιό προκειμένου, "αποστειρωμένο", να παραδοθεί στις μεγάλες επενδύσεις. Με ριζική αλλαγή στις οικονομικές δραστηριότητες, εκτοπισμό των λαϊκών στρωμάτων που κατοικούν ακόμα εκεί και τμήματος των μικρών επαγγελματιών.

Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις Βαρκελώνης, Πράγας, Βενετίας και άλλων πόλεων, όπου τα τελευταία χρόνια γίνονται διαδηλώσεις ενάντια στην επέκταση του τουριστικού κλάδου και των συνοδών δραστηριοτήτων (Airbnb), που οδηγούν στην έξωση των μόνιμων κατοίκων απ' το Κέντρο των πόλεων λόγω αύξησης στις αξίες ακινήτων που φέρνουν υψηλότερα ενοίκια και τέλη. Η σημερινή εκτόξευση των ενοικίων και των τιμών ακινήτων στο Κέντρο της Αθήνας είναι αδιάψευστος μάρτυρας της εξέλιξης αυτής. Στο "αναπλασμένο" Κέντρο θα είναι απλησίαστες οι τιμές εστίασης και ψυχαγωγίας καθώς οι αυξημένες αξίες της επαγγελματικής στέγης χρεώνονται στον καταναλωτή.

Ο "εξευγενισμός" του Κέντρου περιλαμβάνει την εκδίωξη του εχθρού αγωνιζόμενου λαού με τον περιορισμό μέχρι και την απαγόρευση των διαδηλώσεων.

Η περιβόητη "αύξηση θέσεων εργασίας" αφορά κυρίως εποχικές, "ελαστικές" και φτηνές θέσεις εργασίας που δημιουργούνται στον ευρύτερο κλάδο του τουρισμού, του επισιτισμού και του εμπορίου. Η αλματώδης ανάπτυξη της "ατμομηχανής" του τουρισμού τη δεκαετία της προηγούμενης κρίσης δεν έφερε φθηνότερες και ποιοτικές διακοπές για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων.

Η ανάπλαση όχι μόνο δεν λύνει την απουσία χώρων πρασίνου και άθλησης στις πυκνοδομημένες γειτονιές, αντίθετα φέρνει νέες δυσμενείς επιπτώσεις. Τα πολυδιαφημισμένα "πράσινα πάρκα τσέπης" δεν είναι κάτι περισσότερο από φυτεμένες "αυλές" ανάμεσα σε πολυκατοικίες. Ενώ τα έργα της γραμμής 4 του μετρό στην ουσία κατασκευάζονται εις βάρος των λίγων ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων και πλατειών της περιοχής του Κέντρου. Μετατρέπουν τους κοινόχρηστους χώρους και πλατείες από χώρους στάσης και συνάθροισης σε χώρους διέλευσης για τους τουρίστες - πελάτες.

Τα εκατοντάδες δέντρα που μετακινήθηκαν, για παράδειγμα, απ' την πλατεία Κολωνακίου λόγω του μετρό έφυγαν για άλλες περιοχές χωρίς προοπτική αποκατάστασης, με μόνη δέσμευση να διατηρηθεί το "πράσινο ισοζύγιο" συνολικά στην έκταση του δήμου Αθήνας.

Ο σταθμός του μετρό για την πρόσβαση στο Αρχαιολογικό Μουσείο μεταφέρθηκε από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στην πλατεία Εξαρχείων εκτοπίζοντας το "ψηλό" πράσινο της πλατείας και τους κατοίκους, προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης στις επενδύσεις των ακινήτων και των ξενοδοχείων της περιοχής.

Ακόμα και στο Πάρκο Γουδή η αδόμητη έκταση πρασίνου που διασώθηκε απ' τα σχέδια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για το γήπεδο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός αντί να μετατραπεί σε πάρκο υψηλού πρασίνου προορίζεται να φιλοξενήσει διάφορες εμπορικές χρήσεις με παραχώρηση της έκτασης τμηματικά σε ιδιώτες.

Στο στόχαστρο βρίσκεται ακόμα και ο χαρακτήρας του ιστορικού χώρου του ΕΜΠ. Επιδιώκουν να μετατραπεί σε "πολυχώρο" - συμπλήρωμα του Μουσείου, μετά την υπόγεια επέκταση και λειτουργική διασύνδεσή του με το "Acropole". Η παράδοσή του για χρήσεις μεγάλων συνεδριακών αιθουσών, roof garden, "τεχνολογικού μουσείου" έρχεται να εκπληρώσει τον χρόνιο πόθο της άρχουσας τάξης να τελειώνει με τον εορτασμό του Πολυτεχνείου. Το σύμβολο των λαϊκών αγώνων ενάντια στη δικτατορία και στην Κατοχή.

Η μετάλλαξη του Πολυτεχνείου σε συνεδριακό κέντρο με "ολίγη" μουσειακή μνήμη δρομολογήθηκε αρχικά μέσω της εταιρείας "ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΑΕ" με πρόεδρο τον Μπελαβίλα, καθηγητή ΕΜΠ, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιο δήμαρχο Πειραιά.

Ρωτάμε κάθε εργαζόμενο και κάτοικο του Κέντρου: "Σκέψου εάν χωρούν μέσα στο πλάνο των επενδύσεων η στέγη, η δουλειά σου, η ζωή σου...".

Καλούμε την εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους που ζούνε και εργάζονται στην περιοχή να παραμείνουν σε ετοιμότητα και να οργανώσουμε τη μαχητική μας αντίσταση. Μόνο αυτή μπορεί να ακυρώσει αυτούς τους δυσμενείς σχεδιασμούς ή έστω να μεταβάλει, να καθυστερήσει κάποιες βασικές πλευρές τους.

Να μη δείξουν καμία εμπιστοσύνη:

- Στην κυβέρνηση της ΝΔ.

- Στο "μικρότερο κακό" της δήθεν αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ που επικαλείται ότι εκείνος θα καλέσει τους εργαζόμενους και τους φορείς σε διαβούλευση για "συνδιαμόρφωση" των παραμέτρων της ανάπλασης, με δεδομένα και αδιαπραγμάτευτα την κερδοφορία του κεφαλαίου, την ιδιοκτησία του στη γη.

- Τις δήθεν "κινηματικές" δυνάμεις που περιορίζονται στη "σκληρή" αντιπαράθεση με τη "νεοφιλελεύθερη", "δεξιά" ανάπλαση της ΝΔ, χωρίς να απορρίπτουν την καπιταλιστική ανάπτυξη και το "Πράσινο New Deal". Σπέρνουν αυταπάτες για τη δυνατότητα μια επόμενη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση να εφαρμόσει πιο "ήπιες παρεμβάσεις" με "κοινωνική διαβούλευση".

Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να οργανώσουμε τον αγώνα στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο: Τους μονοπωλιακούς ομίλους, το πολιτικό τους προσωπικό.

Για το ΚΚΕ η λύση ξεκινά απ' την εξασφάλιση δουλειάς για όλους, κάτι που προϋποθέτει όμως την απελευθέρωση από τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς. Μια εξουσία και οικονομία με εγγυημένη τη δουλειά, με ανθρώπινους όρους υγείας και ασφάλειας, με άμεση μείωση του χρόνου εργασίας σημαντικά κάτω απ' το 8ωρο, δηλαδή τη διασφάλιση ποιοτικού ελεύθερου χρόνου για τους εργαζόμενους.

Μόνο στο πλαίσιο αυτό είναι δυνατή η καταγραφή των λαϊκών αναγκών και η πρόβλεψη των μελλοντικών, ο υπολογισμός των αναγκαίων τεχνικών έργων, των χώρων πρασίνου, της λαϊκής κατοικίας, των μεταφορικών μέσων κ.λπ. Η κοινωνικοποίηση της γης επιτρέπει την κατανομή των αναγκαίων δραστηριοτήτων σε ολόκληρη τη χώρα, την υλοποίηση των βέλτιστων συνδυασμένων παρεμβάσεων. Ετσι θα δημιουργηθούν ελεύθεροι χώροι οι οποίοι θα καλύπτουν αυτές τις συνδυασμένες ανάγκες, με ανακαίνιση και εκσυγχρονισμό του κτιριακού αποθέματος και κατασκευή νέου».