Μπορεί ένα έργο που γράφτηκε πριν από χιλιάδες χρόνια να παραμένει επίκαιρο; Μπορούν τα μηνύματα της διασκευής του, που γράφτηκε δεκαετίες πριν, στον απόηχο ενός πολέμου, να δημιουργήσουν συνειρμούς με το «σήμερα», να απαντήσουν σε εικόνες που βλέπουμε καθημερινά στις οθόνες μας; Και πώς μπορούν όλα αυτά να δεθούν με τη λαϊκή παράδοση, με το δημοτικό τραγούδι; Πώς χωράει το δημοτικό τραγούδι στα σύγχρονα μηνύματα; Απαντήσεις στα παραπάνω αναζητήσαμε στη συζήτηση που κάναμε με την Γιώτα Βέη, «πρέσβειρα» της παραδοσιακής μουσικής της χώρας μας, με αφορμή την παράσταση «Τρωάδες» του Ευριπίδη σε διασκευή Ζ. Π. Σαρτρ, που κάνει πρεμιέρα σε λίγες μέρες, την Πέμπτη 21 Ιούλη, στο Θέατρο Πέτρας...

1126 λέξεις, σελ.: 25

«Ο Μπρεχτ είναι η φυσιογνωμία - κλειδί του καιρού μας, κι όλο σήμερα το θέατρο ξεκινά και επιστρέφει στα βασικά του συμπεράσματα» Ο Πίτερ Μπρουκ από νωρίς αποποιείται τα βαρίδια του αστικού κατεστημένου θεάτρου, γιατί, όπως έχει δηλώσει, «σκάβει με σίγουρο χέρι τον ίδιο του τον τάφο». Εχει επιλέξει να πάει με την πλευρά των κυνηγημένων και των κατατρεγμένων κι αυτή η επιλογή του καθρεφτίζεται στον τρόπο που επιλέγει τα μέλη του θιάσου του. Προτιμά σώματα και φωνές ηθοποιών που δεν ακολουθούν τον φυλετικό και ταξικό καθωσπρεπισμό του δυτικού θεατρικού μοντέλου. Το μαύρο χρώμα ταιριάζει στον ανεξίθρησκο και πολυφυλετικό εβραϊκής καταγωγής σκηνοθέτη από τη Λιθουανία, γιατί έχει ζήσει στο...

962 λέξεις, στήλη: ΔΑΧΤΥΛΙΚΑ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ - ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ, σελ.: 26

Πριν λίγες μέρες συμπληρώθηκαν 110 χρόνια από τη γέννηση ενός μεγάλου καλλιτέχνη, ίσως του πιο οικείου και ταυτόχρονα του πιο «γνωστού - άγνωστου» ηθοποιού: Του Διονύση Παπαγιαννόπουλου. Γεννήθηκε στις 12/7/1912, στο Διακοφτό Αχαΐας. Στη διάρκεια της σπουδαίας καριέρας του δίδαξε ήθος στο ελληνικό θέατρο και εξύψωσε την τέχνη του ηθοποιού, κάνοντάς την να έχει νόημα, ουσία και κυρίως ψυχή. Ο ατίθασος αλλά και φιλομαθής μικρός Διονύσης ήταν το έβδομο από τα οκτώ παιδιά των γονιών του, που διατηρούσαν το περίπτερο του χωριού, και υπήρξε άσσος στο ποδόσφαιρο, στο ακόντιο, στη ζωγραφική και στο τσάμικο! Δεν άφηνε τίποτα αδιάβαστο, οτιδήποτε έπεφτε στα χέρια του, μέχρι που κάτι ψάρια τυλιγμένα...

1060 λέξεις, σελ.: 27

67 λέξεις, σελ.: 25

188 λέξεις, σελ.: 25