Από το κακό στο χειρότερο πηγαίνει η κατάσταση με τα «επαγγελματικά ταμεία», τα οποία - θυμίζουμε - με πανηγυρικές πομφόλυγες προωθούσαν και συνεχίζουν να προωθούν κυβερνήσεις, εργοδοσία και εργατοπατέρες. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του επικουρικού ταμείου στον χώρο του Φαρμάκου, του ΤΕΑΥΦΕ. Σε πρόσφατη εκδήλωση ενημέρωσης που έγινε στις 4 Ιούνη από την Ομοσπονδία Ιατρικών Επισκεπτών (ΠΟΙΕ - είχε πρωταγωνιστήσει για τη δημιουργία του συγκεκριμένου «επαγγελματικού ταμείου»), η εικόνα που παρουσιάστηκε μόνο ανησυχία προκαλεί σε ασφαλισμένους και συνταξιούχους για την πορεία του Ταμείου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα στοιχεία που παρατέθηκαν από τους ειδικούς εισηγητές αναδεικνύουν ότι οι συντάξεις είναι πετσοκομμένες, ότι θα υπάρξουν εργαζόμενοι που δεν θα προλάβουν να πάρουν καν τις εισφορές που έχουν καταβάλει κ.ο.κ., όλα αυτά δηλαδή για τα οποία είχε προειδοποιήσει η Ομοσπονδία Φαρμάκου ήδη από το 2013, αντιδρώντας στη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Πιο συγκεκριμένα, τα στοιχεία δείχνουν ότι ενώ η μέση επικουρική σύνταξη στο ΤΕΑΥΦΕ διαμορφώνεται στα 152 ευρώ και μάλιστα με ασφαλιστικές εισφορές στο 8% του μισθού, στο δημόσιο ΕΤΕΑΕΠ βρίσκεται στα 195 ευρώ, ακόμα και μετά τις περικοπές και με ασφαλιστικές εισφορές στο 6%. Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση για τους νέους ασφαλισμένους (μετά το 1993), π.χ. με 30 χρόνια ασφάλισης και μισθό 1.527 ευρώ η επικουρική σύνταξη μειώνεται παραπέρα, στα 95 ευρώ, όταν η αντίστοιχη σύνταξη στο ΕΤΕΑΕΠ διαμορφώνεται στα 198 ευρώ! Σύμφωνα μάλιστα με υπολογισμούς, για να πάρει πίσω ο ασφαλισμένος τουλάχιστον τις εισφορές που έδωσε γι' αυτά τα 30 χρόνια ασφάλισης θα πρέπει να συμπληρώσει 101 χρόνια ζωής!

Μύθος αποδεικνύεται και ο ισχυρισμός για τη δημιουργία αποθεματικών στο Ταμείο μέσω των «επενδύσεων», καθώς, όπως προκύπτει, από τα 120 εκατ. ευρώ αύξηση της περιουσίας μεταξύ 2015 και 2021, τα 111 εκατ. ευρώ, δηλαδή το 92,5% της αύξησης οφείλεται στη μείωση των παροχών προς τους συνταξιούχους και στις εισφορές των ασφαλισμένων.

Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση, η ΟΕΦΣΕΕ θυμίζει καταρχάς ότι «πριν δέκα χρόνια, με πρωτοβουλία της διασπαστικής Ομοσπονδίας Ιατρικών Επισκεπτών (ΠΟΙΕ) και των συνδικαλιστικών παρατάξεων (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ) που την αποτελούσαν, το Ταμείο μας μετατράπηκε σε επαγγελματικό, κατ' εφαρμογή της τότε αντίστοιχης αντιασφαλιστικής νομοθεσίας».

Θυμίζει επίσης: «Από την πρώτη στιγμή η ΟΦΣΕΕ κατήγγειλε πως η επικουρική ασφάλιση στον κλάδο χάνει τον κοινωνικό της χαρακτήρα, αναδείκνυε τον αντιασφαλιστικό χαρακτήρα του κεφαλαιοποιητικού, ανταποδοτικού συστήματος, ενός συστήματος καθορισμένων εισφορών αλλά όχι εγγυημένων παροχών. Με πλήθος ανακοινώσεων ενημέρωνε τους συναδέλφους για τις παροχές που χάνονταν, για τις συντάξεις που θα μετατρέπονταν σε φιλοδωρήματα. Αντιπάλεψε την εφαρμογή της επαγγελματικής ασφάλισης στον κλάδο με τη μετατροπή του επικουρικού ταμείου σε επαγγελματικό - ΝΠΙΔ, έδωσε τη μάχη κόντρα σε "θεούς και δαίμονες" της τότε κυβέρνησης, της εργοδοσίας, των συνδικαλιστών της ΠΟΙΕ και της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, που συνασπίστηκαν στον ρόλο του "λαγού" για την εφαρμογή της επαγγελματικής ασφάλισης».

Και η ανακοίνωση συνεχίζει: «Ποια ήταν τότε η στάση της ΠΟΙΕ, που σήμερα "ανακαλύπτει την Αμερική";

Πανηγύριζε σύσσωμη πως με τη μετατροπή του Ταμείου μας σε επαγγελματικό εξασφαλίζονταν δήθεν οι συντάξεις, πως το Ταμείο δήθεν γυρίζει στα χέρια των εργαζομένων και των συνταξιούχων! Φωτογραφιζόταν με υποψήφιους βουλευτές της τότε αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ, που δήλωναν κι αυτοί τη στήριξή τους σε τέτοιες πρωτοβουλίες!

Τώρα, όλοι αυτοί μουρμουρίζουν "έκπληκτοι" ότι η μέση σύνταξη του ΤΕΑΥΦΕ είναι μικρότερη και από την αντίστοιχη του ΕΤΕΑΕΠ και ότι "κάτι πρέπει να αλλάξει".

Ωστόσο, ακόμα και τώρα, μη φανταστεί κανείς ότι οι λύσεις που προτείνουν έρχονται σε ρήξη με τις ευρωενωσιακές, κυβερνητικές, εργοδοτικές κατευθύνσεις για την Ασφάλιση, που τη θέλουν ατομική υπόθεση του κάθε ασφαλισμένου, που μετατρέπουν τον εργαζόμενο από ασφαλισμένο σε επενδυτή.

Προβάλλουν τη λογική της δυνατότητας να λειτουργήσει το Ταμείο σε "υβριδική" μορφή, ως επαγγελματικό αλλά υποχρεωτικής ασφάλισης, με όρους "υγιούς", "συμμετοχικής" διαχείρισης και βιωσιμότητας, με εξεύρεση "πόρων", και κατά συνέπεια αυτό που προτείνουν είναι αλλαγή στη διοίκηση του Ταμείου. Ο καβγάς δηλαδή γίνεται για την "καρέκλα", για μια άλλη διοίκηση που θα αποκαταστήσει δήθεν την αδικία.

Κάνουν πως δεν ξέρουν ότι το ΤΕΑΥΦΕ - ΝΠΙΔ δεν έχει καμία σχέση με Κοινωνική Ασφάλιση, ότι τα αποθεματικά του τζογάρονται, ότι από τη φύση του δεν μπορεί να εγγυηθεί όχι μόνο το ύψος της σύνταξης, αλλά ακόμα και την ίδια τη σύνταξη.

Οσο για το εφάπαξ, που κι αυτό έχει μετατραπεί σε φιλοδώρημα, ούτε καν αναφέρθηκε στη συζήτηση. Γιατί άραγε; Μήπως θεωρούν "αμελητέες" τις απώλειες των ασφαλισμένων σε αυτό το κομμάτι; 'Η μήπως δεν υπάρχουν άμεσες διοικητικές βλέψεις - "προτάσεις" για το ΤΑΥΦΕ - ΝΠΙΔ;».

Και καταλήγει η ΟΕΦΣΕΕ: «Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι του κλάδου ένα έχουμε να τους πούμε, γυρνώντας τους ταυτόχρονα την πλάτη: "Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί"!

Αυτοί που διέλυσαν το Ταμείο και αποδέχονται την προοπτική της επαγγελματικής ασφάλισης δεν μπορεί σήμερα να παρουσιάζονται ως "σωτήρες".

Η μόνη ρεαλιστική επιλογή, που δίνει προοπτική για το μέλλον των συντάξεών μας, είναι ο αγώνας για την ανατροπή όλων των αντιασφαλιστικών και αντεργατικών νόμων, ο αγώνας για ένα ενιαίο, υποχρεωτικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, καθολικό σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, που θα εξασφαλίζει συντάξεις και παροχές αντίστοιχες των σύγχρονων αναγκών μας».