Στις 9.30 π.μ. στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, στο κτίριο «Κεράνη» στου Ρέντη, μαθητές, καθηγητές και γονείς απαιτούν να του δοθεί άσυλο
Eurokinissi |
Ο Σ. Καμαρά μετά τη συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου |
Στη συγκέντρωση καλούν η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Μπραχαμίου, η ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας (που έχει κηρύξει και 3ωρη διευκολυντική στάση εργασίας), η Ενωση Γονέων Αγίου Δημητρίου, η Ομοσπονδία Γονέων και Κηδεμόνων Περιφέρειας Αττικής και μαζικοί φορείς της πόλης, όλοι στηρίζοντας τον Σαϊντού στο δίκαιο αίτημά του.
Το κύμα αλληλεγγύης που έχει ξεσηκωθεί όλες αυτές τις μέρες, και ιδιαίτερα μετά τις 25 Μάρτη, οδήγησε σε αναδίπλωση και την κυβέρνηση. Αρχικά η υπουργός Παιδείας Ν. Κεραμέως δήλωσε ότι ...μερίμνησε «για την ενίσχυση του φακέλου του μαθητή με υλικό σχετικά με τη συμμετοχή και απόδοσή του στο σχολικό περιβάλλον», ενώ το ίδιο επανέλαβε χτες και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος συναντήθηκε με τον Σαϊντού για λίγη ώρα στο Μέγαρο Μαξίμου και όπως δηλώνεται σε σχετικό δελτίο Τύπου «εξέφρασε την προσδοκία του η Απόφαση της Αρχής Προσφυγών να είναι τέτοια που θα επιτρέψει στον Σαϊντού Καμαρά να κάνει την Ελλάδα τη δεύτερη πατρίδα του».
Γίνεται όμως φανερό ότι το γενικότερο ζήτημα των ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων που ενηλικιώνονται αφήνεται στο απυρόβλητο.
Το προσφυγόπουλο αυτό στα 15 του χρόνια, προσπαθώντας να ξεφύγει από τις δύσκολες καταστάσεις που αντιμετώπιζε στην πατρίδα του, τη φτώχεια και την έλλειψη οικογένειας, έκανε ένα επικίνδυνο ταξίδι μέσω Σενεγάλης και Τουρκίας. Ναυάγησε στην Κάλυμνο το 2019, πέρασε σε δομές με το καθεστώς προστασίας ασυνόδευτου ανηλίκου και τελικά εντάχθηκε στο εκπαιδευτικό σύστημα στο Μπραχάμι, όπου βρήκε μια καινούργια οικογένεια στο σχολείο και στη γειτονιά.
Για τον Σαϊντού η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Μπραχαμίου σημειώνει στο κάλεσμά της: «Ολοι οι μαθητές πρέπει να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας! Το γεγονός αυτό δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό! Οι κυβερνήσεις και το κράτος διαχρονικά αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες μαθητές κατ' αυτόν τον τρόπο. Είτε τους πετάνε έξω από τα σχολεία είτε τους αφήνουν αβοήθητους, αναθέτοντας την ευθύνη σε ΜΚΟ, οι οποίες κάνουν χρυσές δουλειές με τις ευλογίες κυβερνήσεων και ΕΕ, ενώ η ολόπλευρη φροντίδα για τη μόρφωση και τα δικαιώματα αυτών των παιδιών θα έπρεπε να ανήκει αποκλειστικά στην ευθύνη του κράτους.
Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα ο συμμαθητής μας, όπως και χιλιάδες άλλοι πριν από αυτόν, δεν είναι καθόλου τυχαία. Είναι αποτέλεσμα της συνολικότερης πολιτικής που ακολουθείται εδώ και πολλά χρόνια. Η προσφυγιά και η μετανάστευση γεννιούνται από τις συγκρούσεις των "ισχυρών" αυτού του κόσμου, όπως είναι και αυτή που βλέπουμε να εκτυλίσσεται σήμερα στην Ουκρανία». Και καταλήγει:
«Ολοι οι μαθητές δίνουμε τη μάχη μαζί με τους γονείς και τους καθηγητές μας για τη ζωή και τα δικαιώματα του Σαϊντού και όλων των "Σαϊντού" του κόσμου!».
Τον αγώνα των μαθητών, των γονιών και του Σαϊντού στηρίζει και η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης.