Με εντεινόμενες διεργασίες, με προεκτάσεις και παρεμβάσεις εντός και εκτός συνόρων, καθώς και με συνεχιζόμενες μετακινήσεις στελεχών από το ένα αστικό κόμμα στο άλλο, προχωρά η προεκλογική περίοδος στη Γαλλία ενόψει των προεδρικών εκλογών του Απρίλη.

Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, ο νυν Πρόεδρος Εμ. Μακρόν - ο οποίος ακόμα δεν έχει ανακοινώσει τυπικά την υποψηφιότητά του - προηγείται με 24,3%, ενώ μεγάλη μάχη δίνεται για τη δεύτερη θέση: Η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν εμφανίζεται πιο μπροστά με 17,1%, ενώ ακολουθούν η υποψήφια της «παραδοσιακής» δεξιάς («Ρεπουμπλικάνοι»), Βαλερί Πεκρές, με 15,5%, και ο επίσης ακροδεξιός Ε. Ζεμούρ με 14,4%. Αλλες πρόσφατες σφυγμομετρήσεις (όπως αυτή για τη «Le Monde») δείχνουν ακόμα πιο κοντά αυτούς τους 3 υποψηφίους.

Σε κάθε περίπτωση, οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τον Μακρόν να κερδίζει στον δεύτερο γύρο, όποιον και να αντιμετωπίσει από τους τρεις παραπάνω, με ποσοστά από 54% έως 62,5%.

Σε ένα τέτοιο φόντο, οι αυξανόμενες μεταπηδήσεις στελεχών μεταξύ αστικών κομμάτων αποτυπώνουν την έντονη κινητικότητα στο αστικό πολιτικό σκηνικό, αλλά και την κοινή αντιλαϊκή στρατηγική, ανεξαρτήτως «αποχρώσεων».

Μεταξύ άλλων, τις τελευταίες μέρες ο πρώην υπουργός Οικονομικών (επί προεδρίας Σαρκοζί) E. Woerth και η δήμαρχος του Καλαί N. Bouchart (επίσης «κοντινή» στον πρώην Γάλλο Πρόεδρο) ανακοίνωσαν ότι εγκαταλείπουν τους «Ρεπουμπλικάνους» και την Πεκρές, για να υποστηρίξουν τον Μακρόν. Ως αιτία επικαλέστηκαν ανάμεσα σε άλλα τη διαφωνία με τη «σκλήρυνση» της γραμμής της Πεκρές στα θέματα του Μεταναστευτικού και της «ασφάλειας». Λίγο μετά, άλλη μία πρώην υπουργός επί προεδρίας Σαρκοζί, η Nora Berra, δήλωσε ότι δεν θα στηρίξει την Πεκρές.

Την ίδια ώρα, συνεχείς «αυτομολήσεις» καταγράφει και η Λεπέν: Μετά την πρόσφατη φυγή δύο ευρωβουλευτών του κόμματός της, που ανακοίνωσαν ότι στηρίζουν τον Ζεμούρ, το ίδιο «δρομολόγιο» ακολούθησε και ο Στ. Ραβιέρ, ο μοναδικός γερουσιαστής του «Εθνικού Συναγερμού», δηλώνοντας ότι πιστεύει πως ο Ζεμούρ «είναι αυτός που πραγματικά ενώνει»....

Βγάζοντας έναν ακόμα «άσο» στον διαγκωνισμό για την επικράτηση στον ευρύτερο «συντηρητικό» χώρο και αποτυπώνοντας διεθνείς προεκτάσεις της εκλογικής αναμέτρησης στη Γαλλία, ο Ζεμούρ ανακοίνωσε ότι αργά προχτές είχε 40λεπτη τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό πρώην Πρόεδρο Ντ. Τραμπ.

«Μοιραζόμαστε τις ίδιες ιδέες, ειδικά ότι οι ΗΠΑ πρέπει να παραμείνουν ΗΠΑ και η Γαλλία πρέπει να παραμείνει Γαλλία», ανέφερε ο Ζεμούρ, προσθέτοντας πως είπε στον Τραμπ ότι και οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν έναν «πολιτισμικό πόλεμο».

Σύμφωνα με τον ίδιο, ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ του είπε «να παραμείνω αυτός που είμαι, ότι τα ΜΜΕ θα με πουν βάναυσο αλλά αυτό που έχει σημασία είναι να παραμείνω αληθινός».

Το επιτελείο του Ζεμούρ ανέφερε ότι συζητήθηκαν το Μεταναστευτικό, θέματα «ασφάλειας» και οικονομίας των δύο χωρών.

Πηγές από το περιβάλλον του Τραμπ, πάντως, ανέφεραν ότι η παραπάνω επικοινωνία δεν σηματοδοτεί «επίσημη στήριξη» του Ζεμούρ από τον Αμερικανό πρώην Πρόεδρο.

Σε αυτό το έδαφος, η Β. Πεκρές επιχειρεί να κερδίσει «πόντους», συνδέοντας τις αναφορές της στην «αυτοτέλεια» της Γαλλίας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς με ένταση της ακροδεξιάς και αντιμεταναστευτικής ρητορικής.

Στην πρώτη μαζική προεκλογική συγκέντρωσή της στο Παρίσι, την Κυριακή, «διερωτήθηκε» μεταξύ άλλων: «Σε δέκα χρόνια θα είμαστε ακόμα η έβδομη δύναμη στον κόσμο; Θα είμαστε ακόμα ένα κυρίαρχο έθνος, ή ένας δορυφόρος των ΗΠΑ ή ένας κινεζικός εμπορικός σταθμός; Θα είμαστε ενωμένοι ως έθνος ή διχασμένοι;».

«Απέναντι σε αυτά τα ζωτικά ερωτήματα, τίποτα δεν είναι μοιραίο. Ούτε η μεγάλη υποβάθμιση, ούτε η "μεγάλη αντικατάσταση"», δήλωσε η Πεκρές, αναφερόμενη στη σκοταδιστική θεωρία σύμφωνα με την οποία οι γηγενείς χριστιανοί Γάλλοι «αντικαθίστανται» σκόπιμα από μουσουλμάνους μετανάστες με τη συνενοχή γαλλικών ελίτ.

Καθώς βέβαια οι παραπάνω θεωρίες βρίσκουν έδαφος στην ίδια την αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ, στην ένταση της καταστολής κ.ο.κ., που εφαρμόζει και η κυβέρνηση Μακρόν, η Πεκρές τοποθετήθηκε υπέρ των σκληρών συνόρων στην ΕΕ και υπέρ της αυστηροποίησης των μέτρων ελέγχου και περιορισμού της μετανάστευσης. Από το ίδιο βήμα μίλησε για μια «νέα Γαλλία», «νόμου και τάξης», ενώ παράλληλα υποστήριξε πως οι ηρωίδες της είναι η Μάργκαρετ Θάτσερ και η Αγκελα Μέρκελ.