Για ακόμη μία χρονιά, στο Φεστιβάλ λειτούργησε το Στέκι Νέων Στρατευμένων, με κεντρικό σύνθημα «Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έχουν δικαιώματα πολιτικά».

Φέτος, για πρώτη φορά μετά την πανδημία, φαντάροι που υπηρετούν στην Αττική, αλλά και όσοι βρίσκονταν «αδειούχοι» στην Αθήνα, είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν μία από τις δεκάδες εκδηλώσεις και συναυλίες που πραγματοποιήθηκαν στο Φεστιβάλ.

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στο Στέκι των Νέων Στρατευμένων και είχε τη χαρά να συνομιλήσει με δύο απ' αυτούς για τη θητεία τους, τα εμπόδια και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, όπως, για παράδειγμα, τα ελλιπή μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό.

Ο Λάμπρος μάς μιλάει για τα όσα συνάντησε στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων (ΚΕΕΔ) στο Μεγάλο Πεύκο, όπου παρουσιάστηκε κι έκανε την ειδικότητά του.

«Οταν μπήκα ήταν μια περίεργη εμπειρία για μένα, μόλις 18 χρονών. Με βοήθησε το γεγονός ότι παρουσιάστηκα μαζί με έναν φίλο μου. Ηταν περίεργο το συναίσθημα να μπαίνεις στο στρατό στα 18 σου, ξαφνικά, μόλις έχεις τελειώσει το σχολείο.

Θυμάμαι την πίεση της πρώτης μέρας, που νιώθεις χαμένος και τρέχεις από εξέταση σε αποθήκες ιματισμού, συνεντεύξεις κ.τ.λ. Αμέσως μετά, κατανεμηθήκαμε στους λόχους, όπου εκεί γινόταν πραγματικά το αδιαχώρητο. Στο λόχο μου ήμασταν 200 άτομα, ασφυκτικά, ο ένας πάνω στον άλλο, και στις δύο κουκέτες, παρά την οδηγία που υπήρχε για έναν φαντάρο ανά κουκέτα. Ενώ σε άλλο λόχο ήταν 300 άτομα (!).

Παρέμεινα στο ΚΕΕΔ για να περάσω την εκπαίδευση των Ειδικών Δυνάμεων και για να πάρω την ειδικότητα νοσοκόμου. Στην εκπαίδευση έγιναν ακραία καψώνια, όπως τα "βαρελάκια", με τη διαφορά όμως ότι είχε χιόνια. Μιλάμε για τον Φλεβάρη, που είχε χιονίσει στην Αττική ακόμα και μέσα στο κέντρο της Αθήνας».

«Μετά πήγα Αυλώνα, Μάρτιο. Η κατάσταση ήταν τραγική. Χειρότερη ακόμη κι απ' το ΚΕΕΔ. Αλλά τουλάχιστον λόγω του μεγέθους της μονάδας, τα μέτρα τηρούνταν.

Στον Αυλώνα είχαμε πάρα πολλές υπηρεσίες, μας πήγαινε ακόμη και 14 - 1 (!). Δηλαδή 2 εξόδους τον μήνα».

«Στο τέλος επέστρεψα και πάλι στο ΚΕΕΔ. Με το που μπήκε το καλοκαίρι, η κατάσταση χειροτέρευσε δραματικά, αφού στο λόχο δεν υπήρχε air condition, με τις θερμοκρασίες για πολλές μέρες να είναι πάνω από 39 βαθμούς. Πολλοί φαντάροι διαμαρτυρηθήκαμε στην αναφορά γι' αυτή την κατάσταση, αλλά η απάντηση ήταν "δεν έχουμε λεφτά". Μία συχνή και βολική απάντηση, η οποία, ωστόσο, προκαλεί τους φαντάρους, τη στιγμή που φεύγουν δισεκατομμύρια για τους εξοπλισμούς. Ούτε ένα ευρώ δεν δίνουν για να κάνουν τη ζωή των φαντάρων που υπηρετούν τη θητεία τους λίγο... ανθρώπινη.

Επιπλέον, υπάρχει σοβαρό ζήτημα στο στρατόπεδο με τις τιμές και άλλα που "βρωμάνε"... όπως για παράδειγμα η γνωστή - σε όποιον έχει κάνει στο ΚΕΕΔ - ψησταριά. Πανάκριβα πράγματα σε φαντάρους που δεν έχουν ούτε ευρώ στην τσέπη. Εγώ έχω βγάλει αρκετές μέρες χωρίς "ούτε μια". Ευτυχώς βοήθησαν συγγενείς και φίλοι. Αντίθετα, τα μαγαζιά στη Νέα Πέραμο μας κάνουν καλύτερες τιμές επειδή είμαστε φαντάροι, ενώ ο στρατός κοιτάει να τσεπώσει όσα μπορεί.

Ενα άλλο παράδειγμα είναι το γεγονός ότι αναγκάζονται όλοι οι φαντάροι να δίνουν 2 ευρώ για το κούρεμά τους, ενώ κανονικά είναι δωρεάν. Αυτά τα λεφτά πού πάνε;».

«Με τις φωτιές πηγαίναμε ως 24ωρη υπηρεσία πυρασφάλεια, Θρακομακεδόνες, Βαρυμπόμπη και δεν μας πρόσφερε ο στρατός ούτε το νερό μας».

«Αυτό που σου μένει, είναι η γνωριμία με αρκετά παιδιά, που έχουμε κοινούς προβληματισμούς και άγχη για τη ζωή μας, το αύριο, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Πού θα βρούμε δουλειά, πώς θα σπουδάσουμε, τι εφόδια θα έχουμε για το μέλλον. Και όλοι μαζί όσο ήμουν στο στρατό, είχαμε μία αγωνιστική στάση, μπορώ να πω, για όλα τα προβλήματα, τα παλέψαμε, άλλα τα καταφέραμε να τα λύσουμε άλλα όχι, αλλά σίγουρα δεν αδιαφορήσαμε».

Ο Γιάννης παρουσιάστηκε στο 221 ΤΕ της Μυτιλήνης. Τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας απ' τον κορονοϊό και το Προσφυγικό ήταν δύο απ' τα σημαντικότερα ζητήματα που αντιμετώπισε στη θητεία του.

Μας λέει:

«Για να φτάσεις στο νησί, κάνεις ένα τεράστιο ταξίδι 16 ωρών. Στο πλοίο συνάντησα αρκετά παιδιά που ταξιδεύαμε μαζί για να παρουσιαστούμε στην ίδια μονάδα. Η πρώτη μέρα είναι δύσκολη, έχει πολύ τρέξιμο. Τα ρούχα που μας έδωσαν (δύο μπλούζες, δύο παντελόνια, ένα εσώρουχο κ.ά.) προφανώς δεν φτάνουν για τη θητεία».

«Απ' την πρώτη κιόλας βδομάδα ήρθαμε αντιμέτωποι με τα ελλιπή μέτρα κατά του Covid. Σχεδόν 25 άτομα μπήκαν σε καραντίνα μετά από εντοπισμό κρουσμάτων, ενώ ο τρόπος που μας έβαζαν σε καραντίνα όλους μαζί, είχε αποτέλεσμα κάθε μέρα να βγαίνει θετικός και ένας ακόμη. Μια παράνοια!

Στο λόχο είχαμε μείνει τρεις όλοι κι όλοι που δεν είχαμε έρθει σε επαφή με κρούσμα και φυσικά φορτωθήκαμε όλες τις υπηρεσίες. Για την κατάσταση διαμαρτυρήθηκα στον διοικητή της μονάδας, ο οποίος μας πρότεινε να βάλουμε μάσκες και... στον ύπνο!

Μαζί με άλλους φαντάρους δημοσιεύσαμε την κατάσταση αυτή στο "alt.gr" και αυτό αποτέλεσε αφορμή ώστε το θέμα να φτάσει και στη Βουλή μέσα από Ερώτηση που κατέθεσε το ΚΚΕ.

Ετσι κύλησαν οι πρώτοι μήνες, όλα είχαν πάει πίσω, ορκωμοσίες, εκπαιδεύσεις κ.τ.λ., λόγω πανδημίας».

«Η θητεία στη Μυτιλήνη μάς έφερε αντιμέτωπους με ορισμένες ρατσιστικές και ξενοφοβικές συμπεριφορές στελεχών απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες. Ευτυχώς, τέτοιες θέσεις δεν υιοθετούνταν από την πλειοψηφία.

Πραγματικά ήταν θλιβερό να κάνεις υπηρεσία μέσα στη νύχτα και να βλέπεις τις βάρκες να έρχονται στο νησί. Να σκέφτεσαι από πού ξεκίνησαν αυτοί οι άνθρωποι και πώς βρέθηκαν εδώ, το αισχρό παιχνίδι των διακινητών.

Είχαμε και περιστατικό με στέλεχος που μας έβαλε να φωνάξουμε εθνικιστικό, αλυτρωτικό σύνθημα εναντίον της Τουρκίας. Την επόμενη μέρα βγήκα παραπονούμενος στην αναφορά, ώστε να καταγγείλω το γεγονός, σημειώνοντας ότι είναι απαράδεκτο να αναφωνούνται τέτοια συνθήματα και να καλλιεργείται το μίσος ανάμεσα στους λαούς. Στο κάτω κάτω, δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα.

Μετά απ' αυτό επιχείρησαν να με τρομοκρατήσουν μια μικρή ομάδα φασιστοειδών, χωρίς αποτέλεσμα φυσικά».

«Μετά από πέντε μήνες θητείας στη Μυτιλήνη, πήρα μετάθεση για τον Αυλώνα. Εκεί, ενώ περιμένεις να δεις μια βελτίωση, η κατάσταση που αντίκρισα ήταν πραγματικά άσχημη.

Αποκορύφωμα ήταν η έλλειψη πόσιμου νερού. Μέσα στο καλοκαίρι! Μετά τις διαμαρτυρίες μας, ωστόσο, η κατάσταση διορθώθηκε».