Σάββατο 9 Οχτώβρη 2021 - Κυριακή 10 Οχτώβρη 2021
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σε πείσμα

Στην καπιταλιστική Ρωσία ένας στους δύο (49%) δηλώνει ότι προτιμά το σοβιετικό σύστημα, ενώ δύο στους τρεις (62%) θεωρούν ότι «το οικονομικό σύστημα του κρατικού σχεδιασμού και της κρατικής κατανομής είναι καλύτερο», σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου «Λεβάντα» που έγινε τον περασμένο Αύγουστο. Από τα στοιχεία προκύπτει ότι η «νοσταλγία» για το σοβιετικό σύστημα είναι η μεγαλύτερη που καταγράφηκε σε σχετικές έρευνες από το 2000. Ενδιαφέρον είναι και το εξής στοιχείο: Στις ηλικίες 18 έως 24 ετών, δηλαδή σ' αυτούς που γεννήθηκαν μετά τις ανατροπές στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, το ποσοστό που θεωρεί καλύτερο το σοβιετικό σύστημα ανέρχεται στο 30% και αυξάνεται όσο μεγαλώνει η ηλικία των ερωτώμενων. Στην ηλικία 55 και άνω, που έχουν ζήσει τον σοσιαλισμό, το ποσοστό που θεωρεί καλύτερο σύστημα αυτό που υπήρχε μέχρι το 1990 ανεβαίνει στο 62%! Ανεξάρτητα από την αφετηρία του καθενός, 30 χρόνια μετά τις ανατροπές και παρά το ξεσάλωμα του αντικομμουνισμού, στη Ρωσία παραμένει ισχυρή η νοσταλγία για τον σοσιαλισμό, επιβεβαιώνοντας ότι οι κατακτήσεις του λαού στα χρόνια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, ανεξάρτητα από λάθη, παραλείψεις ή παρεκκλίσεις, έχουν αφήσει γερό αποτύπωμα τόσο στις παλιότερες όσο και στις νεότερες γενιές, σε πείσμα των απολογητών της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που καταδικάζει τους λαούς στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.

Να το πάρει...

«Τέτοιες συμφωνίες οφείλουν να χτίζουν πάνω σε αυτό που έχει οικοδομηθεί από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις. Είναι θεμιτό να διαφωνούμε, αυτό προβλέπεται από τις διαφορές της πολιτικής μας προσέγγισης στα πράγματα. Αλλά να διαφωνούμε για να διαφωνούμε σε θέματα εθνικής σημασίας είναι αχαρακτήριστο, ειδικά όταν επί της ουσίας παραδέχεστε την ορθότητα της εν λόγω Συμφωνίας», είπε ο ένας, στη συζήτηση για την Ελληνογαλλική Συμφωνία στη Βουλή. «Εχουμε χαρακτηρίσει στρατηγικά ορθή την προσέγγιση της Ελλάδας και της Γαλλίας. Οχι μόνο γιατί η Γαλλία, ως μεσογειακή ναυτική δύναμη, έχει αδήριτα εθνικά συμφέροντα να αντιταχθεί στην προβολή ισχύος και στην παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας εκ μέρους της Τουρκίας, αλλά και γιατί η Γαλλία στο κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι έχει θέσεις που βρίσκονται εγγύτερα σε αυτό που επιδιώκουμε εμείς ως χώρα», συμπλήρωσε ο άλλος. «Η κύρωση της συγκεκριμένης Συμφωνίας, κατά τη δική μας άποψη, είναι μια χρυσή ευκαιρία για μια ευρύτερη συζήτηση γύρω από τα θέματα της εθνικής στρατηγικής. Οχι προφανώς για να την αλλάξουμε, γιατί δεν έχουμε τέτοιο δικαίωμα. Θα μπορούσαμε όμως να ανιχνεύσουμε το πεδίο μιας εθνικής συνεννόησης και - γιατί όχι; - συναίνεσης, όπου είναι δυνατόν, για τη συνολική πορεία της χώρας, τους νέους εθνικούς στόχους και την αναγκαία στρατηγική που είναι επιβεβλημένη στις σημερινές συνθήκες και συγκυρίες», πρόσθεσε ο τρίτος. «Στρατηγικά είναι ορθή η Συμφωνία, είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας και του ελληνικού λαού; Επί της αρχής, ναι. Υπάρχουν και γκρίζα σημεία, τα οποία θα τα δούμε, θα τα πούμε», κατέληξε ο τέταρτος.

... το ποτάμι

Ποιοι τα λένε αυτά; Να το πάρει το ποτάμι... Ο πρώτος είναι ο Μ. Λαζαρίδης της ΝΔ. Ο δεύτερος είναι ο Γ. Κατρούγκαλος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο τρίτος, ο Αντ. Μυλωνάκης της Ελληνικής Λύσης. Και ο τέταρτος, ο Κ. Σκανδαλίδης του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ. Τόσο ...χαοτικές ήταν λοιπόν οι διαφορές τους στη συζήτηση που έγινε την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή, όπου ο ένας έσπρωχνε τον άλλο για να εκφράσουν την ευαρέσκειά τους για τη Συμφωνία, ανεξάρτητα από τη στάση που κράτησε το κάθε κόμμα στην ψηφοφορία που ακολούθησε. Το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο: Στο ζήτημα της ιμπεριαλιστικής εμπλοκής για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, δεύτερη γνώμη δεν υπάρχει από κανένα αστικό κόμμα. Ολα τα άλλα είναι για να λειαίνουν τις γωνίες, να συντηρούν κάλπικες διαχωριστικές γραμμές και να εφησυχάζουν τον λαό ότι στο ναρκοπέδιο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών υπάρχει και ...ακίνδυνη στρατηγική εμπλοκής.

Δόγματα...

Τη μάχη των ...δογμάτων έδωσαν Μητσοτάκης και Τσίπρας στη συζήτηση για την Ελληνογαλλική Συμφωνία στη Βουλή. Η αρχή έγινε όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναρωτήθηκε αν αλλάζει «το δόγμα της εξωτερικής πολιτικής και της άμυνας της χώρας», επειδή η Συμφωνία «μας εμπλέκει σε εξαιρετικά επικίνδυνες περιπέτειες στο εξωτερικό» και η εξωτερική πολιτική «αποστασιοποιείται από τη λογική όπου χρόνια τώρα βρίσκεται η στρατηγική μας στην εξωτερική πολιτική και την άμυνα, τη λογική του πυλώνα σταθερότητας ειρήνης και ασφάλειας στην περιοχή». Τέτοιο ...πλυντήριο του ιμπεριαλιστικού βούρκου και της πολιτικής όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων που κυλιούνται σ' αυτόν δεν έχει ξαναϋπάρξει. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι το δόγμα της εξωτερικής πολιτικής μέχρι σήμερα εγγυόταν την ειρήνη και την ασφάλεια και ότι τώρα, με το βήμα παραπάνω στην ιμπεριαλιστική εμπλοκή, το δόγμα αυτό αλλάζει, βάζοντας σε κίνδυνο τη χώρα και το λαό! Αλήθεια, όμως, όταν ο ίδιος υπέγραφε τη Στρατηγική Συμφωνία με τις ΗΠΑ, επεκτείνοντας το στρατιωτικό τους αποτύπωμα στην Ελλάδα, την ειρήνη και την ασφάλεια είχε στον νου του; Οταν έφερνε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, με πρόσχημα το Προσφυγικό, αλλά στην πραγματικότητα για τον έλεγχο της Ρωσίας, ενίσχυε τον ρόλο της χώρας ως «πυλώνα σταθερότητας» στην περιοχή;

... και πυλώνες

Οταν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ξεκινούσε η διαπραγμάτευση για την Ελληνοαμερικανική Συμφωνία, που τώρα τρέχει να ολοκληρώσει η ΝΔ και με την οποία σε κάθε γεωγραφικό διαμέρισμα θα λειτουργεί και μια αμερικανοΝΑΤΟική βάση, την ασφάλεια στην περιοχή ήθελαν να υπηρετήσουν; Οταν υπέγραφαν τις διμερείς και τριμερείς συνεργασίες με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ και όταν διαπραγματεύονταν με τα κράτη του Κόλπου για ΝΑΤΟικές συνέργειες και εξοπλισμούς, όπως κάνει σήμερα και η ΝΔ, την ειρήνη είχαν στον νου τους; Και, τέλος, όταν επί όλων των κυβερνήσεων - και αυτής του ΣΥΡΙΖΑ - οι δαπάνες για εξοπλισμούς είναι σταθερά πάνω από το 2% του ΑΕΠ, όπως επιτάσσει το ΝΑΤΟ, και τα ελληνικά στρατεύματα υπηρετούν τους στόχους του όπου Γης, ποια ακριβώς «ασφάλεια και σταθερότητα» εξασφαλίζουν στον λαό; Το δόγμα τους είναι ένα: Τα συμφέροντα της αστικής τάξης, που αυξάνει την επιθετικότητά της στην περιοχή με όλες τις κυβερνήσεις, στο πλαίσιο του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού, στην προσπάθεια να αναβαθμίσει τον ρόλο της. Κι αυτό δεν μπορεί παρά μόνο ανησυχία να προκαλεί στον λαό.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Σάββατο 9 Οκτώβρη

1829 Οι Τζορτζ και Ρόμπερτ Στίβενσον επιδεικνύουν την ατμομηχανή τους, που σέρνοντας γεμάτα βαγόνια αναπτύσσει την ιλιγγιώδη για την εποχή ταχύτητα των 46 χιλιομέτρων την ώρα.

1940 Γεννιέται ο Βρετανός μουσικός Τζον Λένον.

1945 Ιδρύεται στο Παρίσι η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ).

1949 Η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, που συνήλθε στην Αλβανία, κηρύσσει τον τερματισμό του ένοπλου αγώνα και τη μεταφορά του κέντρου βάρους της δουλειάς του Κόμματος «στην οργάνωση και καθοδήγηση των οικονομικών και πολιτικών αγώνων όλων των στρωμάτων του εργαζόμενου λαού».

1967 Εκτελείται ο κομμουνιστής επαναστάτης Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα.

Κυριακή 10 Οκτώβρη

1813 Γεννιέται ο Ιταλός συνθέτης Τζουζέπε Βέρντι.

1916 Η Αντάντ επιδίδει Διακοίνωση προς την ελληνική κυβέρνηση του βασιλιά Κωνσταντίνου με απαίτηση τον έλεγχο των σιδηροδρομικών γραμμών, την παράδοση του Πολεμικού Ναυτικού και την αποστρατιωτικοποίηση της Σαλαμίνας και του Πειραιά. Λίγες βδομάδες αργότερα, γαλλικά στρατεύματα θα αποβιβαστούν και θα καταλάβουν τον Πειραιά.

1923 Στη Σαξονία και τη Θουριγγία της Γερμανίας συγκροτούνται εργατικές κυβερνήσεις από τους κομμουνιστές και τμήματα της σοσιαλδημοκρατίας (10-16/10/1923). Ο σοσιαλδημοκράτης Πρόεδρος της Γερμανίας Φρ. Εμπερτ διατάσσει την κινητοποίηση του στρατού εναντίον τους και έπειτα από σκληρές μάχες οι εργατικές κυβερνήσεις καταλύονται. Το ΚΚ Γερμανίας τίθεται εκτός νόμου.

1941 Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) απευθύνει το πρώτο διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό.

1941 Με πρωτοβουλία των κομμουνιστών στρατιωτών στη Μέση Ανατολή ιδρύεται η Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση (ΑΣΟ).

1950 Συνέρχεται στη Ρουμανία η 3η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ (10-14/10/1950), που αποτελεί το σημαντικότερο Σώμα του Κόμματος μετά το 7ο Συνέδριό του (1945). Η σημασία της έγκειται στο γεγονός ότι είναι το Κομματικό Σώμα που επιχειρεί την πολιτική προσαρμογή του Κόμματος στη νέα φάση του συσχετισμού δυνάμεων, μετά την οργανωμένη υποχώρηση του ΔΣΕ (τέλη Αυγούστου 1949) και την έξοδο των δυνάμεών του από την Ελλάδα.

1951 Συνέρχεται η 2η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, που μεταξύ άλλων αποφάσισε τη μετάφραση και έκδοση στα Ελληνικά του «Κεφαλαίου» του Μαρξ και των «Απάντων» των Λένιν και Στάλιν. Επίσης, η Ολομέλεια καθαίρεσε τον Μ. Παρτσαλίδη από μέλος της ΚΕ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ