Κάνοντας λοιπόν τη σούμα, το μέλλον που «εγγυώνται» οι καπιταλιστές, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά τους στους νέους των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, είναι αυτό: Ταξικοί φραγμοί στη μόρφωση και «ξεδιάλεγμα» από νωρίς, δουλειά με όρους... 18ου αιώνα για τους «τυχερούς», την ώρα που δεκάδες χιλιάδες άλλοι θα είναι στην ανεργία, και γηρατειά με «εξασφαλισμένη» φτώχεια και αγωνία. Αυτό πασάρουν για «νέο» και «σύγχρονο», την ώρα που χωρίς τον βραχνά του καπιταλιστικού κέρδους, υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για τους νέους και τις οικογένειές τους να ζήσουν με βάση τις σύγχρονες ανάγκες, να έχουν ολόπλευρη μόρφωση, σταθερή δουλειά με λιγότερο εργάσιμο χρόνο και πλήρη δικαιώματα, πρόσβαση σε αναβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας. Το μαύρο μέλλον δεν είναι μονόδρομος: Η ορμητική συμμετοχή στον αγώνα, το χτύπημα του κακού «στη ρίζα» του μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω.