Με το βλέμμα στον τεράστιο ορυκτό πλούτο της Λιβύης και τις μεγάλες «ευκαιρίες» ανοικοδόμησης στην κατεστραμμένη χώρα, ο λαός της οποίας εξακολουθεί να πληρώνει ακριβά τη ΝΑΤΟική επίθεση του 2011 και την κατάσταση που διαμόρφωσε, ξένοι ηγέτες και υπουργοί, καθώς και στελέχη επιχειρήσεων κατευθύνονται εδώ και βδομάδες στην Τρίπολη. Στόχος τους είναι να εξασφαλίσουν επικερδή συμβόλαια και να αυξήσουν τη γεωπολιτική επιρροή, σε μια χώρα που βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου και της Βόρειας Αφρικής.

Μόνο μέσα στην τελευταία βδομάδα κατέφθασαν στην Τρίπολη για συναντήσεις με τον νέο μεταβατικό πρωθυπουργό, Αμπντούλ Χαμίντ Ντμπέιμπα και τον επικεφαλής του Προεδρικού Συμβουλίου, Μοχάμαντ Μένφι, οι πρωθυπουργοί της Μάλτας, Ρόμπερτ Αμπέλα, της Ιταλίας, Μάριο Ντράγκι, της Ελλάδας, Κυρ. Μητσοτάκης, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, πολυμελής κινεζική αντιπροσωπεία της κατασκευαστικής εταιρείας «Kimberley CAPITAL Holding Company» που ειδικεύεται σε μεγάλες επενδύσεις στο εξωτερικό και στελέχη κρατικών εταιρειών Ενέργειας, ανάπτυξης υποδομών, κ.ά. Είχε προηγηθεί προ δεκαημέρου επικοινωνία των Προέδρων Αιγύπτου, Αμπντέλ Φατάχ Σίσι, και Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, με επίκεντρο τις εξελίξεις στη Λιβύη και την κοινή απαίτησή τους για άμεση αποχώρηση όλων των ξένων μισθοφόρων και στρατευμάτων.

Οι περισσότεροι ξένοι ηγέτες εξασφάλισαν διαβεβαιώσεις για διερεύνηση διμερών ή πολυμερών σχημάτων συνεργασίας, σε μια σειρά από τομείς, όπως οι υποδομές, οι υπηρεσίες Υγείας, οι σταθμοί παραγωγής και τα δίκτυα ηλεκτρικού ρεύματος, υδροδότησης κ.ά.

Με τις ίδιες στοχεύσεις, το Ελληνοαραβικό Εμπορικό Επιμελητήριο πραγματοποίησε την Τετάρτη τηλεδιάσκεψη με Ελληνες και Αραβες διπλωμάτες και επιχειρηματίες της Βόρειας Αφρικής.

Στο μεταξύ, την περασμένη Τετάρτη ο Λίβυος πρωθυπουργός, Α. Χ. Ντμπέιμπα, ξεκίνησε μίνι περιοδεία σε χώρες του Περσικού Κόλπου, κάνοντας την αρχή από το Κουβέιτ, όπου συνάντησε τον εμίρη Ναουάφ αλ Σαμπάχ, συζητώντας για συνεργασίες στην Ενέργεια και την ασφάλεια. Την Πέμπτη μετέβη στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα όπου συνάντησε τον πρίγκιπα διάδοχο στο θρόνο, Μοχάμεντ μπιν Ζαγιέντ.

Ενα από τα κομβικά ζητήματα στο δρόμο για τη διεξαγωγή των εκλογών στις 24/12/2021 είναι η παραμονή ξένων μισθοφόρων και τουρκικών στρατευμάτων.

Η προηγούμενη κυβέρνηση, του Φαγιέζ Σάρατζ, και η νυν, του εκατομμυριούχου επιχειρηματία Α. Χ. Ντμπέιμπα, συμφωνούν στα λόγια με την απαίτηση για απομάκρυνσή τους, χωρίς ωστόσο να έχει γίνει κάτι στην πράξη.

Χαρακτηριστική ήταν η συνάντηση που είχαν στο Νίγηρα στις 3/4 (με αφορμή την ορκωμοσία του Προέδρου της χώρας) ο πρόεδρος του Ανώτατου Κρατικού Συμβουλίου της Λιβύης, Χαλίντ Αλ Μίσρι, και ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών, Ζαν Ιβ Λε Ντριάν. Διαφώνησαν στο θέμα των ξένων στρατευμάτων που παραμένουν στη Λιβύη κατά παράβαση της συμφωνίας εκεχειρίας. Ο Μίσρι συμφώνησε μόνο με την ανάγκη απομάκρυνσης των ξένων μισθοφόρων που υποτίθεται πως έπρεπε να είχε γίνει εδώ και περίπου τρεις μήνες. Διαφώνησε με την απομάκρυνση των Τούρκων στρατιωτικών, επειδή βρίσκονται «νόμιμα στη Λιβύη» έπειτα από πρόσκληση της προηγούμενης κυβέρνησης. Εδειξε καχύποπτος απέναντι στην πενταμελή ενδολιβυκή «Στρατιωτική Επιτροπή 5+5» που έχει συγκροτηθεί μετά την εκεχειρία του Οκτώβρη, εξηγώντας πως «αυτές οι δυνάμεις» (υπονοώντας εκείνες του στρατηγού Χάφταρ, αρχηγού του «Εθνικού Λιβυκού Στρατού») «συνιστούν απειλή για την εθνική ασφάλεια της Λιβύης».

Στην πραγματικότητα, το ρευστό πολιτικοστρατιωτικό τοπίο στη Λιβύη παραμένει εύφλεκτο. Παρά το σχηματισμό «μεταβατικής κυβέρνησης», η σύγκρουση των διαφορετικών τμημάτων της αστικής τάξης συνεχίζεται, όπως και η επέμβαση ξένων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Πριν από μερικές βδομάδες ο «λιβυκός στρατός» στην Τρίπολη (που απαρτίζεται κυρίως από ισλαμιστές) διαπίστωσε την επιστροφή μισθοφόρων της ρωσικής εταιρείας «Wagner» και των σουδανικών παραστρατιωτικών ταγμάτων «Τζαντζαγουίντ» (που δρούσαν επί Προέδρου Μπασίρ στο Νταρφούρ του Σουδάν). Οι μισθοφόροι, μετά από ολιγοήμερη αποχώρηση, επέστρεψαν στις θέσεις τους στη Σύρτη (π.χ. στρατόπεδο Τζάλιτ και αεροπορική βάση Γκαρνταμπίγια).

Αντίστοιχα, στην Τρίπολη εκτιμάται πως υπάρχουν έως σήμερα περίπου 6.500 φιλότουρκοι Σύροι μισθοφόροι. Σε πολλές χιλιάδες ανέρχονται οι ντόπιες και ξένες δυνάμεις του «Εθνικού Λιβυκού Στρατού» του Χ. Χάφταρ, στην ανατολική Λιβύη, που παραμένουν σε αναμονή.

Η όξυνση του ανταγωνισμού ξένων δυνάμεων και μονοπωλίων πάνω από την «πίτα» του λιβυκού εθνικού πλούτου δεν έχει ξεπεραστεί στο ελάχιστο. Αφήνει, έτσι, όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά...