Σάββατο 27 Μάρτη 2021 - Κυριακή 28 Μάρτη 2021
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 36
ΝΕΟΛΑΙΑ
ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Πρωτοπόρα δράση και παρέμβαση στις διεργασίες από τις δυνάμεις της ΚΝΕ

Συζήτηση με τον Ανδρέα Κοράκη, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ

-- Το τελευταίο διάστημα, έχουμε μια καθημερινή σχεδόν δραστηριότητα των φοιτητών της Θεσσαλονίκης με συνελεύσεις, μαζικές κινητοποιήσεις, εκδηλώσεις. Τι επέδρασε σ' αυτό, παρά τα εμπόδια που βάζει και η πανδημία;

-- Βρισκόμαστε σε μία περίοδο έντονων διεργασιών, εξαιτίας προβλημάτων που συσσωρεύονται με τα πανεπιστήμια κλειστά εδώ και έναν χρόνο και τα οποία εντάθηκαν με την ψήφιση του νέου νόμου.

Οι εξελίξεις γεμίζουν με οργή, αγανάκτηση και ανησυχία τους νέους. Για τον έναν χρόνο μακριά από τις σπουδές τους, την ίδια στιγμή που έχουν ανοίξει ή ανοιγοκλείσει σχεδόν όλα, εκτός από τα πανεπιστήμια. Για τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης στις οικογένειές τους και στους ίδιους. Για την κοροϊδία σχετικά με τη διαχείριση της πανδημίας, την ένταση της καταστολής και τη στοχοποίηση των νέων από την κυβέρνηση για να κρύψει την εγκληματική πολιτική της.

Η καθοριστική παρέμβαση και συμβολή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην ανάπτυξη αγώνων, η προσπάθεια να «ζωντανέψουν» τα πανεπιστήμια, να οξυνθεί ο προβληματισμός, να δυναμώσει η οργάνωση και η διεκδίκηση για «σύγχρονες σπουδές και μόρφωση», μετά από έναν χρόνο κλειστών σχολών, αποτυπώνονται στις διεργασίες και στη συμμετοχή των φοιτητών στις κινητοποιήσεις.

Είναι σημαντική παρακαταθήκη και πείρα η προσπάθεια των κομμουνιστών και των πρωτοπόρων εκλεγμένων φοιτητών όλο αυτό το διάστημα μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους να μη «νεκρώσουν», αξιοποιώντας νέες μορφές και τρόπους δράσης, ώστε να μην ανασταλεί η διεκδίκηση για τις ανάγκες και τα προβλήματα που γέννησε η τηλεκπαίδευση, η εξ αποστάσεως διδασκαλία. Να μπορούν οι φοιτητές να εμπιστευτούν τους φοιτητικούς συλλόγους, μπροστά στα αδιέξοδα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν συνολικά. Η ενημέρωση, η συζήτηση και η δράση να δίνουν απάντηση στον ατομικό δρόμο, στη μοιρολατρία που καλλιεργεί το σύστημα.


Οι δυνάμεις της ΚΝΕ έχουν πρωταγωνιστήσει όλο το προηγούμενο διάστημα στη διαφώτιση και την οργάνωση του αγώνα, στην ανάδειξη της πρότασής μας για το πανεπιστήμιο που έχουμε ανάγκη, στον προσανατολισμό της πάλης των φοιτητών. Η πρότασή μας για ανοιχτές σχολές, για ζωντάνεμα των συλλόγων, σε συνδυασμό με την οργανωμένη απειθαρχία απέναντι στο νόμο Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη, ώστε να μείνει στα χαρτιά, εκφράζει τη μεγαλύτερη μάζα των φοιτητών που κατεβαίνει στο δρόμο και προβληματίζεται για τις εξελίξεις.

-- Αναφέρεστε σε έντονες διεργασίες μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους. Πώς παρεμβαίνουν οι δυνάμεις της ΚΝΕ;

-- Δίνουμε με αποφασιστικότητα τη μάχη για αλλαγή του συσχετισμού σε μια σειρά από φοιτητικούς συλλόγους, αλλά και για τη διατήρησή του εκεί όπου η πλειοψηφία των φοιτητών συσπειρώνεται σ' έναν αγωνιστικό προσανατολισμό, που θέτει στο επίκεντρο επιθετικά αιτήματα διεκδίκησης, όπως ότι σήμερα είναι απολύτως αναγκαίο και ρεαλιστικό να ανοίξουν οι σχολές με όλα τα μέτρα προστασίας.

Η επιλογή της κυβέρνησης να τις κρατάει κλειστές είναι συνειδητή, δείχνει στην πράξη ποιες είναι οι προτεραιότητές της. Για παράδειγμα, κρατάει κλειστές τις σχολές αλλά την ίδια ώρα, η επιχειρηματική δραστηριότητα στο ΑΠΘ, τα «μνημόνια συνεργασίας» με επιχειρήσεις, η διασύνδεση με εταιρείες στο κομμάτι της Ερευνας δεν έχουν σταματήσει δευτερόλεπτο. Για καθηγητές, βιβλία, συγγράμματα και υποδομές «δεν υπάρχουν χρήματα», αλλά τα 30 εκατομμύρια ευρώ για την πανεπιστημιακή αστυνομία, βρέθηκαν στο «άψε - σβήσε».

Είναι επίσης σημαντικό να γίνεται κριτήριο σε κάθε νέο που μπαίνει στη μάχη ότι υπάρχουν οι δυνατότητες να αντιμετωπιστούν διαφορετικά οι συνέπειες από τον έναν χρόνο πανδημίας. Αναδεικνύοντας τη διέξοδο στον αγώνα για πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών, απαντάμε στην προσπάθεια να καλλιεργηθούν αυταπάτες για εύκολες λύσεις.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ μπορούν και δίνουν απάντηση σε κάθε νέο και νέα που βλέπουν γύρω τους τις μεγάλες δυνατότητες της εποχής να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες για πραγματική μόρφωση, που θα ενσωματώνει όλη την αναγκαία επιστημονική γνώση και θα αποτελεί βάση για την αφομοίωση των νέων τεχνολογικών, επιστημονικών εξελίξεων στο επιστημονικό τους αντικείμενο. Και βέβαια, την ανάγκη για μόνιμη και σταθερή δουλειά μετά το πανεπιστήμιο.

-- Πάνω σε ποια βασικά ζητήματα αναπτύσσεται η αντιπαράθεση;

-- Η κυβέρνηση και οι πρυτανικές αρχές επιδιώκουν να εμπεδωθεί ως κανονικότητα και αναγκαιότητα ο νέος νόμος, αξιοποιώντας και μεμονωμένες ενέργειες που συκοφαντούν την πάλη του φοιτητικού κινήματος. Η πραγματικότητα όμως τους διαψεύδει. Η καταστολή και ο αυταρχισμός στοχεύουν φοιτητές που παλεύουν για τις σπουδές τους. Στοχεύουν σε αιτήματα και διεκδικήσεις, που εδώ και έναν χρόνο η κυβέρνηση αρνείται να ικανοποιήσει.

Σημαντικό ζήτημα στη διαπάλη μέσα στις σχολές, κυρίως με τη ΔΑΠ - ΝΔΦΚ και άλλες δυνάμεις, είναι το τι έρχονται να υπηρετήσουν ο νέος νόμος και η ένταση της καταστολής. Οι δυνάμεις της ΚΝΕ αναδεικνύουν ότι στρώνεται το έδαφος για να ενισχυθεί ένα πανεπιστήμιο που θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, θέτοντας τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων ως ύψιστο κριτήριο στη διαμόρφωση των σπουδών. Με φοιτητές - πελάτες στο σήμερα και φθηνούς εργαζόμενους την επόμενη μέρα.

Αναγκαίο συστατικό σε αυτό το πανεπιστήμιο είναι η καταστολή, ώστε να επέρχονται ο φόβος και ο συμβιβασμός. Πρόκειται για όψεις του ίδιου νομίσματος και όχι κάποια «ιδεοληψία» και «εκτροπή» της κυβέρνησης, όπως το παρουσιάζουν οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ και άλλων ομάδων.

Η προσπάθεια της κυβερνητικής παράταξης να εμφανίσει την πλειοψηφία των φοιτητών ότι συμφωνεί με το νέο νόμο, μόνο γέλια προκαλεί. Παρά την απουσία της έναν χρόνο από τα πανεπιστήμια, οι φοιτητές δεν ξεχνούν: Η σημερινή κατάσταση στα πανεπιστήμια είναι οι δικές της προτάσεις, ενώ οι σκηνές βίας και καταστολής είναι το «όραμά» της για το «σύγχρονο» πανεπιστήμιο της υποστελέχωσης, της επιβολής διδάκτρων. Αυτό είναι το «ευρωπαϊκό» πανεπιστήμιο, μακριά από τους φοιτητές και τις ανάγκες τους.

Εχουν ευθύνη για την κατάσταση του φοιτητικού κινήματος και τη μη λειτουργία των συλλόγων, με χαρακτηριστικά παραδείγματα το ΠΑΜΑΚ, τη Γεωπονία, τη Νομική, όπου, παρά την προσπάθεια διάλυσης, οι φοιτητές τούς έχουν ξεπεράσει με τις μαζικές Γενικές Συνελεύσεις που πραγματοποιούν.

Αλλες δυνάμεις, όπως τα ΕΑΑΚ, κρύβουν το πραγματικό περιεχόμενο των αλλαγών και η παρέμβασή τους επιδιώκει να σύρει το φοιτητικό κίνημα σε μια ατέρμονη «άρνηση» και σε «προσωποποίηση» της επίθεσης που δέχονται οι φοιτητές, καλλιεργώντας την ηττοπάθεια ότι δεν μπορούν να διεκδικήσουν τις σύγχρονες ανάγκες τους, αυτό που σήμερα τους στερούν.

Είναι χαρακτηριστική η διαπάλη στους φοιτητικούς συλλόγους και στις συσκέψεις συντονισμού, όπου κατά την αντίληψή τους «είναι διαχειριστικό οι φοιτητές να διεκδικούν αύξηση της χρηματοδότησης, να μη δίνονται χρήματα για "Rafale" και το ΝΑΤΟ», ότι λογικό «η καταστολή αφορά μονάχα την προσπάθεια πειθάρχησης των φοιτητών» και ότι δεν σχετίζεται με την θωράκιση της επιχειρηματική δράση στα ΑΕΙ.

Αλλά και το εμβληματικό πως θεωρούν την όποια η αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ ως προβληματική, «γιατί έτσι ξεχνάμε ότι το νόμο ψήφισε η ΝΔ!». Κι αυτό όταν οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνησης και ως αντιπολίτευσης βγάζουν μάτι. Οταν όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πως το παζλ των αντιδραστικών αλλαγών στην Ανώτατη Εκπαίδευση διαμορφώνεται με ευθύνη όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, όλοι προσθέτουν και κάτι με βάση τα κριτήρια της ΕΕ, της καπιταλιστικής αγοράς.

Σε ό,τι αφορά, τέλος, την παρέμβαση των διαφόρων «αναρχοαυτόνομων» ομάδων, καλλιεργούν συστηματικά και συνειδητά τη γραμμή της απογοήτευσης και της υποχώρησης, με τη λογική του «αγώνα μια και έξω» για την ανατροπή του νόμου. Στην προσπάθεια να καλλιεργείται η λογική ότι θα ξεμπερδέψουμε εύκολα, απαντάμε με την ανάγκη να ενισχύονται τα χαρακτηριστικά της μαζικότητας, της διάρκειας και της πολυμορφίας στον αγώνα, η συμπόρευση με τους εργαζόμενους.

Αυτές οι δυνάμεις πρωτοστατούν για κλειστές σχολές, όταν ειδικά σε αυτήν τη φάση των κινητοποιήσεων είναι όρος η μαζικοποίηση των φοιτητικών συλλόγων. Χλευάζουν τον πόθο, την απαίτηση και την ανάγκη της πάλης για ολοκληρωμένη μόρφωση ως δευτερεύον ή «άκαιρο» ζήτημα, εχθρεύονται με χαρακτηριστικό τρόπο το συντονισμό των φοιτητικών συλλόγων με τέτοιο προσανατολισμό και περιεχόμενο, την κοινή δράση με τους εργαζόμενους. Ο,τι δεν μπορούν να ελέγξουν, το πολεμούν ή το συκοφαντούν, ανοίγουν την πόρτα σε σχέδια αποπολιτικοποίησης των φοιτητικών συλλόγων και των διαδικασιών τους.

Είναι κριτήριο η στάση τους απέναντι στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ, την ώρα που εξελίσσεται μια ολομέτωπη επίθεση στους φοιτητές και τις ανάγκες τους, την ώρα που τα μέλη της ΚΝΕ σε κάθε σχολή πρωτοστατούν στην οργάνωση του αγώνα.

-- Τι στάση κρατούν απέναντι στις εξελίξεις και στις κινητοποιήσεις των φοιτητών οι καθηγητές και οι εργαζόμενοι του Πανεπιστημίου;

-- Οι διεργασίες και η συνολικότερη δραστηριότητα των φοιτητικών συλλόγων βρήκαν άμεση ανταπόκριση στους χώρους των εργαζομένων και του διδακτικού προσωπικού. Από την πρώτη στιγμή, τα σωματεία διοικητικών υπαλλήλων, με τις αποφάσεις τους, ακόμα και για στάσεις εργασίας, στήριξαν και συμμετείχαν στην πολύμορφη δράση των φοιτητικών συλλόγων. Στήριγμα στην αγωνιστική δράση των φοιτητών υπήρξε και η στάση της πλειοψηφίας των μελών ΔΕΠ, που εκφράστηκε με αποφάσεις Τμημάτων, με συμμετοχή στις κινητοποιήσεις και σε άλλες εκδηλώσεις, όπως τα συμβολικά μαθήματα για το άνοιγμα των σχολών.

Ο συντονισμός δράσης μεταξύ φοιτητών - εργαζομένων - διδασκόντων για άνοιγμα των σχολών με όρους υγειονομικής ασφάλειας, κατάργηση του νόμου 4777/2021, καταδίκη της αστυνομικής καταστολής, είχε αποφασιστική συμβολή στο να αποκαλυφθούν οι κυβερνητικές ευθύνες για την τραγική κατάσταση που βρίσκονται σήμερα τα πανεπιστήμια.

Η ενιαία και αποφασιστική στάση της πανεπιστημιακής κοινότητας, με το συγκεκριμένο περιεχόμενο, πίεσε τις πρυτανικές αρχές, ακύρωσε εξαρχής το «αφήγημα» ότι «ακραίες μειοψηφίες» συγκρούονται με την αστυνομία. Ανέδειξε την πλήρη απουσία μέτρων από την κυβέρνηση για να είναι δυνατό το άνοιγμα των Ιδρυμάτων. Σε αντιδιαστολή με τις ανάγκες και τις ανησυχίες φοιτητών, εργαζομένων και διδασκόντων για την εκρηκτική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, η κυβέρνηση ψήφισε τη μείωση του κρατικού προϋπολογισμού για τα πανεπιστήμια κατά 8% για το 2021.

Σε αυτήν την κατεύθυνση ήταν ιδιαίτερα θετική και η τελευταία απόφαση του Ενιαίου Συλλόγου Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΕΣΔΕΠ), που ενσωματώνει κεντρικά ζητήματα της αντιπαράθεσης που δίνουμε σήμερα, ενώ ταυτόχρονα ο ΕΣΔΕΠ συγκρότησε επιτροπή επιστημόνων για το ασφαλές άνοιγμα των σχολών, τα συμπεράσματα της οποίας θα επιδιώξουμε άμεσα να συζητηθούν με το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ